modern insanın en büyük problemi

korkak olmasıdır*

her şeyi maddiyata bağlayıp maneviyattan uzaklaşması.
emeksiz nimet istemesi
ilişkilerini çıkar üzerine kurması

modern olan modernde, modern olmaya çalışanın çok fazla sorunu var.

içinde bulunduğumuz paraya dayalı sistemdir paranın bir an önce kaldırılıp yerine sınırlı sayıda olan, istenildiği zaman basılamayacak bir şey konulmalı. para bulunmadan önce paranın yerine altının, gümüşün kullanıldığı sistemde her şey daha güzeldi, dengeliydi.

bana kalırsa, genel olarak : hareketi hata zannetmesidir.

en büyük mü? bilemiyorum. "doyduğu halde, doymamış hissiyatı" deniz suyu içiyormuş gibi olduk çıktık. susadıkça içen, içtikçe susayan.

bir türlü denizden karaya çıkamadık. tatlı suya ulaşamadık. evrim eksik kaldı. halbuki hayata suda başlamıştık. çoğumuz karaya çıkarken adaptasyon sorunları yüzünden ölüp gitti. sadece güçlüler ayakta kaldı.

tüketmek. yarınlar yokmuşçasına ve bencilce tüketmek.

herkesin söz sahibi olmasıdır.bilen de konuşuyor bilmeyen de.

kalp gözü yerine her şeye bir çift mercekle bakmaları.

manipülasyona aşırı eğilim.

çok fazla bilgi akışına maruz kalıyor. çok fazla asosyal, çok fazla hormon çatışması yaşıyor. emek çok az , mutluluk çok az.

gün içinde yalnızlık üzerine düşünebilecek kadar boş vakti ve enerjisi kalıyor

modern yaşayacak parayı bulamamak.

zayıf, güçsüz bir insana dönüşmemiz.

"sıfır 1, sıfır 2, sıfır 3" gibi ilerleyen sanayi devrimleri öncesi; kılıçla, kalkanla, yüz yüze, göz göze, yan yana, yapılan savaşlarda insanları şu an çok iyi anlıyorum! kafatasının alt kısmında, çene kemiğinin orta kısmında diş eti ile diş kemiğinin birleşme yerine tek bir kılıç darbesi ile kan akıtmak istiyorum. dişleri kafatasından ayırıp sağ çenenin tek kılıç darbesi ile dökmek istiyorum.

üç gündür geçmek bilmeyen ağrılarım beni bu düşüncelere sevk ediyor, altı üstü bir çene kemiği ameliyatı oldum. trafik kazasında bacağımı parçalamadım, çene kemiğim yerinde duruyor! bu ağrı sızı sinirlerimi bozuyor ne kadar güçsüz aciz bir şey olduğumu düşünüyorum. gerçekte parçalanmış bir çene kemiğim olsaydı ya savaşta yüz yüze can cana o zaman acıyı hisseder miydim. hadi bırakalım şu teknoloji savaşlarını yani şu kılıçla, kalkanla yapılan savaşları eskiden insanların bizler kadar ağrı eşiği sizce de bu kadar yüksek miydi. yüz yılın icadı ağrı kesiler olmadan sizce nasıl yaşayabiliyorlardı? onların dişleri bizler gibi niye dökülmedi, neden bizler vidalı diş kullanmak zorunda kalıyoruz? neden bu kadar çok güçsüz aciz bir şeye dönüştük?

başlığı modern insan değil de modern çocukluğun en büyük problemi olarak algılayıp yazıyorum. her yerde okumuşuzdur. çocuklar asosyal yetişiyor diye. bizim çocukluğumuzda hareket imkanı çok fazlaydı. özgürlük alanı genişti. köy çocuğu olmamızdan mütevellit. şehirde yaşamaya başlayınca bana da her zaman klişe gelmiş olan o gerçekle yüzleştim. belki ileride benim de çocuğum olunca öyle büyüyecek. telefona, tablete düşecek belki. eee, o da haklı olarak. eğer onlara yeterince özgürlük alanı veremezsek sonunda olacağı tabiki bu. altı yaşındaki yeğenimin anlamayacağım bir dilde konuşması normal mi? bilgisayar oyunu oynuyor, kanalları takip ediyor. fakat bir konuşmaya başlasın, ne dediği anlaşılmıyor. kuşak farkı tabiki. ama daha bu yaşta bu kadar fark normal mi? belki benden çok ingilizce kelime konuşuyor.

her şeye olur gözüyle bakıp aşırı fazla sorgulamaları.

vizyonunun modern olması ama şartlarının modernizmin olgularını yaşayamayacak durumda olması.
işbu entry türkiye sınırları baz alınarak yazılmıştır.

aşırı kazanma, fazla sahip olma ve tüketme çılgınlığının mutlulukla eş değer görülmesidir. kimi eski felsefecilere göre haz= mutluluk ise de onda bile ahlak ve erdem aranmaktadır. günümüz dünya toplumlarının bir çoğundaki temel problem; her şeye sahip olma içgüdüsüdür. bu daha sonra mutsuzluk da getirmektedir. aç olan veya azla yetinen toplumların daha fazla mutlu oldukları ortadadır.

her şeyi bildiğini zannetmek. halletme gücü ayrı, bildiğini sanıyor bilmiyor. eskiye nazaran daha cahil ve yanlış bilgiyi sahiplenmeyi görev edinmiş. herkesin doğru kabul ettiğini kabul etmek mesela. nasıl aratırsa öyle çıkıyor arama motorunda, peşine düşmüyor. evet hayırlı cevaplanacak sorularla sonuca ulaştığını sanması. misal, yalı çapkını kazım ağa bez bebek dizisindeki joker midir? cevap evet. değil midir diye aratsanız cevap yine evet. bu kadar teknoloji zenginliği arasında nasıl böyle olduğumuza şaşırıyorum. aptallaşıyor muyuz yoksa geçmişte yaşayan insanlar bizden daha mı zekiydi?

birden fazla problem varsa bunlardan biri de bireyin hayal gücüdür muhtemelen. hayal gücü zihnin tuvali bir nevi.