insanı ağlatan şeyler

bazı filmler. eskileri hatırlamak. bazen şarkılar veya bir post sosyal medyada görülen.

taksim'de bir bardayım. ortalama 4 yıl önce. eski rum evlerinin iç mekanlarının dar olması kadar merdivenleri de dik ve dardır. cumbalı o evleri bilirsiniz.

şimdi çok net hatırlamıyorum ama büyük ihtimal kafam iyi. langır lungur iniyorum ayı gibi muhtemel. bir şeyler ters gitti. ters basılıcak zamanı buldum o an. hayat farklı farklı zamanlarda olur olmadık tokadını basar.

beton merdivenin üstüne ahşap kaplama. tam köşesine sağ dizimi çarptım. diz kapağının sol tarafıydı. hissettiğim acıdan gözüm karardı, bir bok olduğunu hemen anladım. tenhaydı o saatlerde bar. kendi başıma hemen kalkayım istemiştim. zonklattı hareket edince, basamadım üstüne.

kırıldı mı lan dedim hemen panikle, korkuyla. mideden hissedilen korku gibisi yok. yediremiyorum da. kalktım bir süre sonra. baya topallıyorum. acıyı hissedince sinirlenip daha da basıyorum üstüne. kafam iyi zaten. nasıl olabilir lan bu. geçer geçer. kendime verdiğim telkine ben bile inanmıyorum.

indim masama. hızlı hızlı içtim. bir tane daha isteyip hesap dedim. içtim içtim. ilk taksiyle evime geldim topal topal. ayağımı nereye koysam zonkluyor, şişliğini çıplak gözle görmeden anlıyorum.

evin balkonunda oturuyorum. o zamanlar bi kız arkadaşım var o gelecek. o gelmeden ağlayacaksam da ağlayayım modundayım. asabım bozuldu. yediremiyorum güçsüz kalmayı. sabah iş var. nasıl gidicem. böyle topal topal mı dolaşıcam ortalıkta diye geberiyorum dertten. kendime kızıyorum bi taraftan.

doktora gitmek umrumda değil, gitmeyi akıl bile etmedim. tek derdim güçlü kalamamak. belki biraz da geçen onca zamanda hiç ağlamadığım birikmişliklerin dışavurumu. her şeyin birleştiği o anda tutamadım. nasıl bir tutamama o öyle. durduramıyorum akanı, geleni gideni.

bir yandan içiyorum bi yandan ağlıyorum. hala tutamıyorum da. akıyor. aktıkça rahatlıyorum. 4 yıl önceydi. o gündür ağlamıyorum.

kalbi hassas olanı her şey ağlatır. solmuş bir çiçek, sokakta yemek arayan kedi, kendini sevdirmeye gelen köpek, yol kenarındaki gariban...

akp'nin seçimi kazanma ihtimali, akp'nin ekonomiyi mahvetmesi, akp'nin adil bir dünyada yaşamanın nasıl bir his olduğunu unutturması, akp'nin gençliğimi elimden aldığı hissi, akp'nin yaptığı her şeye rağmen akp'li insanların var olabilmesi, akp'li akrabalar, sahiplendirilmeyi bekleyen akp'li kadınlar, almancı akp'lilerin varlığı, akp'liler, akp...

ayrıca iyi şarkılar ve kötü aileler

ben 31 yaşındayım
ama haksızlığa uğradığımda ağlarım gözlerim dolar.

ruhsal yorgunluklar

bunlardan biri " band of brothers " soundtrackı

güçlü olmak zorunda olmak.

zihinsel engelli kıza tecavüz eden tarikat lideri

hastalık ya. kendimi başka hiçbir zaman bu kadar aciz hissetmiyorum. hasta olacağıma bok böceği olsaydım keşke. bi de kandırılmak. şerefsizler.

kitaplar... acıyın bize, merhamet edin eyy yazarlar. bu kadar yakmayın canımızı. bazı kitaplarda bir sayfayı sırf gözüm doldu diye ve ağladım diye 3 - 4 defa okumaya çalıştığımı biliyorum.

dün thy da çalışan ve intihar eden çocuğa denk geldi. o videoya ağladım mesela. mobing neden yaparsınız ki bile bile insanların canını neden acıtırsınız ki. allah kahretsin tüm kötü kalplileri.

ölüm

zamanın akıp gitmesi... zamanı durduramamak her gece aklıma geliyor. ve sorun, biz bu zamanı değerli kullanamıyoruz.

her şey ağlatabilir. güvenim kalmadı bir şeye...

dün sütlü kahve yapmıştık.
aynı sütle* iki kahve yaptık.
annemin kahvesi normal oldu benim kahvenin sütü kesildi.
evet buna ağladım.
*

twitter daki bazı yazılar

türk filmlerinde simit satan küçük çocuğun tezgahının devrilmesi.

rüyamda evlendiğimizi gördüm.