nefret

çok güçlü bir duygudur fakat içten içe sizi yorar.

kolay kolay hissedilebilecek bir duygu değildir. çok yıpratılmış olmak lazım. bir kere nefret etmeye başladıktan sonra o nefreti bırakmak da zor. ben hayatım boyunca tek bir kişiden nefret ettim, hala daha ediyorum. içimden çıkaramıyorum bu duyguyu, temizleyemiyorum yani. bana hayatı cehenneme çevirmiş birini nasıl affedip, ondan nefret etmeyi bırakabilirim? hala daha yaptıklarından pişman olmayan birinden nasıl olur da her gün daha çok iğrenip nefret etmem? benim çok kalıcı olarak deneyimlediğim duygu.

olmaması bu duygu için elimden geleni yaptım fakat tam zıttının değer kazanması için aynı şiddette diğer zıttının gelişmesi gerekiyor.

piyasalarda altınla eşit seviyelere geldi.


---! alıntı !---

altın çöpe düşse değerin kaybeder mi
tenekeyi parlatsan hiç çeyrek altın eder mi
dü düriye komşu kızı düriye

---! alıntı !---

bir duygu.
hiç kimseyi nefret edecek kadar sevmedim.

turkce rap grubuydu. ceza, dr. fuchs falan.

beni ne kadar çok sevdiğini bilmeme rağmen önünde sonunda benden ölesiye nefret edeceği düşüncesinin altında yatan çocukluk anılarımı analiz ederdi şimdi yanımda olsa.

sevginin antitezidir.