intihar etmemek için sebepler

ailem, en önemlisi çocuklarım.
intiharı ciddi ciddi düşündüğüm dönemlerde, anneler günü, bayramlar, önemli günlerde ben yokken, böyle bir şekilde onlara veda etmişken,onlar nasıl olur nasıl hisseder diye düşünüp vazgeçmiştim.
evet, düşündüm bunu ve vazgeçtim.
şimdi asla ama asla düşünmüyorum. herşeyi bir şekilde atlatıp geçiriyorum yada alışıyorum
bir de zurna dürüm. ölürsem yiyemem.

her şey geçer düşüncesi. bunu görmüş olmam.
bir zamanlar düşündüm de teşebbüs de ettim, ölmedim. iyi ki de ölmemişim şimdi hiç öyle bir düşüncem yok, ölme arzum yok aksine yaşama hevesim var. nefes aldığın sürece hiçbir şey bitmemiş demektir.

hayal kırıklığı yaşayacağını bilsen de beklenti.. hem gerçekten cehennem varsa boku bokuna yanmayalım.

kimseyi kınamamak lazım. intihar edenleri de kınamamak lazım. kimbilir neler yaşadılar da bunu yapmak zorunda kaldılar?
ancak üç şeye çok inanıyorum. birincisi zamanın hemen her acının ilacı olduğuna. ikincisi " ya bir yol bul, ya bir yol aç, ya da yoldan çekil" düsturuyla hareket eden boyun eğmez insan iradesinin mucizeler yaratmasına. üçüncüsü her olanda bir hayır olduğuna, zira bizim şer olarak gördüğümüz şeylerin bir zaman sonra ne kadar olumlu ve isabetli olduğuna, başka kapılar ve fırsatlar açtığına veya bizi daha kötü başka şeylerden kurtardığına bizzat bir çok defa şahitlik etmişliğim oldu. hayat güzel, kalbiniz temiz ise eninde sonunda eğrisi doğrusuna denk geliyor. bu üç sebep yeterli sanırım.

aileden başka ne olabilir ki.

kendimden daha zeki çok az insan görüyor olmak.

bu kadar geri zekalı insan arasında intihar etmek çok saçma geliyor. intihar etme fikrine bütünüyle bir yenilgi gözüyle bakıyor olmam ise apayrı bir konu. egoma ters.

sözlüğün 100 yazarından 99.9'u intihar ederse belki düşünürdüm. yok bee. gülümser, ilk gördüğüm seksi hanıma dm'den 'ne çok salak var' diye merhabayı çakardım.

amaç, amaç, amaç.

bir oyun gibi düşünün, biteceği kesin zaten. olabileceğinizin en iyisi olmak, oynayabileceğiniz en iyi oyunu oynamak istemez misiniz?

göz kararması çok kötü bir şey. yani o psikolojideki birine, ne kadar iyi niyetli ve doğru da olsa söylenecek herhangi bir söz, verilecek nasihat vs. muhtemelen hiçbir işe yaramaz. ama geçmişi olmayan yazar'ın dediği doğru. yıldız savaşları'nda geçen şu sözü çok seviyorum ben:

“hope is like the sun. if you only believe in it when you see it, you'll never make it through the night” ― leia organa

"umut, güneşe benzer. ona sadece gördüğünüzde inanırsanız, geceyi asla atlatamazsınız." (kendim çevirdim şimdi.)

(bkz: intihar etmemek için sebepler)
(bkz: aramaya inanmak)

neden edilmesin ?

yok şu anda çok mantıklı görünüyor aksine.umut kalmadı bu ülkede.

aman diyim ölebilirsiniz.

daha da beteri ölemiyebilirsiniz, yapılan araştırmalara göre intihar ederken felç yada engelli kalma oranı çok yüksek, terk etmek istediğiniz hayatı daha zor şartlarda sürdürmek zorunda kalabilirsiniz.

çünkü niye erkenden ölesin olum ?
bir gün gideceğiz zaten.

bir çok kez ölmek için intihar edilmemeli aslında...

bana göre, 'insan, yaşamaya neden ve nasıl programlanır' sorunsalıdır. ben sorunsalı bu haliyle kabul etmiyorum. çünkü, insanın, düşüp yaralanması gibi bir durumu kesin olarak belirleyemeyeceği gibi intihar edip etmeyeceğini de kesin olarak belirleyemeyeceğini düşünüyorum.

insanın beyni otomatik olarak ve sonradan sosyal psikoloji açısından yaşamaya yönelik olarak programlanır. insan bu süreci sağlıklı yaşamışsa, intihar denemeleri genellikle tesadüfen ölümle sonuçlanır. insan yaşayıp yaşamayacağı konusunda kendi oyunu(kararını) belirleyebilir / beyninde programlayabilir, (ama intihara kalkışıp kalkışmayacağını çoğu zaman kestiremez) insanın yaşamasında ana faktör aslında bu durumdur. her türlü insan intihar edebilir ve bu her zaman öngörülebilir bir durum olmayabilir.

intihar olgusunun türlere ayrılıp ayrılmadığı konusu da önemlidir. hesaplar değişebilir.

içecek çok bira var daha...

inanıyorsanız eğer öldükten sonra cehenneme bile gidemiyorsun galiba.

edemememin en büyük sebeplerinden biri.

14 mayıs sonrasını merak etmek

bir miniğin size sarılmasından mahrum kalmamak... yeğeniniz olur, sokaktaki bir çocuk olur, öğrenciniz olur fark etmez. o saf sevgi ile kemiklerinizi kıracak gibi sevgiyle sarılınca hayata daha sıkı tutunmak istiyorsunuz.

annem çok üzülür.