insanı ağlatan şeyler

bir gara sevdaki ya büyü ya sır
tutamazsın bazen gözyaşlarını

gımıldan gımıldan gımıldanıver
ve ruhun gözyaşlarıyla sulanır

ne hallara düştüğümü sorarsa
akan gözyaşlarımı söyleme

çıkma güzel yaylaya yaz değil
sen yine de bir selam söyle

mavilim mavişelim
o yare

bir dost bir post yeter bana
ve aleyküm selam

bazen dinlediğin bir türkü.
buradan

güçsüz hissettiğimde ağlarım sadece. neredeyse hiç ağlamam. beni bu hayatta ağlatmak zordur. ota boka ağlamam. en son ne zaman göz yaşı döktüğümü hatırlıyorum. hatırlıyorum aslında. boktan bir gündü. tam olarak 2 yıl önce. merdivenlerden düştüğümde kalkamadım yerden bir süre. acıdan değil güçsüz görüneceğimden öküz gibi ağladım. ağladım ama eve gelip öyle ağladım.

zayıf görünmekten tiksinirim. herbir zerremle nefret ediyorum.

o ayağımın üstüne inadına bastım. canım yandı. yandıkça sinirlendim. acıya kafa tuttum. acıyla yaşamayı öğrendim. küfreder gibi her gün üzerine bastım. dişlerimi sıka sıka.

ayakta iyileştim. acıyla iyileştim her zaman olduğu gibi. hayata da dimdik küfür gibi ayakta veda edeceğim bir gün. hikayem bu kadar.

uzun zamandır ağlamıyorum.

luciferin ustteki yazisi........ aglamaktan bitap dustum* anca yazabiliyorum. senin icin uzgunum sert guclu gorunmeye calisan adam... icinde boyle biseyin yattigini biliyodum

ağlamak seni güçsüz yapmaz.

gülerken utanmıyoruz ama ağlamaya böyle bir bedel biçilmiş sanki.
insanı, uğraşıp didinmene rağmen yaşadığın sevgisizlik, aradığın bütün çözüm yollarından sonra çaresizlik, elinden gelen her şeyi yapmana rağmen mutsuzluk ağlatır.

çok sık ağlarım.
aman diyorum sonra hepsi geçer.
hiç duygusal tanım girecek halim yoktu.
şu playboy görünümlü ince ruhlu yazarı görünce dayanamadım.

büründüğümüz karakterler belki birilerini etkiler ama sen arkasında üzülürsün.
güce sokayım.sana bize, iyilere bir şey olmasın.

birlikteyim, eğitimler tonla. geleli de 15 gün olmuş. bırakın ailemi aramaya, uyumaya bile vaktim kalmıyor. kalk geldi, 4 gibi kalktım. yarım saatte traşımı falan oldum kamuflajları çektim üzerime. yere oturdum milleti bekliyorum. saat daha 4.30, hava aydınlanmamış. su alacağım, cüzdanı çıkardım, otomat kartımı alırken bir şey gözüme ilişti.

yeğenimin fotoğrafı. o sabah soğukta titrerken sikindirik telefonumun ışığında yeğenimin fotoğrafına bakarak ağladım. kimse görmesin diye kafamı parkanın içine sokmuştum.

komandoyuz ya.

mutluluktan ağlanıyormuş, ben bu duyguyu hiç yaşamamıştım.

son dakikada gelen fenerbahçe galibiyeti.

bazen ileriye adım atacağımda geçmişe bakmam gerekiyor ve o enkazdaki beni dörünce kopuyor bir şeyler ya

en kötüsü insanı ağlatan şeylerde ağlayamamaktır. ağlamak istersin, için acır kanar hatta ama gözlerinden yaş akmaz. içinden ağlarsın, dışından buz gibi bir insan.

en son çok yakın arkadaşımın köpeğine kanser teşhisi konduğunda bunu yaşadım. köpeğin gözümün içine bakışları, sahibinin-aynı zamanda arkadaşım- inanılmaz ağlayışları arasında, dışarıya dimdik durup içimden ağladım…
hala kanıyor içim… kötü sona ilişkin haberi bekliyorum… umarım bu sefer güzel dünya bekler seni kuzucuk …

kediye köpeğe mama alan tipleri gördükçe hallerine ağlıyorum. daha kendi karnını doyuramıyor anca şov peşinde.

özlem duyduğun insana hiçbir zaman ulaşamamak.

deprem haberlerini izlerken enkazdan gece 3 gibi çıkartılan çocuğun haberine ağlamıştım. bunu hangi kalıba koyabilirim bilmiyorum.

anlaşılmamak, ya da daha ötesi; yanlış anlaşılmak. ne zaman bir duyguyu hafifce çöle vursam karşılaşıp kendi köşeme çekilmeme sebep olan durumdur. aksini yapınca da, "sen asisin" lafını duydum. asi olmak sorun değil de, neden anlayamıyorsun lan. bu durumu yaşadığım en absürt ortam 1 hafta önce yeni iş yerindeki müdürümle olmuştu, saçlarım için işten çıkarılacağımı söylediğinde. e almasaydınız o zaman?
-burası ailevi mekan.
+ailelerle benim bir ilgim yok ki, ben muhasebeciyim zaten.
-ne alaka lan
+asıl sen ne alaka?
-ha?
+ha?
-s.r git!
+tamam
-...

(bkz: nergis)

bugün bana bir demet getirdiler. yaşama sevincinin kokusu demişim iskenderun'da iken. yaşama sevinci dedim. iskenderun dedim. o pazarcı kadın şimdi nerededir dedim. ben pahalılıktan o satamamaktan yoruldu tüm bu geçen zamanda ahhh!

incelikler

her bir şeyler

(bkz: karsu dönmez)

lonely shepherd

karşımda biri ağlarken asla dayanamam. ben ondan daha fazla ağlamaya başlarım.
gülmek bulaşıcı derler ya, yok ağlamak bulaşıcı bence.