kendine sembol hayvan seçmek

ejderha. ama o benim sembolüm değil, biricik evcil hayvanım olmalıydı. onu, intikam yemini ettiklerimin üzerine uçurduğumu sanmalıydım.

baykuş.

insanları tanımadan önce - ceylan
tanıdıktan sonra -aslan

gri kurt.

alageyik ya da kızıl tilki’yi seçerdim

benimki profilimde dediğim başlık..

goril

pandadan başkasını seçemem. yuvarlana yuvarlana yaşamak hayat mottomuz.

bende bu inat varken olsam olsam keçi olurum.

kirpiye benzetirim ben hep kendimi.
"arthur schopenhauer, kirpilerle ilgili bir hikaye anlatır: karda üşüyen iki kirpi ısınmak için birbirine yaklaşır. ancak dikenleri ötekine batar. bunun üzerine uzaklaşırlar. bu kez yine üşümeye başlarlar. çaresiz tekrar yakınlaşırlar. böyle uzaklaşa yakınlaşa, soğuktan donmayacak kadar yakın, dikenler batmayacak kadar uzak durmayı öğrenirler.

bizler de kirpiler gibiyiz. birbirimizden çok uzaklaştığımızda kaygılı, güvensiz ve tatminsiz oluruz. çok yakınlaştığımızda ise bütünlüğümüzü ve özerkliğimizi kaybetmekten korkarız. iç ve dış dengeyi sağlamak için kirpiler gibi mesafe ayarı yapmamız gerekir. nasıl yakınlaştığımız, ne kadar yakınlaştığımız, ilişki aralığımızın esnekliği ve sınırlarımızın netliği; ilişkilerimizin kaderini belirler.
anlamlı yakınlıklar kurabilmek için cesaret, sınırları koruyabilmek içinse içgörü ve farkındalık gerekir." şule öncü

ceylan

leylek
(ciconia ciconia)

vazgeçmem geçemem kelebekten.

tartışmaya gerek var mı sizce tabiki de kendim.

unicorn.
tam benlik cıvıl cıvıl var ama yok.

ayı.
hem de en irisinden bir bozayı.

kaplan.