ödünç verilen kitabın bir türlü geri gelmemesi

bu yüzden kimseye kitap verilmemesi, zaten gerçek bir kitap okuyucusu da kimseden kitap istemez. bir arkadaşınız sizden kitap istiyorsa verdiğiniz kitaba da çok da değer vermeyebilir.

-kanka bitirince bana versene okuyup veririm sana geri
-hastir lan

3 4 tane müthiş kitabım gitti. hele bir tanesi çok üzülmüştüm. sultan vahdeddinin hayatını anlatan ender eserlerdendi. ve gerçekten iyi bir kitaptı.

(bkz: nice seneler geçti, dönen yok seferinden)

(bkz: hayata dair iç burkan detaylar)

hediye olanlarının geri gelmemesi ile daha vahim olan durum.
paylaşalım, yayalım tamam ama bu kitaplar da benle kalabilsin. zaten okunması için ben elimden geleni yapmışım, isteğe hayır dememişim. uzun zaman da geçmiş. artık denk gelinen an isteme vaktidir. çünkü bu olmaz, olamaz,olmamalı.*

çok severek okuduğun ve yazarından imzalı bir kitabımı vermiştim bir arkadaşa bir daha geri gelmedi maalesef. imzalı olması benim için kitabı daha değerli yapmıştı. ve öğrendim ki herkse kitap ödünç verilmezmiş.

-geri gelmeyecek olan ödünç kitabım-

okur okumaz veririm dedin aldın
sen beni kandırılacak çocuk mı sandın
kapağı sayfaları kırılmış sen bir vandalsın
geri gelmeyecek olan ödünç kitabım

whatsapp'tan fotoğrafını at da göreyim
sayfaları tam mı söyle de bileyim
polise gitsem gülüp geçerler ne edeyim
geri gelmeyecek olan ödünç kitabım

...

o şerefsiz kendini biliyor. ver lan kitabımı.

bile bile lades durumudur. verilen kitap geri gelmez ve bunu da herkes bilir. vermemek en güzeli.

gelmez artık o kitap ,benim oldu
sayfalarını kıvırdım
altını çizdim
benim özelim oldu

gelmez o kitap, vermeseydin
bir küçük ricaya kanmasaydın
bir musibet bin nasihatten iyidir derler
bundan sonra ancak rüyanda görürsün.

kibarca ayıptır, kabaca şeref yoksunluğudur. bakayım kim bu şeref yoksunu. aa benmişim.
eski bir arkadaşımın kitabı var bende ve kendisine uzun zamandır ulaştıramadım. aslında kitabı ben istememiştim bile. bir gün ondayken "çok iyi bu ya al oku" diye kendisi vermişti. sonra ben o kitabı daha bitirmeden biz bir kavga et. ama öyle böyle değil. engellemeli falan. o sinirle ilk günler kitabı en kötü ihtimalle kargoya verebilecekken yapmadım. başına da bir şey gelmesin diye kullanmadığım bir çekmeceye koydum ve unuttum. bu arada *arkadaşım şehir dışına taşındı. ortakta kim varsa irtibatı koptu. nice sonra kitap aklıma geldi ama kızın adresini bulamadım. gururdan kimseden de aramadım. kaldı öyle.
bazen uzun zaman aklıma gelmiyor ama bazen de gece uyumaya çalışırken bir anda aklıma geliyor ve içimi kemiriyor. millet uyurken aşna fişnesini düşünür, ben bir kitabı düşünüyorum. çok üzücü.

artık ödünç değil, hibe olduğunun kabullenilmesi gerektiği.

yaklaşık 6 ay önce birine üzerinde notlar aldığım bir kitabımı verdim. 6 ay sonunda kitabımı isteyince yurtta bıraktığını ve yurttan ayrıldığı için kitabın atıldığını söyledi(kyk yurdu). bir de gayet rahat bir tavırla neyse parası veririm dedi ??‍♀️ sanki o bana kitabın parasını verince kitaplığımdaki boşluk dolacak ya üzerinde aldığım notlar geri gelecek.

birisi size okusun, bilgi paylaşıldıkça güzeldir düşünceleri ile kitap veriyorsa lütfen sizde verilen kitaba saygı duyun. sizin için kitap çok önemli olmayabilir, bazılarımız için önemli.

o güzel kitaplar, o ödünç kelimesinden bihaber ellerde yitip gittiler. bu yüzden bütün kitaplarıma isim soyisim ve tarih yazıyorum. olur da bu hataya düşersem kitabı vermese bile kapağını her açtığında beni hatırlasın, vicdan azabı çeksin diye.

her iyi niyetli enayinin yaptığı ve mutsuz olduğu olaydır ,, kitap ödünç verilmez dersini alır ve olayı kapatırsınız ...
genelde " hocam benim kitap nerde kaldı " diye sorduğunuz ama " bitircem az kaldı " dan " sende malına ne kıskançsın' " a dönen cevaplardan.. aranın soğuması ve bir türlü gelmeyen kitaplar...
abi kitap benim ya ver kitabımı kurban olayımm .. parasını verem de getir şu kitabı ... canım kitaplarım açaba üşüyorlar mı , kimse yırttımı sayfalarınızı , eskitti mi kahpe güneş kapağınızı ,,, unutuldunuz mu ? tozlandınız mı ? raflar da ....... gözyaşım pıt.

kitapların üstünde bi alarm olsa da keşke vakti gelince arada ötse dursa, sahibini hatırlatmak için.

kitabı geri getirmeyen kişiye ölüme beslenen düşmanlığa sebep olur. ben ona düşman olacağıma ben kitabımı vermim o bana düşman olsun.

adamı dellendirir. özenip bezenip kitap biriktiriyorsun, ilerde kütüphane yaparım diye düşünüyorsun. birisi rica ediyor , kırmıyor ve veriyorsun bir kitabını. artık ümidi kesiyorsun ve bir daha vermiyorsun kimseye kitabını. (12 sene olmuş bu hatayı yapalı)

getirin artık kitabımı

artık mümkün olmayan olmayacak olan durumdur. #2118557 bizde böyle..