pişman olmamak için yapılması gerekenler

pek bir şey yoktur aslında. her insan pişmanlığı tadacaktır, şöyle ki:

zülkarneyn aleyhisselâm ordusuyla gece yolda giderken ordusuna:

- ayağınıza takılan şeyleri toplayın, diye emir verir.

ordu bu emri duyunca; içlerinden bir grup:

-çok yürüdük, çok yorgunuz. gece vakti bir de ayağımızı takılan şeyleri toplayarak boşuna ağırlık mı yapacağız? hiçbir şey toplamayalım,
diyerek hiçbir şey toplamıyorlar.

ikinci grup ise;

- madem komutanımız emretti, birazcık toplayalım, emre muhalefet etmeyelim. zira ordunun komutanına itaat etmek gerekir, diyerek az birşey topluyorlar.

üçüncü grup ise;

-komutanımız bir şeyi boşuna emretmez. muhakkak bildiği bir şey vardır. bir hikmet vardır, diyerek bütün abalarını ağzına kadar dolduruyorlar.

sabah olduğunda bir de bakıyorlar ki, meğer bir altın madeninden geçmişler de, ayaklarına takılan şeylerin altın olduğunun farkına varamamışlar.

bunu anlayınca:

hiç almayan birinci grup;

-ah niçin almadık! nasıl dinlemedik komutanımızın sözünü. keşke alsaydık! bir tane bari alsaydık diyerek pişman oluyorlar.

az alan ikinci grup ise;

-ah ne olaydı da biraz daha fazla alsaydık. ceplerimizi, abalarımızı hınca hınç doldursaydık diye sitem ediyorlar kendilerine.

çok alan üçüncü grup ise:

- keşke gereksiz, lüzumu olmayan eşyalarımı atsaydım, daha çok toplasaydım. her şeyimizi doldursaydık, daha fazla alsaydık diyerek, fazla almalarına rağmen üzülüyorlar.

işte bu misalde olduğu gibi, ahirette bütün insanlarda bunun gibi pişmanlıkla beraber ağıtlarda bulunacak.

kafir olan;

- keşke iman etseydik, keşke inansaydık da hiç olmasa cehenneme girdikten sonra iman etmemiz sonucunda cennete girseydik, ebedi cehennemden kurtulsaydık,

mümin, fakat az sevabı olan;

-keşke biraz daha sevap işleseydim de, biraz daha ikrama mazhar olsaydım.

mümin, çok sevabı olan ise;

-ah ne olaydı da makamımı biraz daha yükseltecek bir vakit daha namaz kılsaydım, biraz daha fazla sadaka verseydim, oruç tutsaydım, biraz daha sevap işleyecek ameller yapsaydım... diyeceklerdir.

bi yolunu bulur yine olurum ki.

"pişmanlık vicdan azabından iyidir"

önce karar ver yaptıklarından mı yoksa yapmadıklarını mı pişman olursun?
ikinci adım önceliğin mutlu olmak mı doğru olanı yapmak mı? çünkü bazen doğru olanı yapmak insanı pek de mutlu etmiyor.
üçüncü adım davranışının sonuçlarının sorumluluğunu alıyor musun? yapacağın hu şey senden başka birilerini de etkileyecek mi?
tüm bunlara cevabını verdiysen pişman olmazsın demiyorum olursun ama naaadiren. ne istediğini bilen ve bir yolu stretejisi olan insanlar kolay pişman olmuyor çünkü.

defalarca pişman olmak gerekiyor bunun için. pişman olmamak tecrübeyle sabittir, pişman olmadan yapılması gerekenleri bilemezseniz. onun için tecrübe önemli diye düşünüyorum.

sadece düşünün bir şeye atılmadan önce bir yere oturun ve en az iki dakika düşünün. bunun size getirisi ve götürüsü ne olacak. olayın sonunda nasıl etkileneceksiniz . bazı durumlarda hemen tepki vermemek gerekir bunu unutmayın lütfen.

önünü, arkasını, olurunu, olmazını, karını, zararını düşünmek.

denemektir dostlarım denemektir. sonucu ne olursa olsun denemekten çekinmeyin.

dün bir deneme yaptım, keşke denemeseydim. fikrimi değiştirdim hahah.

uzak durmak, karışmamak, kendini kaptırmamak.

"denedin olmadı bi' daha denersin daha iyi olmaz yani"

sadece tecrübe edinmenin keyfiyle yaşayın. en kötü şey yaşanmamışlığın pişmanlığıdır.

geri durma , utanma , git ve gözlerinin içine bak ve sonra öp onu ... ilişki tavsiyesi değildir .

o hep düşündüğünüz ama bir türlü cesaret edemediğiniz şeyleri üzerinde çok da düşünmeden yapmak. öyle ki; meşhur bir söz var ya insan yaptıklarından ziyade yapamadıklarından pişman oluyor…