kırıcı olmaktan korkmak

hayatta her zaman kırmayı göze almadığı kadar kırılmaya mahkum olan kişi demektir.

ne çok yükler biniyor omuzlarıma bu yüzden. milletin derdini kendime dert edinip, aman kırılmasın diye uzun süre susanlardanım. *
kalp kırmak kolay ama tamiri zordur bilirim. * bu yüzden olabildiğince kırmadan derdimi anlatmaya çabalıyorum ama tabi karşımda ki insan anlamıyor bunu. ortasını bulmak lazım bu işin.

her zaman konuşmadan, yazmadan önce düşünmeye sebep olan güzel bir tedbirdir. zaten ne kadar ömrümüz var ki ? bu kısa sürede de kimseyi kırmamak, üzmemek lazım. lazım ki bir gün hak vaki bulduğunda arkadan kötü anılmayalım.

çoğu zaman karşıya eleştiri yapmamak, derdini anlatmamak ile devam eder.

fazla açık sözlülüğün getirdiği patavatsızlık var üstümde birkaç insanı kırdığımı söylendiği için değer verdiğim insanlarla bunu paylaştım çünkü onları kırmaktan korkarım diğerleri umrumda değil

hak edene karşı kırıcı olmalısın. bu önemli bir kuraldır.

genel tavrını ve söylemlerini karşındaki insanın kırılacağını düşünerek değiştirme durumudur. gerek yoktur böyle şeylere ne düşünüp hissediyorsanız açıkça söylemelisiniz ki karşınızdaki sonrasında ''sen çok değiştin'' demesin.

kırmazsam şaşırıyor insanlar.

ben dobra bir insanım, şahsen arkasından konuşup gıybet yapıp riyâkârlık edeceğime, kırıcı bile olsa yüzüne karşı söylerim, icimde kalıp dert olacağına, dışarı çıksın mert olsun'cuyumdur.

erkeklere karşı değil de kadınlara karşı böyleyim. bir kadının yüzünü asık görmek istemiyorum. hele buna sebep olmak hiç istemiyorum. kadınları kırmaktan korkuyorum ve sevgilim bunu çok iyi kullanıyor.

önceden aman şu üzülmesin buna böyle davranmayayım diye dikkat ettiğim şimdilerde ise kendi mutluluğumu ön görüp insanlardan silkelendim.

manasız bulduğum bir olay. birini kırmaktan korkmam çünkü kırılmak onun idaresinde olan bir şey. bana bu kadar anlam yüklemeyin abi, ben kimim ki sizi kırabileyim koca dünyada? bir şey mi dedim, e söyledim geçti tamam, kimim ki ben? noldu öldün mü ben öyle dedim diye? evine ocağına ateş mi düştü yani nedir? bana bu kadar değer verilmesi beni geriyor. beni kırabilecek ve benim de kırabileceğim ama kırmaktan imtina edeceğim 5, bilemedin 6 insan vardır hayatımda. o da bilemedin 6 ha bak. işte eşim, annem babam hani çekirdek katman. yok arkadaşıma kırılayım, yok komşum gelsin beni kırsın, kuzenim tutsun bana kırılsın falan, ya hadi birader yaa. kimiz biz birbirimizin hayatında, neyiz koskoca evrende? bu ne kadar anlam yüklemek, ne kadar gözde büyütmek böyle. bana kırılan varsa aklını başına alsın, 50 yıla tozum kalmayacak şu koca evrende, bu kadarcığım yani, hemen toparlanıp kendine gelsin lütfen, teşekkürler.

benim hissettiğim korkuyken, bazılarının umrunda bile olmayan bir durumdur.

gereksiz bir hassasiyet. doğru yerde, doğru zamanda ve doğru üslupla karşıdaki insanın hayatı için kırılma noktası bile olabilir. aksi halde en kibar tabirle patavatsızlıktır.

kendinizi ifade edemez hale gelmenize ve ara ara da sömürülmenize yol açan durum. fakat kendinizi ifade ettikten sonra anlaşılmamak da var. ben yine de kırmaktansa kirilmayi tercih ederim. kısa vadede değil uzun vadede kazanmayı sevdiğimden olsa gerek.

biz eller kırılmasın diye ses etmedik de ne oldu .gelen vurdu giden vurdu.

kimseyi üzmek istemezken hep sonunda üzülen ben oluyorum iyi biri olmak ne kadar da zor.

hata yapma sebeplerinin başında gelir

korktukça insanların üstünüze gelmesi/oynaması olayıdır. ve bu, en son zıvanadan çıkarabilir kişiyi.

korkmayınız. zira kırılan taraf hep siz olursunuz. alttan aldıkça ve zarif davrandıkça insanlar sizi ezmekten ve kırmaktan asla çekinmeyeceklerdir. hadlerini bildirmek gerekir bazen.