nefret

"çok gülen bir insan uzun süre devam etse gözlerinden yaş gelir, ağlayan biri uzun süre sonra sinirden güldüğünü hisseder. hızlı giden arabanın tekerine baksanız ters dönüyor gibi görünür. haddini aşan her duygu zıddına dönüşür. haddinden fazla sevdin şimdi nefrete dönüştü."

en büyük nefret insanin kendinden ettiği nefrettir gerisi bir şekilde gecer veya unutulur

en az aşk kadar korkutucu bir duygu. bu duyguya sahip olmak için ya karşınızdaki insanı sevmeniz ya da onun sizi sevmemesi gerekir.

insanı zarara sokacak eylemlere iten duygunun adıdır. ilkel bir güdüdür. kişinin kendisine yapılan bir haksızlık karşısında tetiklenir. ilkel dememin nedeni aklı devredışı bırakarak doğrudan mücadele başlatacak eyleme itmesinden ötürüdür. lakin nefret ile akıl birleşirse tadından yenmez. güzel bir sanat eseri ortaya çıkar.

çok aşırı derecede güçlü olan bir duygudur . olumsuz sağlıksız duygular katagorisinde bulunur. güçlü bir duygu olduğunda insanın bu duyguyu barındırmaması gerekmektedir . çünkü çok fazla enerjinin harcanmasına neden olur ki bu da insanı tüketir. o yüzden sevgili yazarlar dünya vatandaşları siz siz olun bu duyguyu hiç bir canlıya beslemeyin beslettirmeyin . valla berbat bir duygu ha .

duyguların belki de en güçlüsü olan nefret insan doğası açısından ulaşılması en kolay duygudur. insan ve insan sağlığı üzerindeki etkisi o kadar derin ve anlaşılmazdır ki. bazen bir kibrit çöpü bile nefretin alevlenmesi için yeter de artar bile. böyle bir durumda bize düşen tek şey ise ondan olabildiğince uzağa kaçmak ya da ona teslim olmaktır. ondan olabildiğince uzağa kaçabilmek için yapmamız gereken tek şey belkide o an nefret kadar güçlü olan sevgi denen silaha sarılmaktır. çünkü nefret denen bu illete teslim olursak başta sağlığımız olmak üzere elimizde bulunan her şeyi kaybetme olasılığımız oldukça yüksektir. sağlık demişken bu sadece bedenen kaybedeceğimiz bir sağlık değil bilindiği üzere her şey kafada bizim düşüncelerimiz aracılığıyla şekillenmektedir ve bu süreçte öncelikle kaybedeceğimiz en önemli şey akıl sağlığımızdır. şöyle düşünebilirsiniz bu süreçte kaybedeceğimiz en önemli şey ailemiz, dostlarımız ve sevdiklerimizdir. ama öyle değil nefretle başlayan bir düşünce sistemi her şeyden önce sinsice bize akıl sağlığımızı kaybettirir ve akıl sağlığımız yerinde olmadıktan sonra ailemiz, dostlarımız ve sevdiklerimiz birer birer içimizde büyüttüğümüz nefrete kurban gider. onlar elimizden kayıp giderken nefret denen bu duygu bizleri öylesine esiri etmiştir ki umrumuzda bile olmaz üstüne içten içe onlara da nefret beslemeye başlarız. hani en önemli şey ailemiz, dostlarımız ve sevdiklerimizdi. bir kere nefret denen duyguya akıl sağlığımızı teslim etmişiz çevremizdekilerin ne önemi var ki onlar bizi terk ettikten sonra. ve sonuç olarak önemsizleştiler işte nefret duygusuna teslim edeceğimiz yeni bir şey çıktı. beni terk ettiler oysaki ben bir şey yapmadığım halde. böyle böyle kafamızın içinde kurdukça kurar bilendikçe bileniriz. artık nefret bizi sarıp sarmalamıştır bizi ta ki sevgiye teslim olana kadar nefretin can düşmanına.

nefret aslında kötü birşeydir.bir kimseye gösterdiğimiz olumsuz duyguları olumluya çevirebiliriz.

nefret tanımlanamaz bir duygudur.fakat karşı tarafı olumsuz etkileyeceği aşikardır.

kalbimde pek tutamadığım, kişiye zarar veren duygudur.

gel gelen gördü istanbul un çilesini çek çek ki istanbullu olasın diyen grup.

ki$ilere kar$i hissedildiginde ki$inin ruh halinizdeki olumsuz etkilerine ek olarak bir de onun hakkinda nefret duymayi da eklediginden bir$eyler kazandirmak yerine insanin kendisinden bir$eyler goturen his.. onun di$inda genel olarak "sevmeme" halinin en uc noktasi.

sahip olmamayı tercih etmemiz gereken bir duygudur ama insan ırkının en rahat telafuz ettiği sözcüklerden biridir de aynı zamanda.

belki de insan nefret edebilen hayvandır. çünkü mütemadiyen nefret eder ve aslında kesin bir nedeni ve kaynağı yoktur da bu güçlü duyguyu hissetmesinin. ama insan nefret eder ve bunu da bolca dile getirir.

nefret nesnesi de çok kolay değişkenlik gösterebilir. her şeyden nefret edebilir insan. yeter ki istesin bunu ama her şeyi sevemez, sevse de bunu söyleyemez, söylerse güç kaybına uğrayacağını düşünür. nefret ise, tuhaf bir şekilde, içindeki gizil gücü açığa çıkarır sanki. nefret eden insan güçlü hisseder kendini, özellikle de nefret nesnesine karşı.

insan bir yemekten nefret edebilir, bir renkten, bir sesten, bir kokudan, bir durumdan, bir şehirden, bir şarkıdan, bir kitaptan, bir doğa olayından. bu durum aslında kendinden başkasına zarar vermeyen bir şeydir.

ama sonra bir insandan nefret etmeye başlar, hayvanlardan nefret eder, bir ırka mensup olanlardan, kendi hemcinslerinden, hemcinsi olmayanlardan, cinsel eğilimini beğenmediklerinden, sokakta havlayan köpekten, ayağına sürtünen kediden, hayatında yakından görmediği gergedandan.

nefret büyüdükçe insanın içinde denetimi de mümkün olmamaya başlar. çünkü insan nefret etmekle yetinmez. önce bağıra bağıra dile getirir nefretini, kendine yandaş toplar. aynı şeyden nefret edenler birbirlerine bağlanır nefretle.

sonra eylem kararlılığı tam olduğunda bir saldırı başlar. nefret edilen çoğu zaman nedenini anlamaz bile bu nefretin. ama maruz kalacağı işkencenin farkındadır. sonrası anlatılmaya değmez. nefret kendini doğuran ve büyüten aciz bir duygu yükünün ifadesidir sadece.

nefret etmekten nefret ediyorum.

nefret kötü huylu bir kanser gibidir. önce hafiftir belirtileri sonra zamanla tüm bedenini kaplar. kanserden farklı yanı ise tüm bedenini kapladığında ölmezsin. düşünmeden hareket eder belkide masum insanlara zarar verirsin. ne yaptığının farkına vaedığında ölmüş olursun. nefret dozunda kullanılan bir ilaç gibi olmalı.

korkuyla doğar, eğer başına geleceğini düşündüğün şeyden çok korkarsan, korktuğun şeyden bir süre sonra nefret etmeye başlar, nefret boyutun arttıkça yoğun öfkeye dönüştürür, yoğun öfke ile de inanılmaz hatalı aksiyonlar gerçekleştirirsin.
küçük bir örn;
zenofobi:kendi ırkının başka bir ırkla karışma korkusu. (her zenofobik ırkçı değildir ama her ırkçı zenofobiktir.)
ırkçı=nefret dolu kişi.
nefret dolu kişi=öfkeli kişi.
öfkeli kişi=cinayete teşebbüs edecek kişi.
ırkçılığın kökeninde korku yatar.

kimseye karşı duyamadığım his, duygu.

nefret bile edemem ben sevmediğim insan/insanlardan. nefret, güçlü bir duygudur kanaatimce. kimseye o kadar değer vermem, yolu veririm zaten gider. gitmeyen kalmak isteyen çabalar ve kalır. ha istemiyorsa yine gider. yalnız soğuyunca tam soğuyorum işte, zannederler ki görülmüyor duyulmuyor. bu da nefret bile edilmez hale getiriyor.

seren serengilin kitabının adı.

bir kimseye, bir şeye karşı duyulan çok olumsuz duygu. tiksinme,tiksinti olaral ifade edilen duygu. kişiyi içten içe çürütüp zamanla iyi olan duyguları da zehriyle sarması da yan etkilerdendir.

istanbul'un şahı, türkçe rapin kralı.

(bkz: ceza)
(bkz: dr. fuchs)

gelişmemiş ya da gelişmişliğini güncellemeyen insanlara tutunan kötü huylu bir asalak. uzaylı.

sanki içimde bir nefret var ama bir yere veya bir kişiye karşı değil. nefret olmayabilir.. öfke? sanmıyorum. kapana kısılmış hissi? veya ölümüne sıkılmış hissi. nefes aldırtmayacak cinsten. hani şu tarif edilemeyen duygulardan. boğazda düğümlenenlerden..