ödünç verilen kitabın bir türlü geri gelmemesi

kitap okuyorlar ve bir de ödünç veriyorlar falan qwshqwsh. alan kesin satıp yolunu buluyor bekleyin durun işiniz ne qwshqwsh.

geri gelmese de olur. okuduğumuz kitaplar zaten zihnimizde bizimle yaşıyorsa, sayfalar kimde olursa olsun, ne fark eder. en azından bir insan daha kazanmış olur o kitap...

beni çok üzen bir durumdur, malım kıymetli değildir ama kitaplara manevi anlam yüklerim, yaşayarak okur, altını çizer, kimi sayfasında hayal kurar, kimi sayfasına not alırım, bu sebeple ödünç kitap vermek yerine aynısını alıp hediye etmeyi yeğlerim, nadiren kitaplığımdan verdiğim kitaplarım da geri dönmeyince acıtıyor

şu vaziyette yaşadığımdır. kitap fiyatları da almış başını gidiyor. tabii ki kitaplarım kıymetli. bir daha vermiyeceğim kimseye.

bir şeyleri sıklıkla bir yerlerde/birilerinde unutan, kafası dağınık ve savruk biriyim. bu durum kitaplar için de geçerli; çokça unutulmuş, kaybedilmiştir. belli başlı kitaplarımın dışındakileri vermeyi severim. ödünç verdiğim şeyleri isteme konusunda çekinen ve birilerinin aksine utanıp isteyemeyen bir insan olarak elimden çıkmış olan bu kitapların ödünç verildiği yahut bir yerlerde bulup okumaya başlayan kişilerle aralarındaki bağın kuvvetlenmesi ve yeni yuvasında yabancılık çekmemesi için içerisine adımı yazmak yerine "x", "sen", "kimi hatırlatıyorsa onundur..." gibi şeyler yazıyorum. böylelikle yeni yol arkadaşı kitabı her açtığında belki de kim olduğunu hatırlayamayacağı o isim yerine yazılanları görünce kitabı daha çabuk benimseyip sahipleniyor diye düşünüyorum. ya da fazla iyi niyetli mal bir insanım, bu da mümkün elbet. çok sevdiğim yazarlara ait kitaplar dışında okuduğum şeylerin hepsinin sonsuza dek bende kalmasına gerek yok. verdiğim insan okumuş ve beğenip bir şeyler bulmuşsa, belki benden daha fazla hak ediyordur o kitabı saklamayı. belki o da başka birilerine verir ve elden ele dolanır, neden olmasın. malum, memlekette okuma oran epey yüksek ve kitap ücretleri oldukça uygun(!) insanlığa küçük bir faydamız dokunsun!

kitap okumayı sevin. kitaplara küsmeyin ve sevdiğiniz insanlarla paylaşmaktan uzak durmayın.

şu anda arkadaşıma verdiğim kitabı okumasını bekliyorum. ayriyeten kendisine de güveniyorum. getirir o kitabımı.*

en sevdiğin kitabın geri gelmemesi kadar acı olmayan şeydir.

maddeye tapanlar için acı verir, o kitabı okuyan ve o kitapla yaşayan için ise bir anlam ifade etmez.

sevdiğim kitapları kimseye vermiyorum gelmeyeceği kesin çünkü.

(bkz: bir insanla ilişkiyi kesmek için yeterli sebepler)

şişkolar be sıskalar isimli kitabımı almıştı küçükken bir arkadaşım. asla geri gelmedi. çok severdim o kitabı aşağılık fatih.

çok çok sevdiğim bir cizgiromanımı arkadaṣıma vermiṣtim ilkokulda. sahaftan alınmıṣtı, benden eskiydi, baskısı da yoktu.

geri gelmedi çünkü sobada yakmıṣlar. kömür tutuṣturmak için kullanmıṣlar.

o zaman anladım ki kitap ödünç verilmez. hediye edilir, vedalaṣılır.

kitaplar cansızdır efendim kitaplar cansızdır

okuyup çokta beğenmediğim bir kitabım vardı. o yazarı seven bir ablama kitabı ödünç verdim. onun bile geri gelmemesi içime oturmuştur. halbuki bende olsa kesin yine o yazarı seven birine hediye ederdim ama ben ederdim, kendi isteğimle uğurlardım kütüphanemden. niye geri getirmedin ablam, niye içime dert ettin?

işte o yüzden arkadaşlar demek ki neymiş;

kitaplarını, kitaplığını, kütüphaneni sosyal ağlarda paylaşmayacakmışsın, hatta kimseye kitabının olduğunu bile söylemeyecekmişsin. kazara kitabını gören olursa da, "ödünç aldım" diyecekmişsin.

senin kitabın yok tamam mı?

bir iki üç tıp!

kitabı boşverin, millet kendinden bir parçayı veriyor malum insanlara da sonra geri alamıyor. etrafta boşlukları toz tutmuş puzzle ordusu dolanıyor.

okumuşsam sorun etmeyeceğim durum. elden ele gezse de daha çok kişiye faydası olsa keşke.
asıl sorun ihtiyacım olan bir şeyin gelmemesi olur.

bi' arkadaşa rica etti diye birkaç kitap ödünç verdim. kaç ay oldu neredeyse hala tık yok. yazıyorum, hal hatır soruyorum, kitaptan bahseden yok. direkt istesem ayıp olurmuş gibi geliyor. beklicez artık n'apalım

kitap ruhunuzda yaşıyorsa maddesinin nerede kimde olduğu hiç önemli değildir.

gelmezse gelmesin, gider yenisini alırız.

universite de solcu ortami aliskanligidir.