normal sözlük yazarlarının en gıcık huyları

sinirlenince anında gözlerimin dolması ve ağlamaya başlamam.

amarigalıların partypooper * dediği kişiyim. toplu hiç bir eğlenceye oyuna toplantıya birlikteliğe olaya hadiseye katılmam. sıkılırım ve vakit israfı gelir. fazlaca kendime donugum.

hemen her şey muhalefet olmak. kafa dengi ya da rahat tartışabileceğim ortamda muhalefet olmayı severim. eğer olay kavgaya vs dönme ihtimali varsa direkt topuk.

biri bir şey düşürünce aşırı sinirlenmem ve aradan 2 dakika geçmeden kendim bir şey düşürmem

aynı anda birden fazla şey düşünmem..
sonra işin içinden çıkamamak..
beynimin yanması..
o sırada bana biri birşey anlatıyorsa..
çok üzgünüm dostum..
system failed..

tepkisiz olmam. nemrut bir insanım ne yapayım. mimik falan da yok. suratsızım baya.

her şeye, her an ağlayabilirim o kadar iğrenç bir durum ki. hayır bari tartışma esnasında tut kendini yahu.

hangi birini yazsam..

inatçı olmam sanırım. çocukken yapma dedikleri şeyi daha bir özenle yapardım. bi insanın benimle inatlaşması savaşın başladığı anlamına geliyordu. uyardılar, çok enfes dayaklar yedim, garip cezalar verildi, birkaç on disiplin cezası, yalnız bırakıldım ama gram vazgeçmedim inatlasmaktan. o kadar lanet bir çocuktum ki karşı taraf her şeyi denemiş olmasının verdiği çaresizlik ile oturur ağlardı. çünkü durdurmanın bir çaresi olmadığını anlamıştı herkes. hani bazı köpekler vardır, hedefe kitlenir ve kafasına yüzlerce kez vurulsa bile bırakmaz kitlendiği o şeyi. ben resmen o köpektim. hayret bir şey bence.

öyle de büyüdüm işte. bi gün en değer verdiğim insan ben seninle inatlaşmaktan korkarak yaşayamam, seni tüm hayatım boyunca idare edemem dediğinde ve o kişiyi kaybettiğim zaman düzeldim. şak diye. şimdi inatçı bir insan gördüğüm an aaaa diyorum çok haklısın, tabii sensin, harikasın, bunu kesinlikle yapmalısın, evet ben haksızım, müthiş bence böyle devam et. hiç inatlaşmıyorum. ama bir şekilde o yönüm sinsi sinsi ortaya çıkacağı günü de bekliyor gibi geliyor bana. bu yüzden en gıcık huy ödülünü kendisine vermek istiyorum. teşekkürler.

şuncacik şey için bu kadar açıklama yapmış olmam. çok zor..

olmayan huydur. şimdi farkettim, mübarek bir insanmışım ben.

sinirlenince ya da üzülünce direkt gözlerimin dolması ve ağlamam....
mutsuz hissediyorsam, içim huzursa direkt ağlarım...
kafama çok takarım bazı şeyleri....
hep de ağlıyomuşum yaauv.

sinirlenememek. gıcık oluyorum kendime. sinirlensene. sinirlen hadi. yok. olmuyor.

sinirliyken ağzıma geleni söylemek isterim ama yapamıyorum. (iyi bir şey aslında..) aksine içime atıp susuyorum, karşımdaki konuşmaya devam ediyor, ediyor; susuyorum. sonra o da sakinleşince "özür dilerim" diyor ya, içimden keşke şunu söyleseydim, bunu da söyleseydim diye kendi kendime gıcık olurken yine de gelen özre seviniyorum. garip bir entry oldu, olsun.

kendimin çok farkında olmuyorum bazen.

istemeden insanları üzmüşlüğüm oldu. bundan hayli rahatsız oldum dönemce. bana takındığım tavırlar düzgün gelirken, insanlar bu konuda bana kızıyorlar. bu huyumu holosko artı bir miktar para ile takas etmek istiyorum.

küfür etme eğilimim. özellikle öfkelendiğimde ağzımdan istemsiz şekilde şiir gibi küfürler akıyor resmen. normalde eğitimli biriyim, konuşmayı da bilirim ama işte bazı anlar oluyor, kendimden ben bile iğreniyorum. bunda özellikle çocukluk dönemimde küfürbaz kuzenlerimle çok fazla bir arada bulunmamın etkisi var ama sonuçta kendi ağzımdan çıkanlardan da ben sorumluyum yani. ağzıma terlik vura vura küfretmeyi komple bırakmayı planlıyorum ama bakalım, hayırlısı.

sulugözlü ve sinirli biri olmam.

kuskusuz ki önyargılı olmam.

dikiş makinesine bakamıyorum.

herbokolog olmam.

bir yere yemeğe gittiğimde garsonlardan memnun kalmayacağımı anlarsam masayı bilerek pis bırakırım, yemek dökerim, çay, kola dökerim, peçeteleri, kürdanları masanın altına atarım, kalkarken de beş kuruş bırakmam.

her şeye kafayı takmam. ya insanlara pek takılmam ama kendimle ilgili her şeye takıyorum. kendimi çok kötü eleştiriyorum. hayatımda kendime saydırdığım kadar kimse bana saydırmamışımdır. zaten ben kimseye saydırmam ki benim derdim benimle.