öfke

her gün içimde zor tuttuğum.

zaptetmek çok zordur. bir anda gelir ve öfkeliyken gösterilen saldırgan davranışlar orgazmdan daha zevkli şeylerden biridir. sık sık öfkelenen, genel olarak nefretle dolu bir insan olarak öfkenin hiçbir olumlu yanını sezemedim. aksine öfkem, nefretim bünyemde sürekli bir gerginlik, huzursuzluk ve mutsuzluğa yol açıyor. öfkeliyken sarfettiğim asabi ifadeler ve davranışların verdiği vicdan azabı da cabası. öfkemi bastırdığım zamanlarda çok huzurlu oluyorum. bence öfke ekstrem durumlar hariç tamamen olumsuz bir duygu. hayatımdan tamamen çıkarmayı hedefliyorum. artık çocuklar duymasın haluk gibi sinirlendiğimde içimden ona kadar sayar mıyım naparım bilmiyorum ama bünyeme hükmeden bu duygudan kurtulmalıyım.

kabarıp duran bir şeyler.
salıverse bütün şehri yakabilecekken tutup kendi içini kavuran öfke sahipleri olduğu gibi öfkesini dizginleyemeyen gazabı baskın bireyler de bulunabilir.
öfkesini zaptetmek bir derece olduğu gibi öfkelenmemek takvadandır.

sevdiğim bir duygudur. içinde adrenalin patlarken, bütün damarların zonklarken, vücudundaki her kas gerilmişken, gözünden ateş fışkırırken, her şeye gücünün yeteceğini bilirsin ve yaşadığını her zerrende hissedersin.

insanda gerektiği zaman kullanması için bulunan bir duygudur. kılavuzuna uygun olarak kullanılmalı. ilk aşama ise öfke anında susabilmeyi becerebilmektir.

kontrolsüzse sıkıntı

oturduğunda sönen bir ateştir.

öfke geçici bir körlük halidir .tekrar görmeye başladığınızda bir çok şeyi yıkılmış halde bulursunuz.

güçlü bir silahtır. her silah gibi kontrol etmesini bilmezseniz size veya sevdiklerinize zarar verir. kontrol etmesini bilirseniz düşmanlarınızı perişan eder.

hedefini başladığı yere sabitleyen bir duygu durumudur. beklentilerin gerçekleşmemesi oluşumuna katkıda bulunan nedenlerdendir. bertarafı için zaman ve emek gereklidir. yazmak, yastık yumruklamak, bağırmak, ağlamak ya da yemek yemek gibi aktivitelerin işe yaradığı söylebilir. gerçekleşmeden õnce nedenleri konusunda düşünmek pek de mümkün değildir.

zamanın örselediği, içinden geçip parçaladığı duygu. bölük pörçük hale gelip bir kaç ayrı noktadan daha az hissedilmeye başlanılır.
zamanla. sonra geçer her şey gibi. öfkelenilen olay, durum, insan,sebep her neyse silik bir anıya dönüşür. bu hayatın en sevdiğim yanı zaten iyi de kötü de her şeyin geçiyor olması. insan kendinden geçmesin yeter.

bazı insanların böyle durumlarda çene bağının fazlaca düştüğü, bununla eş zamanda kulaklarının da sağır olduğu durumdur.

maruz kaldiysaniz sakinliğinizi koruyun -benim taktiğim sessizce 'la havle' okumaktır.

eğer ofkeliyseniz derin bir nefes alın, ağzınızdan çıkacak kelimelere kulaklarınızı tikamayin. hatta söylemeden önce bikac kez düşünün.

"onları öfkeme layık bulmuyorum. öfkem bana ait bir şey.
yakın hissetmedigim birine nasıl gösteririm onu.."

oğuz atay

kontrol etmeyi gerektirir. kontrol edemiyorsanız doktora gidin.

ben de aşırı öfkeli bir tipim dövüş sporları sayesinde öfkem üstünde tam bir hakimiyetim var. ben istemediğim sürece salmiyorum.

normale göre bende çabuk sinirlenirim. fakat öyle kavga,dövüş, orayı burayı kır parçala şeklinde değil içimde yaşarım bunu. öfke problemi ciddi bir sorun, kontrol içni gerekli tedaviler var baya da işe yarıyor açıkcası.

aslinda cogu zaman sacmaliklara, saygisizliga, pislik hareketlere verilen normal bir tepkidir. 2 saat once baba denilen adamin geri zekaliligi ve pisligi yuzunden bir sinir krizi gecirip dagittim ortaligi. lafin gelisi degil, dagittim. bir insanin ayarlariyla fazla oynamayacaksin. allah geri zekali ve cahillerle muhatap olan herkese sabir versin.

zarar verir, üzer.

şu an dibine kadar yaşadığımdır. öfkeden ve aldığım darbeden başım çatlıyor ve ilk kez ölmeni istiyorum. ölürsen kurtulacağım, başka yolu yok. ölmelisin.

şu an damarlarımda oluk oluk akan duygu. yenmeye çalışıyorum, bir an önce yenmem lazım yoksa kendimi kesecem... o değil de k3 e yazasım geldi bunu. 3. kattan atlasam ne olur ki?

kontrol edemedğinde, onun seni kontrol ettiği bir an, öyle bir tufan yaşatır ki, kısacık bir anda sadece gemileri, limanı değil koca bir şehri yakarsın. kendini tanımaz, kendinden utanır ve büyük bir pişmanlık dağına dönüşürsün.