kendin hakkında bir gerçek bırak

uyumlu bir başına buyruğum.
bunu tarif edemem çünkü ben de çözemedim.

hayatımı bir kere daha sattım...

yıllar boyunca döşümdeki güneş lekesini kir zannedip lifledim.

dişimi fırçalayıp ardından sade türk kahvesi içmeyi cok seviyorum

kahkahayla gülmekten hoşlanmıyorum.

hayata hep iyi yönlerinden bakıyorum. pozitif olmak gibi bir yapım var. ne olursa olsun hayata karşı duruşum değişmiyor. sağlıklıyım bundan daha önemlisi yok diyorum..
kaybedilen her şey kazanılabilir yeniden ama sağlık bir giderse bir daha geri gelmez...

biraz aksiyim. galiba.. (biraz bile olmayabilir hatta. kabullenmek zor. :)

dönüp dönüp kendi tanımlarımı okumayı ve yazarken görmediğim imla/anlatım hatalarını bulmayı seviyorum.

iradem, arzularımın önündedir.

en iyi şakalarımı, en kırgın olduğum konularda yaparım.

espri yapmakta aşırı kötüyüm.
aşırı kötü bir şaka yapmaktansa hiçbir şaka yapmamayı tercih ediyorum bu yüzden.

bir de espri olsa da olmasa da her şeye gülerim, espri seviyemin kötü olduğu buradan da anlaşılıyor.
hangi cem? sivilcem ahahah esprisine bile gülebilirim.
komik bulduğumdan da değil aslında ama ayıp olmasın diye gülüyorum sanırım.

son olarak gülme olayını fazla kaçırdığımda nefes alamadığım için fok balığı sesi çıkartabiliyorum.
bazen yanımda olan şanslı kişiye vuruyorum gülerken.

mesela o anlarda sadece söylenen şeye değil, aklımdan geçen şeylere de gülüyorum fakat aklımdan geçen şeyler sadece beni güldürmeye yeteceği için onları söyleme cesaretinde bulunamıyorum.

çok fazla gülmemden ötürü merdivenlerden yuvarlandığım bile olmuştu, bunlar hep espri seviyesinin düşüklüğünden.

ankara dikkat etsin hareketlerine. ben genelkurmay cumhurbaşkanı başbakanınızım, türkiye cumhuriyeti hem de amerika'nın prezınd prezınım. dikkat et ayağını denk al.