intihar etmemek için sebepler

her şey. güzel kokular, güzel lezzetler, bir aile, arkadaşlar, insanlar, kendimiz, ruhumuz, kalbimiz, beynimiz..aldığımız nefes bile intihar etmememiz için bir neden..

intihar etmemek için geçerli tek sebep totonuzun yememesidir.

öldükten sonra seni rahatsız eden şeylerin sen yokmuş gibi yine devam etmesi olabilir. unutmayın nefes aldığınız sürece sisteme karşı geleceksiniz ki o zaman yaşamanın zevkine varacaksınız.

aile.

bazen geçerli bir sebep bulmak için çok zorlandığım oluyor.
bütün gün duvarlarla bir yere kadar konuşuyorum.

başkaları ki onlar cehennemin diğer adıdır.

hiçbir acı hiçbir zorluk yaşamın kutsallığını silmeye yetmez yetmemeli, ailen seni sevenler gelen bahar uçan kuş. yok bunları görecek gözüm mü kaldı diyorsa kişi kendisi aynaya baktığında gördüğü yansıma. yaşamayı sonuna kadar yaşamayı her şeye ve herkese rağmen yaşamayı en çok hak eden kişi o. eğer aklından canına kıymak geçiyorsa kişinin ilk önce bir psikolojik destek alması ve inandığı bir sistem varsa onunla kendisini rahatlatmaya umudunu diri tutmaya çalışması gerekir.

yaşamak her şeye
rağmen
yaşamaya değer

popo korkusudur

zaten ölcez.

inanana:
(bkz: cehennem)
(bkz: tamağ)

inanmayana:
(bkz: belirsizlik)
(bkz: hiçlik)

birisi yorulma itikadına dayanıp pes etme gayesi ile gerçekleştirebilir bunu ya da içinde akan kirli kanı dışına bulaştırma arzusu ile. en büyük amacı fiziksel hazlar olan bir bireyin haz çıtasının yükselmesi de olabilir sebep. entelektüel hazların verdiği acı ve anlamsızlığın rüzgarına kapılması da olabilir elbet. ama intihar üzerine konuşulduğunda beklendiği gibi bilinçli bilinçsiz iki taraf vardır; sartre ve camus… intiharın kaçış ve aciz bir eylem olduğunun yanında kişinin varoluşunu sonlandırmasının haklı bir olgu olduğunun tartışılmasıdır bahsettiğim. şüphesiz safımız bellidir üstelik. yorulmak acizce bir eylem olmaktan çok insancadır, hazsızlığın ve anlamsızlığın ortasında bir uğraş edinme çabası da aynı şekilde insanlığımız getirisidir. hangi eyleminin acizliğinin daha büyük geldiğini göz önünde bulundurmak öznel bir durumdur. intiharı düşünmekten çok düşünmemek absürttür. bir kaya bul ve yuvarla onu dağın tepesine varoluşta uğraşacak bir şey insanı ayakta tutar.

annem çok üzülür.

sabahları doğan güneş eşliğinde miss gibi kahve ve kuşların balkonunuzu uğrak yer olarak benimsemesidir.
arkanızda bırakmaktan hoşlanmayacagınız şeyler de etkendir. misal cocuklarınız varsa onları sizsiz bırakma düşüncesi veya bir kedi-köpek gibi evcil hayvanınız varsa - iyiki varlar - sizi bu dünyaya bağlarlar.

şu pandemi bitsin de sonra düşünürüz.helvamı yiyecek insanlar olsun isterim ben. gelenler bir de ceza yemesin benim yüzümden.

zaten yaşamak en büyük intihardır. meydan okumadır.

ölüme otostop çekecek kadar yolda kalmadım henüz.
hem ne demiş şair :
yıkmasınlar vücudumu, yıkmasınlar,
çılgınca seviyorum sıcaklığımı.

ya bir gün her şey yolunda gitmeye başlarsa? pisi pisine ölmüş olurum. hiç düzelmezse de, cehenneme daha geç gitmiş olurum.

yaşamak güzel şey. yaşadığın her şey; iyi ya da kötü edindiğin her deneyim öğrendiğin her yeni bilgi paylaştığın her düşünce hissettiğin her duygu harika. ölüm kesin ama yaşamak belki.

sadece ve sadece korkaklık.

(bkz: yürek yetersizliği)