modern insanın en büyük problemi

çağdaşlık sanıp edepten uzaklaşmasıdır.

çabuk tüketmek ve planların arasında kaybolmak.
beklemek, bir şey uğruna çabalamak eskiye nazaran oldukça azaldı. çoğu şeyi elde etmek kolay, elde edilecek şey için alternatif de çok fazla. bu sebeple çabuk tüketiyor modern insan. öyle bir hale geliyor ki, bazen bir kitabı bile bitiremiyor, bir filmi bile izleyemiyor ve insanları kolayca tüketip bir başkasına geçebiliyor.
ikincisi ise planların arasında kaybolmak. çok meşgul modern insan. yapması gereken, planladığı çok şey var. bunlar öyle çoğalıyor ve önemli hale geliyor ki, insanın üzerinde baskı oluşuyor. planları ne kadar başarısız olursa o kadar büyük suçluluk duygusu hissediyor ve çöküşe zemin hazırlıyor.
elinizden geldiğince ihtiyaçlarınızı dinleyin ve gerektiği yerde basit yaşayın. bizler basit varlıklarız, bunu çok da karmaşık bir hale getirerek kendinizi yormayın.

sıkılmak, her şeyden ve herkesten çabuk bıkmak.

sabırsız olması.

metropolün içerisinde robot olmak. özünü, doğasını unutmak.

tüketim.

herkes ayna bulsun kendine ve bir baksın.

ilk taşı ben atayım, daha kutusundan çıkmayan vans'larım var, kaç gömleğim var bilmiyorum. belki 30. yepisyeni. her şeyden çokça var.

tüketime öyle alışmışız ki, öyle alıyoruz ki, sanki hiçbir şeyimiz yokmuş gibi...

bunun çarkını kırmak lazım lakin hep birlikte. bunu da, herkes gördüğü kişinin gömleğindeki logo ya da yazıya bakmazsa, ayağındaki ayakkabıda 's' harfi var mı diye bakmazsa, kolundaki saat isviçre malı mı diye bakmazsa, işte bu gibi şeyleri yapmazsa olur.

bu gibi şeyleri hep yapıyoruz. bence bizden bir bok olmaz.

kendini bir bok zannetmesi.

kendine sürekli bahane üretmesi, geçenlerde babamların evini boyattık, duvarlar, tavan boyandı, kapılar ortaya çıktı hadi onları da boyattık, o eskidi bu eskidi derken nerdeyse tüm ev yenilendi, ee sonra baktım çoğu halen kullanılabilir durumda. peki ne gerek vardı ? olur mu herşeyin yenisi olsun bunu sadece babamlar için söylemiyorum kendim de öyleyim. note 10 plus kullanırken aa note 20 ultra çıktı diyip onu almıştım, en yenisi olsun mantığı. bugün bu durum herkeste var,ayakkabı alırken öyle,giyim kıyafet öyle,eşya alırken öyle. kendimize sürekli yeni dertler buluyoruz ‘bu uygulama benim telefonum ile uyumlu değil yeni telefon almam lazım’ sürekli bir tüketim çılgınlığı, ee bakıyorum herkes para yok diyor, ee para yoksa parayı harcayanlar kim ? teknoloji gelişiyor,devir değişiyor kimse size ata, deveye bin yolculuk yap demiyor ama türkiye dahil dünyanın çoğu şehrinde halen elektrik yok. geçen yıl karadeniz turu yaptık, öyle evler var ki, öyle yaşamlar, okula gitmek için 2 saat yol yürümeler, çöpten ekmek toplamalar, acaba biz modernliği yanlış mı anladık ?

kibir ve şimarıklık net .

her şeye yetişme çabası ve bunun yarattığı hızlı yaşam tarzını benimsemesi.

kendi olamamasıdır. normal olmanın, herkes gibi olmak olmadığını anlayamamasıdır.

modern dünya içinde kendine bulamadığı yer. sakin yer arayışları, doğa yürüyüşleri, kamp çadır maceraları ve organik ürün takıntılarımız altında var olan asıl sebep modern dünyada biz insanlara yer olmaması.

herkesin problemi aynıymış gibi genelleme yapan bir başlık açmak.

sırtına bile bile yüklenen sorumluluklar ve oyalayıcı etkenlerden dolayı oturup düşünmeye,aklında başka bir düşünce olmadan kitap okuma fırsatı yok.

modern insanın en büyük problemi insanlıktır.

insanlar icerisinde insana hasret kalmasidir. durum hayli ironik degil mi? bence de. ve bir o kadar acı...

yasakçılık yapmasıdır.

saç dökülmesi, burun, meme, çene şekli ve iktidarsızlık.

yalnızlık.

modernitenin getirdiği sorunlarla birlikte varoluş sorgusunun doğurduğu sancılar. evet asıl sorun şu ki modern insan bir varoluş sancısı içinde kivranmaktadir.