kutsala saygı duymanın saçmalık olması

ofansif mizahçıların da beyanı.
hard laikliğin hakim olduğu fransa'daki charlie hebdo örneğini ele alalım. müslümanların kutsallarına yaptıkları saygısızlığı ifade özgürlüğü olarak savunuyorlar.peki ifade özgürlüğünün de bir sınırı var mı? olmalı mı? kutsalı salt dini değer olarak algılamayın denmiş,katılıyorum.bu tarz bir provakatif saygısızlık sizin her şeyden üstün tuttuğunuz o şey neyse ona karşı da yapılabilir,biraz empati.
inanmamak senin özgürlüğün,inanmadığını beyan etmekte de özgürsün,fakat inanç sahiplerine,onların kutsallarına hakaret etmek artık özgürlük değil hadsizliktir.asıl saçmalık benim nazarımda budur.

saygı duymayan saygı bekleyemez. bi ateist olarak katılmadığım önerme.

olmayan olgudur.

şimdi "saygı" kelimesinin sözlük anlamlarına bakalım, tdk'ya göre saygı;
1) isim değeri, üstünlüğü, yaşlılığı, yararlılığı, kutsallığı dolayısıyla bir kimseye, bir şeye karşı dikkatli, özenli, ölçülü davranmaya sebep olan sevgi duygusu, hürmet, ihtiram
2) isim başkalarını rahatsız etmekten çekinme duygusu.
olarak tanımlanmış durumda. saygı kelimesinin içerisinde zaten ilgili kavramın bir özelliği olmalı. bu özellikler değer, üstünlük, yaşlılık gibi kavramlar olduğu kadar kutsallık da olabilir. ancak işin içine kutsallık girdiğinde malesef "benim kutsalım seninkinden daha kutsal" anlayışı bir anda ortaya çıkıveriyor. tabi bu durumda "saygı" olgusu da bir anda ortadan kalkıyor.

ne zaman saygı kavramını tdk'daki ikinci tanım gibi algılamaya başlarız, yani, saygıyı nitelkten ziyade başkalarını rahatsız etmeme duygusu olarak algılamaya başlarız, o zaman belki saygı kavramı daha içi dolu bir kavram haline gelebilir, böylece kutsala saygı duymanın saçmalık olduğu görüşünü savunanların sayısı da zamanla azalır.

saygı duymak bir zorunluluk olmayabilir. ama saygı duymamak saygısızlık yapmak ile aynı kefeye konulamaz. sorun, bu ince çizginin nerede bitip nerede basladigini bilmeyen insanlardan kaynaklanıyor.

aslinda dogru, sacmadir bir bakima. kutsallar toplumsal morallere dayanir, toplum ona neyi atfediyorsa onun seklini alir. toplum insanlardan olusur, bir insan eger bir seyi kutsal olarak gormuyorsa evet, o kisi icin bir kutsal degildir ve sakinca da gormez elestirmeye ama bu tam tersi de olur, geneli boyle zaten, o yuzden iki tarafin da bu durumun farkinda olmasi gerekir. bir taraf diger tarafin kutsal gordugu seye hakaret ettigi zaman linclenmemelidir ama yine de olabilir, konusma ozgurlugu var cunku, kendisine hakaret gelebilecegini de kabul etmelidir. bunun yaptirimi olamaz, toplum tarafindan resmi olarak dislanamaz ya da buna gore toplu bir muamele degisikligi olamaz cunku bu durum kisinin konusma ozgurluguyle alakalidir. kanada ve diger bircok ulkenin kanunlarina gore 'freedom of speech' her seyden daha onemlidir, tehdit ve ozel hayatin ihlalini icermedigi surece. umarim anlatabilmisimdir derdimi.

asıl saçmalık, saygı duymamak..

bu okunan ezanlar sayesinde buradasın ve o ezanın çağrısına iman eden şehitler sayesinde toton sağlamda.

onun için sgk kuralı ile benim kutsalıma saygı duyacaksın.

hayatında değer ve saygı görmemiş insanlardan bunu zaten beklemeyin görmemiş ki göstersin.

bana göre yanlış bir önerme.

öncelikle içinizden saygı duymama hakkıyla, karşınızdakine alenen saygısızlık yapma "hakkı"nı birbirinden ayırmalısınız. bu ikisi aynı şeyler değil. bir düşünceyle içinizden alay etme hakkına sahipsiniz ama onu dile getiren ve kutsal olarak gören kişinin yüzüne karşı bunu yapmanız, en basitinden terbiyesizlik olarak görülür.

bir insanın düşüncelerine ya da kendisine saygı duymak için, kutsalın tanımını yapmanıza gerek yok. saygıyı karşınızdaki kişiye duymanız gerek. "saygı hak edilir." diyenler olabilir. o farklı bir tartışmanın konusu. mesela daha yeni tanıdığınız ve saygıyı ne derece "hak ettiğini" bilmediğiniz bir insanın değerlerine saygısızlık yapma hakkını kendinizde göremezsiniz. oysa yazar arkadaşı haklı bulursak, bunun da normal görülmesi gerekirdi.

eğer konu din ise elmayla armut karıştırılmamalı. bir arkadaş domuz eti yiyene saygısızlık örneğini vermiş. ben bir müslüman olarak karıncayı incitmezken, birileri uyguladığı vahşete müslümanlığı kılıf yapmaya çalışabilir. böyle bir durumda sadece onları baz alarak, benim gibi kendi halinde insanların da bulunduğu ve diğerlerinin yaptıklarını hiç onaylamayan bir gruba saygısızlık etme hakkınız var mı? yanlış olarak, aynı genellemeyi karşınızdaki bir grup da yapınca kızıyorsunuz. demek ki bu doğru bir şey değil. kendinize yapıldığında zorunuza giden hareketleri başkalarına da yapmamalısınız.

burada ne yazarsak yazalım, başlığı açan arkadaşımızın görüşünde olan birçok insan kendi görüşünden geri adım atmayacak büyük ihtimalle. işin en acı kısmı da bu çünkü toplumdaki tahammülsüzlüğün nedeni tam olarak bu türden görüşler. konu din ve dinsizlik olduğunda ise iki taraf da aynı hata içerisinde ne yazık ki. bu da bize, sonsuza dek sürüp giden bir kan davasının taraflarıymışız gibi zarar veriyor.

son olarak (bkz: kime göre neye göre)

şimdi kutsala saygı duyan birisi de senin kutsala saygı duymamana, saygı duymazsa bu da bir saçmalık olur ve bu iş içinden çıkılmaz bir hal alır.

hepimizin körü körüne bağlı olduğu şeyler olmasına rağmen bir yazarın kendisini "inanılmaz aydın ve herkesin üstünde bir kavrayışla toplumun gerçek sorunlarını" bulduğunu sandığı başlık

insanların kutsalım dediği şey illa vatan, millet, din olmak zorunda değil. vazgeçemediğiniz kırmızı ojenizden çakmağınıza, en sevdiğiniz pijamanızdan paylaşamadığınız çikolatanıza kadar uzanan geniş bir kutsallar yelpazesi çizmek mümkündür.

insan tabiatı gereği bir şeyleri sever veya nefret eder. eğer zat-ı âlinizde böyle hisler yoksa tebrikler ya erdiniz ya ölüsünüz.

birbirinin sınırlarını geçmediği sürece ibaresine de bir ufak dokunmak istiyorum. söylediğiniz kutsallara izin değil özgürlük. herkes ve her şey için özgürlük haktır.

bu başlığın kutsalları olanları kıracağını ve sizin de onların düşünce ve ifade özgürlüklerini engelleyecek baskıcı bir saldırıya geçtiğini ifade eder, esenlikler dilerim.

insanı iki ayak üstüne kaldıran da, koca koca medeniyetler, külliyatlar oluşturmasını sağlayan da doğru şeylerin kutsanması kötü şeylerin ise lanetlenmesi sayesinde gerçekleşmiştir. siz bireysel olarak isterseniz anüsünüze acur sokup nargile fokurdatmaya devam edin gerçek aydın toplum sizler adına endişelenmeye devam edecektir.

sevmediğimiz bir insana bile insan olduğu için saygı gösteriyoruz. insanların dokunulmaz olarak gördükleri kutsallara tabi ki de saygı duymak zorundayız. bunu tartışmak bile saçma.

kutsala saygı duymayarak bir toplumda yaşayabilmek ve kabul görmenin imkansızlığını göze alarak duyulmaması gereken saygıdır. saygı duymak başlı başına toplum hayatında yaşamanın inkar edemeyeceğimiz gerçeğiyken birde insanların hassas olduğu bir olguya saygı duymamak ( sadece düşünce değil eylem bazında diye düşünerekten) zaten saygı duymayanların da yapabileceği birşey değildir (saygı duymaktan da kastınız önünde eğilmek değildir sanıyorum). milyonlarca kutsal kabul görmüş şey var herkes her birine düşünce bazında saygı duymuyor onaylamıyor saçma buluyor olabilir ki bu çok normal. lakin bunu o topluluk/kişi yanında sergilemek biraz yürek istemiyor değil tabi.

dikkat çekmek için açılmış başlık. kutsala saygı duymayalım, değerlere saygı duymayalım,düşüncelere saygı duymayalım. hatta saygı denen bu kavramı kaldıralım ortadan gitsin.

kutsala saygı göstermek insana saygı göstermenin tabii bir sonucudur ve topluluk içinde yaşayan her insan için zorunludur. göstermeyeceksen git dağda ayılarla yaşa. ha, zorunda olduğum için saygı gösteririm ama saygı duymam diyorsan kimsenin senden öyle bir şey beklediği yok zaten.

mükemmel bir çıkarım tebrik ederim. kutsala saygı mı duyulurmuş canım. ne saçma değil mi? sevgili başlık sahibi kardeşim, kutsal kelime manasıyla zaten saygı duyulması grereken bir olgudur. karşına çıkınca önünü iliklersin. böyle değilse kutsal bir şey değildir zaten.

içinde yaşadığı toplumun değerlerine saygı duymayanların çöp hayatlarının da benim için bir değeri yoktur.

kendi kutsallarımızı kendi kendimize yaşayacak kadar medeni olabilseydik, mutlu da olabilirdik

bir kişinin kutsalına saygı duymak aslında çok basit bir eylem, ona saldırma yeter. insanlar hep derler ya benim kırmızı çizgilerim var. işte onlardır o insanların kutsalları basmayıver oraya çok zor olmamalı. ama kimse de kendi kutsalını öne sürerek başka insanlar üzerinde baskı oluşturamaz yada duygu sömürüsü yapamaz. herkesin kutsalı başkalarını olumsuz etkilemediği sürece kutsaldır. aksi takdirde onun adı başka bir şey olur.