çocuk sahibi olmamak için sebepler

küçükken tatlı oluyorlar da sonra bozuyorlar. ayrıca çok masraflı ve en önemlisi de ömrünü harcıyorsun yetiştirene kadar. yok yok, yapmayın siz çocuk falan. eşinizle beraber keyfinize bakın. balayına falan gidin mesela.

(bkz: küresel ısınma)

umarım çocuğum olursa gelecekte böyle şeyler görmez, yoksa beni neden dünyaya getirdiniz diye bana çok sövecek biliyorum.

dünyanın berbat boktan bir yer olması geçerli bir sebep olacaktır.

anne-baba adayları hala çocuksa, belli bir eğitim seviyesinde değillerse çocuk sahibi olmamaları gerekir. çocuğa ekonomik özgürlük veremeyeceklerse, iyi bir hayat koşulu sağlayamayacaklarsa da çocuk sahibi olmamaları gerekir. eğitimli, refah düzeyi yüksek kesim ya tek çocuk yapar ya hiç çocuk yapmazken, orta kesimin 3 cocugu orta kesime +3 nüfus yazar.
ne hakkınız var kardeşim insanların hayatıyla oynamaya?

insan neden çocuk sahibi olur sorusunun bir çok nedeni vardır ama bana göre en önemli neden insanın ölümlü olması gerçeğidir.

akli melekleri yerinde her insan bir gün öleceğinin farkındadır. bunu engellemek için yapabileceği hiçbir şey yoktur. rockefeller bile olsanız 6 kalp 3 böbrek 2 ciğer de değiştirirseniz sonuçta ölüyorsunuz.

hayatın değeri elbette uzun yaşanmasında değil iyi yaşanmasında gizli ama yine de yok olma fikri hayli korkutucu. bu nedenle çocuk sahibi olduğunuzda genleriniz ona aktarıldığı için bir açıdan bakarsak yaşamaya devam ettiğiniz söylenebilir.

çocuk sahibi olmak bu anlamda bencilce gelebilir ancak insan hayatı bu şekilde dizayn edilmiş. yani biz insanlar sosyal varlıklar olarak tek başına olmak üzere dizayn edilmemişiz.

evlenmek veya tek eşli bir beraberlik bir yerden sonra rutin olduğu için bu beraberliği sürdürmek için de çocuk sahibi olmak gerekiyor.

elbette bu, çocuğu olmayanlar ya da çocuk sahibi olmak istemeyenler birlikte olamaz demek değil ben genele dair bir yorum yapıyorum.

sevdiğiniz kişi ile birlikte çocuğunuzu büyütmek, onu ilk adımlarını atarken izlemek veya ilk aşık olduğu kızı anlatırken yanında olmak elbette çok güzel şeyler. ben kalpsiz bir insan değilim ama hayatın gerçekleri de var. insanlar çocuk sahibi olmak için evleniyor büyük oranda. bir çoğu da malını mülkünü bırakacak birisi olsun, yaşamak için bir sebebi olsun istiyor.

ekonomik sebebler.

dünyanın en güzel olayıdır, başınıza gelebilecek en harika şeydir çocuk sahibi olmak.

ben baba olunca anladım, evlat ne demek.

dünya düzeni.

sorumluluk ekstra sorumluluk ve kendiniz icin olan gelecek, yaşam kaygınızın katlanıp artarak çocuğunuz icinde olmaya başlaması ve buda ekstra stres

sorumluluk. bir çocuğun sorumluluğu kolay bir yük değil. maddi yükten bahsetmiyorum, donanımlı bir çocuk yetiştirmekten bahsediyorum. bu oldukça zor, özellikle günümüzde, günümüz şartlarında. sadece bununla da sınırlı değil. çocuk demek yeni acılar demek hem onun için hem ebeveynleri için. ne gerek var ki yeni acılara.

hayallerini gerçekleştirme arzusu.

(bkz: gelir seviyesi)

abi gezin tozun, eğlenin bence biraz

anne/baba olmak istememek bu sebeplerin başında gelir

hayatımın 30 senesini bir canlıya vermeyecek kadar bencilim.

yarınların karabasan gibi belirsizliği, ve apaçık güvensizliği

dengesiz sorumsuz bir eşinizin olması.

hayatta size yön verecek güçlü tutkularınız yoksa, yapmak istedikleriniz ve hedefleriniz yoksa tabii ki baba olmak sizin için dünyanın en güzel şeyi olabilir. ha bir de gelip çocuk sahibi olmamak için sebepler başlığına yazıyorsanız bu entryi sahiden sizin için dünyanın en güzel şeyi olabilir.

çocuk sahibi olmamak için sebebe örnek verecek olursak da gay olmak söylenebilir.

iyi bir gelecek sunamamak.

belki de küçüklükten beri hayalini kurarız "çocuk" dediğimiz ailenin neşesi olan kişiyi. büyüdükçe yaşadığımız olaylar,çevremiz,yetiştirilme biçimimiz,dünyada ki insanların ahlak seviyeleri ve küçücük masum bedenlere ve zihinlere yaşatılan travma haberlerini gördükçe,bir çocuğa babasının,annesinin,akrabasının,bakıcının veya yoldan geçen herhangi birisinin zarar verdiğini görünce de bu dünya için fazla bir hediye olduğunu düşünürüz ve çocuğun o sorumluluğunu kaldıramayız. hoş,çocuk sahibi olmak istemeyenler evcil hatvan aliyor ama maalesef görüyoruz ki bazı ahlak yoksunu insanlar için insan veya hayvan ayrımı gerekmiyor zarar vermek için. bu başlıktan anlayabilirsiniz yaşadığımız dünyayı ne kadar korkunç bir yer haline getirdiğimizi.

sorumluluk ve sürekli düşünmeniz gereken bir insan daha olması, özgürlüğünü kısıtlamak.