kutsala saygı duymanın saçmalık olması

saygı duymamak ile saygısızlık etmenin karıştırıldığını görüyorum.
mesela ben ineğe tapan insanlara saygı duymam. fakat o kişiler ineğe tapıyor diye onlara hakaret etmem. bu islam için de geçerli.
veya atatürk'e kimse saygı duymak zorunda değildir. fakat atatürk'ün heykeline saldırmak veya şahsına hakaret etmek saygısızlıktır.
yani kutsala saygı duymanın zorunlu olması saçma olabilir fakat kimsenin kutsalına hakaret edemeyiz, saldıramayız.

saygı duymak değil de saygı göstermek olabilir. zira duyumsamak daha içten gelen bir eylem. ben niye saçmasapan şeylere saygı duyumsayayım ki içimden gelmeden. sahte bir gösterişle atlatırım olur biter.

insan sosyal bir varlık. empati yeteneği var. bu yüzden insan çevresindekilerin değerlerine saygı duyar. kendisinin de değerleri vardır. oradan şeeder. hayvanlar için saçma gelebilir tabi böyle insani şeyler.

dinler güçlenene kadar mazlumu oynamış, gücü ele geçirince kılıç zoruyla yayılmış, günümüzde gelenek olarak inanılan şeyler. hepsi kendine inanmayana türlü hakaretler ediyor, tehdit ediyor, yaşam hakkı tanımıyor (genellikle kafa kesme fantezileri mevcut) ama ben ona saygı duymak zorundayım. inançlıların dünyası böyle işliyor. seni cehennemlik, akılsız kafir, yaşama hakkın bile yok, ama dinime saygı duymak zorundasın!

kutsalıma saygı duyun.

bugün biri çıkıp "ben karpuza tapıyorum. hepimizi yüce karpuz yarattı. bundan sonra, karpuzlara saygı gösterin." dediğinde, karpuza ve karpuzizm inancına saygı göstermeyip, bu düşüncenin ve inancın saçmalık olduğunu düşünecek olan herkesin aklında bulunması gereken konu, kendilerinin inançlarının da diğerlerine aynı şekilde göründüğüdür. farklı olan konu ise, kalabalık grubun inancına saygı göstermezseniz, o bahsi geçen yüce güç tarafından değil de inananları tarafından cezalandırılacak olmanızdır.
oysa ki, karpuzizm ile diğer inançlar aynı oranda gerçektir. birileri bunu kabul etse de etmese de gerçek olan budur.

birinin inancına ya da kutsal saydığı bir şeye saygı göstermek gibi inanılmaz basit bir şeyi bile "saçmalık" olarak tanımlamak bi çok açıdan çok daha ucuz bir durum oluyor zaten.

pekala, birinin kutsalına saygı duymak gerekiyorsa ve ben karpuza tapıyorsam, karpuza saygı duyacak mısınız?

kutsal olan benim herhangi bir şeyime ihtiyaç duyuyorsa demek ki yeterince kutsal olamamış. biraz daha çalışıp, gelsin, bakarız. ama kutsaldan kasıt narsistlerin kendilerine beklediği hak etmedikleri saygıysa, narsist, aşağılık kompleksli bu kişiler, saygı nediri ve kendilerine saygı duymayı öğrenip, bilmedikleri şeyleri başkalarından istemesinler. kendisine tapılmasını isteyen her aciz bunu başkası için istediğini iddia ediyor. herkes hayaletler adına konuşuyor, halk, tanrı, millet, tarikat, liderler, şu bu. kendi adına konuşamayan kişilere neden saygı duyayım ki?

vallahi bir tanesini kovaladım.
benim de ateyiz arkadaşlarim var elbet ama sen kim oluyorsun da benim inancıma burnunu sokuyorsun?
sorup öğrenmeye çalışıyorsun kimsin sen? kimsin de dayatıyorsun?? afedersiniz ama bu sebeplerle kaçtık bu küçük ile yerleştik rica edeceğim siyaset ve din konuşmayın dedim. çok ayip ya cidden çok ayıp.

beklediğim saygı bu kadardır. sessizlik istiyorum konuşacak baska bir seyin yoksa sus yeter.

katılmadığım önerme.

sivri sineğe bile tapınıyorsanız, anlam veremesem de saygı duyarım. misal tapınan kişinin yanında sineği öldürmem. o görmediğinde ne yaptığımsa beni ilgilendirir, sonuçta tapan ben değilimdir.

gibi.

kutsal evrensel bir şey değil ki.. birinin kutsalı ötekinin kutsalından değerli sayılamayacağına, hatta birbiriyle çatışabileceğine göre, kim kimin kutsalına nasıl saygı duyacak, duyabilir mi.. kısaca kutsala saygı beklemenin ardındaki gerçek aslında herkesin kendi kutsalıdır. hindu ineği kutsuyor, sen kesip yiyor, bir aşağılama figürü olarak görüyorsun. saygı var mı. dünya domuzu ciddi bir beslenme ögesi sayarak tesisler yapıp çoğaltıyor, sen günah sayıp tu kaka diyorsun. şamanın kutsadığı ağacı, taşı sen put sayıp imha ediyorsun. vd vd.
sonrada büyük bir sahteci ikiyüzlülükle hepimizin tanrısı aynı diyorsun.
gerçekçi ve dürüst olmak gerekiyor. herkesin kutsalı kendine. başkası saygı duymak zorunda değil, sen de değilsin. kimse kimseyi saygı göstermiyor diye katletmemeli. farklı kutsalı var diye de katletmemeli.
aynı dinin fraksiyonları bile birbirine saygı duymuyor, bunu farklı dinlerden beklemesi ne kadar gerçekçi ve sürdürülebilir bir tutum.
işte islam coğrafyası, işte islami örgütler.. kime hangi inanışa saygıları görüldü.
tüm bu gerçeklikte dürüst olalım. saygı dilenilmez, hakedilir. bu konuda nezaket çoğu kez göstermelik ve sahte bir durumdur. herkes kendi içinde inanışını yaşasın. başkası ona saygı duyarsa duyar, duymazsa da duymaz. bu durumun suç sayılır eylemlere dönüştürülmesi, hukukla disipline edilebilir.
bu durumun futbol taraftarlığından bir farkı yok ki..
umarım anlatmak istediğimi anlatabilmişimdir. (tarihi anıtsal kalıt değerinde uluslararası kabul görmüş inançsal mekanların bile durumu ortada iken hangi güncel kutsaldan sözedebiliriz. birbirinin ulusal marş ve değerlerine bile saygı gösterilemeyen gerçeklikte hangi kutsala kimden saygı beklenebilir. gerçekçi olalım ve kendi yaklaşımımıza bakıp başkasından beklentiye hakkımız olup olmadığını dürüstçe düşünelim.)
teknolojide, bilimde, endüstride saygı arıyor muyuz. kendi biçtiğimiz değere göre davranmıyor muyuz.. o halde kutsal dilenciliği ve baskısı niye.. neden..

delilik ile velilik arasında ince bir çizgi vardır; fakat entellik ile mallık arasında oldukça kalın bir çizgi bulunur. ve ne yazık ki, bu kalın çizgiyi geçerken görüyorum bazılarınızı.

dört bin din içinde kutsalı yalnızca “ilah” olarak algılayıp, haklı çıkmak uğruna saçma şeylere “tapıyorum belki” diyenleri gördükçe hayret ediyorum.

kutsala saygı göstermemeye gelince… siz, bu dünyanın yüzyıllardır neden savaştığını pek anlamamışsınız sanırım.

kutsal olan anneniz, eşiniz, ablanız gibi değerlere biri küfür ettiğinde veya eylemde bulunduğunda “bıdıklanmayın”. çünkü kutsallar, ahlakın temelini oluşturur.