kırıcı olmaktan korkmak

kırmam kaçarım.
(bkz: otuz bin kadınla nasıl birlikte oldum)

kirilmanin nasıl bir sey olduğunu bilen herkeste vardır bu korku bence.

maalesef o benim. kimse kırılmasın diye uğraşır konuşurken kelimelerimi dikkatli seçerim. ama şuda varki ben dikkat ettikçe insanlar beni kırmakta artıyor gibi. ortasını bulamadığım durum.

korkmama rağmen bir keresinde, normalde seni ciddiye almazdım diye bir imâda bulunmuştum. bunu söylediğim için o gün bugündür uykularım kaçtı , acaba kırılmış mıdır? diye. keşkeler ile zaman geri alınmıyor fakat değer verilen birini kırmayın, ondan daha çok siz üzülüyorsunuz bilginiz olsun

bir erdem. çaba ister, küçük bir kaygı taşır ve iyi niyetlidir. kendisi bir tür bağımlılık olduğu gibi aksi de bağımlılık yapıyor olsa gerek. bir insan tarafından bir kere kırılmaya gör. defalarca defalarca kırmaya çalışır. bundan haz duyar. karşılık bekler, ona dönüşmeni ister.

dönüşmeyiniz. çizginiz güzel.

kendine yerleşmiş bir duygu olan kırılmak ve bunu başkalarının yaşamasından korkmak. aslında başkası adına üzülürsün. çünkü ne kadar kötü bir his olduğunu bilirsin. sana yapılır sen bunu çok iyi deneyimlersin ve başkasını da bu konumda görmek istemezsin. ben kırıcı olmaktan çok korkarım zira çok fazla kırılmaktan kırılgan ve ziyadesiyle alıngan birine dönüştüm. kırıcı olmaktan korkarım çünkü bir insanı üzebilmek bana kalpsizce gelir hem kendimi öyle adlandırmaktan korkarım hemde başkasının benim gibi hissetmesine üzülürüm.

kırınca kırılıcağını bilme durumundan kaynaklıdır.

bir tek en sevdiklerimi kırmaktan korkuyorum.

ince düşünceli bir insan olmaktır.

seni kırmaya korkan, değerini bilen insanlara karşı kırıcı olmaktan korkmak lazım ama bile bile sinir uçlarınızla oynayan, kendi hayatınla ilgili bir karar aldığın için seni bencil olmakla suçlayan, sadece seni ilgilendiren bir konuda ona danışmadığın için alınganlık yapan kişiler kırıla da bilir, buna da fazla takılmamak lazım...

bir eylem.

yavaş yavaş değil, denize birden atlar gibi yapmak, korkmamak lazım.
görseldeki gibi.

iyi ve efendi olmanın eziklik olarak görüldüğü türkiye'de kırıcı olmak gayet mantıklıdır. aynen.

kırılmanın ne demek olduğunu bilen ve etkilerinin ne ölçüde büyük olabileceğini bilen insan modelidir. çoğunlukla kendisine davranılmasını istediği gibi davranan ancak buna az rastlayan kişidir. dünyada sayılı nefesinin olduğunu ve bu nefeslerden her hangi birisini dahi bir insanın kalbini kırmakla ve sonraki süreçlere harcamanın gereksizliğinin bilincine ulaşmış bireydir. büyük bir çoğunluk bu insanları, saf ve daha kötüsü enayi olmak ile nitelendirirken bu insanlar günün birinde kalplerinin ekmeğini yiyeceğine inanırlar. ilahi adalet veya karma gibi düşünceleri benimser ve sırf bu neden ile yaşamak istemediklerini başkalarına yaşatmazlar böyle insanlar. günümüzde unesco'nun dünya mirasına katması gereken nesli tükenmekte olup koruma altına alınması gereken belirli bir yüzdeliğin görünmeyen kısmı bu tür insanlar.

ve en çok kırılan olmak

estonyalı detected

sakınan göze çöp batar deyiminin gerçekleşmesi ile sonuçlanır genelde. kırmamak için üstüne titrediğin insanı kırarsın yani. beşer şaşar, insan hata yapar. hatanı sana uygun bir dille açıklayan, o hatanı kapatmaya yardımcı olacak insanlar bulunsun o yüzden etrafınızda.

korktuğunuz şeyleri yapmayın da.
ve kırmaktan gerçekten korkun ya. ne olur endişelenin karşı tarafa yanlış bir şey söylemeye.
artık biraz insafınız varsa empati kurarsınız. dünya etrafınızda dönmüyor kendinize gelin.
yanınıza kar kalmaz bunlar haberiniz olsun.

hassas ve kadir kıymet bilen, değer veren insanların yaşadığı korkudur. lakin şuna da değinmek gerekir ki kimseyi kırmayayım aman üzmeyeyim aman tatsızlık çıkmasın diye diye hep alttan alırsanız, en sonunda kırılan siz olursunuz ironik şekilde. o yüzden kendi sınırlarınızı çiğnemeden ve çiğnetmeden karşınızdaki insanları kırmamaya özen göstermeniz, sizin için en sağlıklısı olur.

bir düşünceyi ifade etmenin birden çok yolu olduğunun farkında olan, kendi düşüncelerini ifade ederken kırıcı olmamayı tercih eden ve buna özen gösteren insanların bu tercihlerinin temelindeki korkudur.

olduğum insandır ama nedense çevrem bu konuda asla duyarlı davranmıyor ne birbirlerine ne de bana.

günün sonunda bende mevlana değilim. elbet çok isteyenlerin kalbini gönüllü olarak bir daha tamir edilemeyecek şekilde kırıyorum ve bu da bana muhteşem bir haz veriyor. zira hak ettikleri için yapıyorum. yine olsun yine yaparım.

kibar insan özelliği.
karşıdakini kırabileceği düşünülen bir sözü söylemeden önce her zaman empati kurmak, biraz daha hassas düşünmek gerek.
ben dobrayım, açık sözlüyüm, dürüstüm diyerek karşıdakinin hislerini önemsemeden konuşan insanlar çok itici oluyor. bu dobralık değil patavatsızlık ve kabalıktır.