pahalı olan şey kaliteli midir sorunsalı

asla değildir.

reklamı çok yapılan ürün de genelde b*ktan çıkar dikkat edin.

her pahalı şey kaliteli değildir ama kaliteli şeyler genellikle pahalıdır.

kişisel gelişim kitapları pahalıdır ama dostoyevski'nin 5 liraya satılan kitaplarının yanından bile geçemez. pahalı olanın sadece adı vardır, kendi yoktur.

pahalı olan şeyler %90 kalitelidir ama ucuz olanların hepsi kalitesiz değildir. ayrıca kaliteli olmaları bazen o fiyatları hak ettikleri anlamına da gelmemektedir. 1000 tl'lik spor ayakkabı ile 400 liralık spor ayakkabı benim için aynı kalitededir. en fazla ne kadar kaliteli olabilir bir ayakkabı? ayrıca kaç sene giyeceksin bir ayakkabıyı, sıkılmayacak mısın. kalite önemlidir lakin dozunu bilmek gerekir. parayı harcamakla savurmak arasındaki ince çizgiye dikkat etmek gerekir.

tartışılır.

ama öyle olsaydı birinciler özel okullardan çıkardı, dağdaki çobandan değil...

o beş kuruş vermeden türkiye birincisi olabiliyorsa, para olmadan da kalite olabiliyormuş demek ki.

"kaliteli olan şey pahalıdır, ama pahalı olan her şey kaliteli değildir." açıklamasıyla net olarak çözülebilecek sorunsal.

pahalılık ve kalite çok göreceli kavramlar olduğundan belli bir sonuç kümesi olmayandır.

kime göre, neye göre pahalı?
bu soru en önemlisi.
ama genel cevap verirsek, evet genelde kaliteli ürünler pahalı şekilde satılır.

genelde ...

her zaman değil ama sıklıkla öyledir.

siz kaliteli bir insansanız, sizin herşeyiniz size kalitelidir. gerisi hikayedir.

ikinci dünya savaşı sonrasında ve 73 petrol krizi süresi boyunca pahalı olan şey kaliteli idi, evet. zira firmalar ürünlerini dayanıklılık, kalite ve uzun servis süresi ekseninde pazarlıyordu. uzun ömürlü ürünler haliyle daha uzun sürede ikame ediliyor ve satın alınıyordu.

bu noktada satış, pazarlama ve reklam uzmanları, yıllar içerisinde yaptıkları anketler ve psikologların çalışmalarına başvurdu. ortaya çıkan sonuç enteresandı; insanlar satın alma kararlarını yaklaşık yüzde otuz kadarını rasyonel şekilde verirken, kalan kısım daha çok bilinçaltı ile yönlendiriliyordu.

bu noktadan itibaren, kaliteli ve uzun ömürlü olma fikri terkedildi. artık ürünler fiyatı ile beraber bir sınıf ve statü göstergesi olmaya başladı. nispi olarak kalite bir yere kadar korundu fakat hepsinin belirli bir ömrü vardı. böylece daha çok tüketim yapılacaktı.

ürüne göre değişkenlik gösterir.
mesela eskiden bu insanlar neden orjinal ayakkabı alıyor ne gerek var çok pahalı felan derdim.
çalışmaya başladıktan sonra anlaşmıştım o pahalı ayakkabılar çok dayanıklı oluyormuş...

genel olarak evet.
istisnalar elbette olacaktır o ayrı.
şu laf var ya, çok doğru söylemiş kim söylediyse.
"ucuz mal alacak kadar zengin değilim"

yıllar önce minik bir çanta aldım. orijinal deri parçalarından yapıldığı için çok kaliteliydi. modeli kötü olduğu için de ucuzdu. yıllardır annem kullanıyor.
üniversitenin ikinci yılında (2011-12) tayt almıştım. hâlâ kullanıyorum.

değildir.

her pahalı şey kaliteli değildir ancak her kaliteli şey pahalıdır.

çoğu zaman evet.

bundan bi sene önceye kadar öyleydi. hala daha öyledir ama artık ordaki pahalı kelimesi bu pahalıyı karşılamamaktadır. çünkü günlük sıradan kalitesiz her şey de pahalıdır. ultra pahalı olupta kalite aramakta artık ultra lükse girmektedir. misal bir kutu krema zaten 7-8 lira pahalıydı ama artık kaliteli diyebileceğimiz çeşidi 21-22 civarına gelmiştir en dandiri markada pahalı dediğimiz civardadır. bu örnek tüm ürünlere, hizmetlere verilebilir.

iyi marka bir şeyin kaliteli olma ihtimali hayli yüksektir zira markalar falsolu model çıkarttıkları zaman büyük kayıplara uğruyor. yani mesela bilinmeyen marka bir gözlük alırsanız ve bu dandik çıkarsa o markanın itibarı çok zarar görmez zira kimse tanımaz zaten o markayı. ama gidip de silhouette marka bir gözlük alırsanız ve bu dandik çıkarsa bu, marka için ciddi sorun yaratır. eh, iyi marka ürünler de pahalı olur tabii ki. gene de hemen hemen her tür ürünün orta fiyatlı ve kaliteli markaları/modelleri vardır.