korku

savunmak ve savaşmak için sebep, tutkuyla bağlanabilmek için neden ...

insanı kekeleten bir detay.

doğal olarak isterseniz biraz adrenalin, biraz noradrenalin, biraz kortizol üzerine dopamin.

yapay olarak isterseniz samara, freddy, annabelle.

özet geçtim.

karanlıkta yürüyen bir hayalet gibi kendini hissettirir ama asla görünmez,ruhumuzu sarar ve bedenimizde yankılanır.hayatımızın karanlık bir yanıdır, ama aynı zamanda tehlikeli durumlardan kaçınmamıza yardımcı olur.

kapalı yer korkusu. bu dönemde artan bir hızla kendini gösteren en büyük zayıflığım.

islam ülkelerinin ekmek parası.

bir duygusal tepkidir. bilindiği üzere içgüdüsel başlar. bebekler sesten korkar. hayvanlar dişlerini gösterenlerden korkar. küçük insan büyük insandan, güçsüz insan güçlü insandan korkar. bir dengesi vardır korkunun dünya üzerinde. sonra düşünceler girer ve korku içgüdüsel olmaktan uzaklaşır, tuhaf bir şekil alır iyice. büyük küçük, güçlü güçsüz gibi net kalıplardan uzaklaşır korku. sevmekten, sevilmekten korkmaya kadar ilerler. daha sonra insan tepki olarak kendisini sabote eder. sevdiğini kırar, sevilmediğine inanır. bunu yaparken korkusunu bastırır, kendisini korumaya alır. dostlar; sizi bir kez 'seni seviyorum'un korkusu kapladıysa ondan kurtulmak için her şeyi yaparsınız. korkuyu bulmak ve onu boğmak gerekir. yoksa korkunuz sevginizi boğacaktır. insan insanın halinden anlamaya meyillidir. korkunuzu boğun, öyle deneyin bir de sevmeyi. açıklayabilin kendinizi. korkunuzun cesedini alın yanınıza, gösterin sevdiğinize ve kısa süreli şu hayatı korkarak yaşamayın artık. olaylarınız yersiz korkulardan uzak gelişsin.

stephan zweig’in romanı. güzel bir alıntısı da vardır onu da iliştireyim.

korku cezadan çok daha beterdir, çünkü ceza bellidir, ağır da olsa, hafif de, hiçbir zaman belirsizliğin dehşeti kadar, o sonsuz gerilimin ürkünçlüğü kadar kötü değildir.

stefan zweig, korku.

bence bu duygu durumunu tüm şeffaflığı ile açıklayabilecek done yok. her şeyden önce tamamen ruhani bir olgu. tüm duygular ruhla ilgilidir; elle tutulamaz, görülemez sadece hissedilir. bir ağırlığı ve hafifliği vardır. az veya çok olduğunu bilirsiniz ama diğer bütün tanımlardan mahrumsunuzdur.

sadece insanın yaşamak istemeyeceği tüm olumsuz durumların altında toplandığı terminolojinin adıdır korku. kişiden kişiye değişir, bir noktaya kadar özneldir. kolektif açıya baktığımız kadarıyla( toplumsal ortak bilinçaltı) aşağı yukarı herkesle benzeştiğimizi görürüz. bu yüzden korkular bireysel olsa da, toplumsal bir tabanı da vardır. bunun beraber yaşıyor olmanın getirdiği( köyden kente göç- kapitalizm) kaynaşmadan kaynaklı olduğunu düşünüyorum. toplumsal hayatla beraber tehditler çevreyi hatta yaşadığınız semti- ülkeyi etkileyecek hale geldi. herkesi etkileyebilecek tehditlerin varlığı, ortak korkular sekmesinin doğmasına sebep oldu.

korku bir dereceye kadar her birey için faydalıdır. kişinin durup, düşünmesini ve hesaplama yapmasını sağlar. yani aslında gerçek dünyanın tehditlerine uyanık hale getirir sizi. alkolün etkisinden çıkmak için sipariş ettiğiniz kahve gibidir diyebiliriz. körü körüne risk almak yerine, size her riskin varlığını hatırlatır ve plan yapmanız için teşvik eder. tabi korku duygusunu kontrol edebilmeniz gerekir. eğer bunu olması gereken seviyede tutamazsanız, hastalanırsınız. orantısız korku kaygı bozukluğu, panik atak, depresyon, melankoli vb her türlü psikolojik çöküşün kapısından içeriye geçirebilir sizi çünkü bakıldığında korku tanımlanamaz bir olgudur ama hissedilir. bir duygu çeşidi olarak korkuyu sadece hissedebiliyor olmakta sıkıntıdır.

insan görmediği şeyden daha çok korkar. neden? gözlerimizin sağladığı savunma mekanizmasının dışında kalıyoruz çünkü. insanın bir nesneyi ya da olguyu tanımlayabilmesi için önce görmesi gerekir. gördüğümüz şeye beyin isim koyar ve tehdidin ne olduğu bizde netleşir ama söz konusu korkunun kendisi ise, nereden geldiğini, nasıl geldiğini göremediğimiz bir şeye savunma hattı ve direnç oluşturmaya çalışıyoruz. dolayısıyla bu kişileri çıkmaza çekebilir.


korkunun size verdiği duygu durumunu kabul etmek gerekir önce. korkunun normal bir duygu olduğunu ve kafanızın içinden geçen tüm ihtimallerin gerçek hayatta her zaman var olabileceğini kabul etmek ama bunlara saplanıp kalmamak gerekir. korku duyduğunuzda bunun normal olduğunu düşünüp, temkinli davranarak hayatınıza devam edin yeter. dolayısıyla kendisiyle( korkunun verdiği duygu durumu) savaşmanın tek yolu çelik gibi irade, güçlü zihin kontrolü ve sıkı bedensel kondisyondur.( olası kötü bir kötü durumda nefsi müdafayı sağlayacak kadar kişisel savunmayı destekleyecek beden esnekliği ve refleks)

unutmayın korku dostta olabilir, düşmanda. bunu siz seçersiniz. eğer aklınızdan geçen tüm kötü olasılıkların kölesi olup, onlardan korkmaya başlayarak hayatınızı askıya alırsanız; korkunuz düşmanınız olmuş demektir. eğer korkularınızı ihtimaller olarak görüp, bunlar için opsiyonlar ve çözümler üreterek yolunuzda yürürseniz, korkunuz sizi her türlü ihtimale uyanık tutan dostunuz olmuş demektir.

zihin kontrolü ve algınız çok önemli. fiziken ve ruhen güçlü kalın.

cesur olmak için bir fırsat.

üzerine gitmekle yenilemeyen, durmadan kendini yenileyen sonsuz bir yoldur.

rekabete dayalı hayatın yansıması.

korkuyorum ödüm kopuyor bırak korkumun üstesinden gelmeyi korkumu görecek cesaretim yok esir oldum adeta.

benim kendime has bir tezim olan duygu, benim tezime göre canlının hayatta kalmasını sağlayan en önemli dürtüdür, korku canlının hayata tutunmasını sağlar, gereksiz risk almasını önler, tuhaf gelebilir ama toplumsal uyumu düzenler şöyle ki insanlar hiçbir şeyden korkmadığında ceza'nın caydırıcı etkisini kullanamazsınız, korku insanın bazı yanlışları yapmaktan men eder, diğer taraftan korku cesaretin yokluğu değildir, cesur bir insan yine de korkabilir, bana göre bir canlı tamamen korkusuz olduğunda bu sağlıklı bir yaşam olamaz, korku bireyin davranışlarında bir sınırlama getirir, alacağı tepkileri hesap etmesini ve ona göre davranmasını sağlar, toplumsal yaşamın temel dinamiklerine oluşturabilir, bireyin daha dikkatli davranmasını daha sağlıklı beslenmesini geleceğini daha iyi planlamasını ve ruh ve beden bütünlüğünü korumak için daha fazla kendine özen göstermesine sağlayabilir yani korku kötü bir şey değildir, kötü ve yanlış olan mutlaka soğukkanlı olman ve cesaret göstermen gereken yerde darmadağın olman paniklemen ve korkuya sarılmandır korkaklık budur

yanında filmi olursa süper olur. mısır, çay ve yağmurlu bir akşam ile izlenirse off off.

insanların bilinçaltında zaten var olan, ancak yaşına, yaşadığı ortama, çevrede olup bitenlere ve beklenmedik şekilde oluşan olaylara bağlı olarak farklı şekillerde ortaya çıkan ve dışa vurulan kaçınılmaz duygu.

o dipsiz karanlığın kapısını aralayabilecek ağırlıkta bir ses daha yok sanıyorsun. çölde kaybolmadın, buzulda yanmak hayal. çamurla suyun dinmeyen dansında kalmadı mecal. hangi evrende uzaylı olduk acaba? keşfe niyetlenmiş başarısız bir kayıp. kendi elimizle yarattığımız canavarın altından kalk. ilkel silahlarla delik deşik edilmeye şaşırmış, oysa ki gösterişli kıyafetin zaaflarını unutan bir ahmak. beyaz atlı da değil, dumanın üstünde salınan bir aksak. nefes alıyorsa sorun yok. tadımlık bir soluk al, sıkılınca yeniden bırak. olamadığın yerde kal. bir adım daha atamıyorsun bu kıyıda. hep o malum duygudan. bir kez olsun dene. onu nasıl görüyorsan, kendine de öyle bak.

otokontrol sağlar. bence gerekli ve sağlıklı bir histir. ölümden, hayattan, birilerinden az da olsa korkmak gerekiyor ama birçok sevdiğiniz öldü ise bundan pek bir eser kalmıyor. uzun zamandır o kadar korkusuz ve pervasız hissediyorum ki biraz cılkını çıkardım. hani insan düşününce diyor ki en fazla ne olabilir ki çok olsa ölürüm. aptal olan korkusuz olur; akıllı olanın en azından kaybedecek bir şeyi vardır.

sevgiye manidir.

maruz kaldıkça kaybolan duygu. mesela kavga etmekten çok korkan birisin diyelim. on defa dayak yedikten sonra o korku kaybolur. dayak yemezsin demiyorum. dayak yeme ihtimali hep var.*

bir film türüdür aynı zamanda.