istem

doktor tarafından yazılan hastayı uygulanması gereken ilaçların veya tedavilerin tozunun şeklinin veriliş yolunun ve tarihinin bulunduğu ve doktor tarafından imzalanan form, ilaç istemidir.

t: dil biliminde, yüklemlerin alabildiği öge sayısı ve türünün kapasitesidir. daha basit tabiriyle her fiilin bir istemi vardır.

bak- fiilini ölçünlü türkiye türkçesinde, cümle içinde yönelme, vasıta ve ayrılma hali ekiyle kullanırız: "bana baktı", "endişeyle baktık", "pencereden baktı". "beni baktı" veya "pencerede baktı" demek ölçünlü türkiye türkçesi için doğru olmaz. başka bir deyişle bak- fiili yönelme, vasıta ve ayrılma hali eki "ister".
örneğin çık- fiilinin basit çekimli halinin 4 tane istemi (yalın hal hariç) vardır: "eve çıktık, yoldan çıktım, onunla çıktın, kokusu çıktı" (yönelme, ayrılma, vasıta, belirtme hali eki) bazıları kalıplaşmış ifadeler olsa da sonuçta farklı durumları ifade etmek için farklı hal ekleri kullanılmaktadır.

bu istemler ağızlarda, jargonlarda, argolarda, bir dilin eski dönemlerinde, aynı kökten türeyen diğer lehçelerinde farklı farklı olabilirler. örneğin muğla ağzında "beni köfte yapıver" veya denizli'de "beni bak" duyabilirsiniz. köktürkçede (cümleyi sallıyorum) "ebde bar*" görürseniz türkiye türkçesine aktarırken "evde var" demeniz doğru olmaz; "eve var" deriz.
bir zamanlar da "beni elleme" mi "bana elleme" mi tartışması vardı. cevabı basit: ölçünlü türkiye türkçesi için doğrusu "beni elleme"dir. fakat "bana elleme", örneğin mardin ağzında kullanılıyorsa, o kullanım mardin ağzı için "doğru"dur. aynı fiilin aynı durumu farklı hal ekleriyle ifade etmesine de "istem farklılığı" denir. yani, hemen üstteki beni-bana örneği.