ödünç verilen kitabın bir türlü geri gelmemesi

bu şekilde onlarca kitabını kaybetmiş kişinin hüznünü ancak aynı durumu yaşayanlar anlar...

artık umrumda olmayan şey, dolapta kilitli duracağına, bırakın herkes okusun.
belki sizin kalbinizi acıtan kitaptaki o sahne, başkaları tarafından da okunmayı hakediyordur.
kitabı yazan biz değiliz ki, gözümüzden sakınalım.
insan yaş aldıkça anlıyor bunu.
15 kadar kitabım geri gelmedi, gelmesin. yenisi alınır, alınmasa da olur. sen ezberlemişsin artık kitabı, anlamışsın mesajı. sayfalar sende durmasa da olur.

ben geri dönmeyeceğini göze alarak, yenilere de yer açmak ve mümkün mertebe herkes bir kitaptan yararlansın diye mutlaka birisine veririm okuduğum kitapları. beğendiysem özellikle daha da çok dağıtırım ki o kitap üzerine konuşabileceğim birisi olsun isterim, kitabı çok özlersem kitabı tekrar sipariş veririm , geri isteyemem. geri dönme oranı da oldukça düşük bu arada belki 10 kitaptan birisi geri dönmüştür.

canı sağolsun. önemli olan kitabı vermektir benim için.

tabii herkese değil de insan olarak sevdiğim kişilere kitap veririm.

ödünç alan ile ödünç veren arasında borç ve alacak ilişkisi doğuran hukuki bir durumdur.

6098 sayılı borçlar kanununun 379 ila 385 maddeleri kullanım ödüncü sözleşmelerini açıklar. ödünç sözleşmesi, ödünç verenin bir şeyin karşılıksız olarak kullanılmasını ödünç alana bırakmayı ve ödünç alanın da o şeyi kullandıktan sonra geri vermeyi üstlendiği sözleşmedir. sözleşmelerin yazılı olması şartı da yoktur. karşılıklı şartlarda anlaştıktan sonra artık iki tarafı da bağlayan hukuki bir sözleşme ortaya çıkar. yani konu ciddi bir konu, ne kadar ileri götüreceğinize bağlı olarak icra ile de sonuçlanabilir.

güvendiğim kişilere kitaplarımı gözüm kapalı veririm, onlardan gelmeyen olmadı. bunların dışında çokça kötü tecrübelerim de oldu, artık isteyenlere belirli şartlar sunuyorum, genelde sırada okunacak kitaplarım var zaten, sonra alırım senden deyip vazgeçiyorlar.

hiç güvenmediğim kişilere de bu kitabın manevi değeri var diyerek, direk reddediyorum.

kabusum.

kitabını ödünç bile veremeyen insanların yaşamadığı problemdir.

bunun çeşitli versiyonları vardır: "kalem verilip geri alınamaması", "ödev verilip ödev yaptırılamaması" gibi.

(bkz: gidiyorsun bilmediğim uzaklara bakarken ardından gitme kal diyemedim)

ödünç çalındığını gösterir.

sonunda kafamın atmasıyla birlikte bütün kitaplarımı dağıtmamla sonuçlanan hadise. hadi şimdi gelin alın kitaplarımı :)

kitabı verdiğiniz kişi ısrarla geri verdiğini iddia ediyorsa o kişiden tez vakitte uzaklaşma çanları çalıyor demektir.

haha. kötü bir durumdur ben de bir kitap duruyor 4 senedir vermedim daha doğrusu unuttum. ama onu ilk gördüğümde vereceğim kitabını ama değişen bir şey yok o da benim kitabımı 4 yıldır vermedi.

ödünç vermediğim için yaşamadığım sıkıntı.değerini bilen biriyse hediye ederim.

kitap okumak isteyen insan gider kütüphaneden aradığı kitabı temin eder ve okur işi bittiğinde de teslim eder . ödünç verilen kitabın tekrar sahibine iade edilmemesi tek kelimeylen " bedavacılıktır " .

üstüne kahve dökülmüş bir şekilde gelmesinden daha iyi olduğunu düşündüğüm durum. canım kitabım, sayfalarını çevirmeye kıyamazdım.

kitabı okuyunca onunla işimin bittiğini sanan bir güruh yıllarca tüketti kitaplarımı. uzun süre boykot etsem de şimdi aynı kitapları yeniden almaya başladım ama bu sefer elektrik vermeyi düşünüyorum. yeter yahu!

hatrı geçen bir insansa istediği kitabı alıp sanki kendi kitabımmışçasına verme sebebimdir.

kitap ödünç vermek mi? karşımdakine aşık değilsem imkansız.

insanın elini kolunu bağlayan bir durum. istesen olmaz istemesen olmaz. en son kendimi yenisini alıp o kitaptan umudumu kesmemle bitiyor bu belirsizlik.

görünce kalbimi deşen başlık. hala unutamam zamanında bir seriyi vermiştim arkadaşıma... ne kitaplar geldi ne de o arkadaşımı bir daha gördüm.