psikolojik şiddet

en tehlikeli şiddet bazen farkında olmazsınız ve bir bakmışsınız ki delirmişsiniz.

şiddetin en kötüsü. bir insanı psikolojik olarak ölmeden mezara sokabilirsiniz. yeteneksiz olduğuna inandırabilirsiniz. gereksiz olduğunu aşılayabilirsiniz. sevgiyi hak etmediğine inandırabilirsiniz. yani bir insanı tamamen öldürebilirsiniz. kaba kuvvet ile insanın canını yakabilirsiniz ama psikolojik şiddet ile hem canını hemde ruhunu yakarsınız. o yüzden bir insanla konuşurken veya bir insana bir şey diyecekken düşünün her şeyin bir çözümü vardır ama söylenen sözlerin geçmesi mümkün değildir beyninizin her bir kıvrımında dolana dolana sizi hergün daha beter duruma getirir. bir insana ne psikolojik ne de bedensel şiddeti asla uygulamayın bazı şeylerin dönüşü imkansız olabiliyor.

fiziksel şiddet kadar önem arz edilmeyen ama daha derin hatta kalıcı yaralar bırakan bir şiddet türüdür, tüm ömrünüzü şekillendirebilir.

2002 senesinden beri kitlesel olarak maruz kaldığımız şiddet türü.

ananı da al git, çürük sürtük, giderlerse gitsinler, köhne zihniyet, bunnnaar ve eskiden ne kadar da sefil olduğuna dair "gençler bilmez" masalları... işte toplamda kitlesel olarak değersiz hissettirmeyi amaçlayan bir psikolojik şiddettir deneyimlediğimiz.

temel güven duygumuzun tüm figürlerine, mesela devletin kurucularına ve orduya yapılan itibar suikastları da aynı kitlesel psikolojik şiddetin parçasıdır.

sen kimsin yaa! diye ünlemeleri de aynı değersizlik hissini hedeflemektedir. bugün dediğini yarın hiç söylememiş gibi davranmaları da gerçeklik algınızı bozma yolunda ve aklınızdan şüpheye düşmeniz için bonus.

seveni çoktur.

psikolojik şiddet her yerde vardır.

evde, okulda, sosyal medyada, işyerinde...
iş yerinde uygulanan psikolojik şiddete ''mobbig'' denilir.

şiddetin fiziksel halinden daha can acıtır..

türk babalarının en iyi bildiği şey bu bak. müthişler bu konuda. baba demişken buradan 80 milyonun önünde kendisine saygı ve hürmetlerimi iletiyorum. az kaldı babacım çok az.

ben çok iyi yaparım. uludağ sözlük'e bir giriyorum herkes beni frank lucas zannediyor. hatta doğukan bile diyen oluyor. konum gönderiyorum "bak ben ankara'dayım yhaa" diye, sen frank'sin üleeenn" diyorlar. düşünün bak, konum paylaşıyorum ve buna rağmen psikolojileri silkilmiş sallanmış bunların. neyse, bu seferki hesabımdan da gider frank'i kokoreççi hüsam'ı överim iyice psikolojik baskı yaparım beni onların feyki falan sanmaya devam ederler böylece. madem böyle yapıyorlar, ben de kıllığına tersine tersine giderim.

hissedilmesi kolay ancak tanımlanması, doğrulanması zor olan bir şiddet türüdür. kişiyi değersiz, aşağı hissettirecek her türlü sözlü, fiziki tutumların devamlılık arz etmesi ile kabul gören bu süreçte kişi kendisini eleştiri yağmuruna tutarak sürekli davranış ve düşüncelerini karşısındakilerin tutumlarına göre şekillendirmeye başlar. bu şekilde kendi benliğini ve o yaşına kadar getirdiği yaşantıyı başkalarının pasif gibi gözüken darbeleri ile benlikte yıkıma, değişime sebebiyet verir. birey hassaslaşır, özgüven düşer, daha sonra değişim denenir ve kendisinden uzaklaştıkça ve süreç devam ettikçe hissizleşmeye başlayabilir.

bu süreç yalnızca karşıdakine bağlı değildir. şiddete maruz kalan kişinin kişiliği de süreci, devam ettirici, bitirici yahut koruyucu bir tavra sürükleyecektir.

tam yaşarken akışta karşıma çıkması. öylesine kafa dağıtmaya girmişken bunu görmek çok tuhaf hissettirdi.

insan üzerinde büyük bir etkiye sahiptir,şahsi olarak fikrimi belirtecek olursam fiziksel şiddeti psikolojik şiddete tercih ederim. psikolojik şiddetin bıraktığı izlerin geçmesi gerçekten yıllar alıyor. bu tip şiddeti gördüğünüzde mutlu olamazsınız artık,tüm hisleriniz silinip gider sadece acı ve üzüntü kalır. tabii güvensizlik,özgüven düşüklüğü, öz sevgi yokluğu, özsaygı yokluğu, psikolojik sorunlar, travmaya bağlı olarak kişinin kendisine zarar vereceği alışkanlıklar ve daha fazlası. psikolojik şiddet her türlü olabilir mesela iyi veya kötü bir şey yaptığında karşıdaki sürekli bağırınca zamanla artık o kişiden uzaklaşdan bile insanların sana böyle davranacağını düşünürsün, sorunun insanlarda değilde sende olduğunu düşünürsün. illet bir şeydir psikolojik şiddeti uygulayanlar cahil, ailesinden sevgi görmemiş buna bağlı olarak kibirli bir insan ya da acısını diğer insanlardan çıkartan bir kişidir. açıkçası psikolojik şiddet okullarda bile var ve çok tehlikeli. psikolojik şiddetten az da olsa korunmanız için psikolojik dayanıklılığınızın olması şart hem tek bunun için değil kötü bir durumla başbaşa kaldığınızda düşüncelerin ve duyguların sizi ele geçirmesindense sağlıklı bir şekilde düşünebilirsiniz soğukkanlılıkla. lanet olsun psikolojik şiddete.

bunu yapabilen insanın karşısındakine verdiği zarar bir ise kendisine verdiği zarar bindir.

eksilmeyecek mi sanıyorsunuz kalbinizde bir şeyler?
mutlu olabilir mi insan böylesi vahşi, hırs ve öfke dolu bir kalple?

bunun ilahi adaleti var *
karması var * veya her neye inanıyorsanız mutlaka gelecek bir cevabı var.

beslenilen şey ne ise büyüyecek olan da odur.
ekilen tohumlara dikkat etmeli. zararlı otları çekip koparmalı insan kalbinden. yoksa bir karış toprak bile görünmez bahçesinde, yeri kalmaz bir zeytin fidanı dahi dikmeye.

hiçbir şey için geç değil, son nefese kadar şansı var insanın ancak bilmeli insan, son nefesin zamansız geleceğini.
ertelememeli iyiliği.

uygulamaya çalışırken manyak olanları da var. insanın kendiyle bir derdi olmayınca zırhı da delinmiyor. ne denirse beş katıyım ve tamam en başarılı, en mükemmel, en harika hayatı olan sensin kanka deyip geçebiliyor. kimseyle yarışmaz, kimsenin olanında veya olmayanında gözünüz olmazsa habis ruhunuz beslenmez.

tüm dünyayı satın alsa karşılaşmamak için mars'a taşınmak isteyeceğim insanlar var. yapma kanka manyak olursun diyerek izlediğim ve anlam veremediğim insanlar var. hırstan delirmişsin dediklerim var. psikolojik şiddet, psikolojik sorunlar yaratıyor ya da zaten var olanı tetikliyor. biraz sakinleştirici ne bileyim biraz nefes almak falan iyi gelir şifa bulur inşallah dediklerim var. ben çok sevdiğim bir sürü insanı bir karış toprağa emanet ettim ve o günden beri hayattaki hiçbir maddesel varlık benim için önemli olmadı. benim için önemli olan her şey, herkes benim hayatımda ve kalanı umrumda değil. deli gibi takip etmeden hayatıma devam edebiliyorum. ne diyelim allâh akıl fikir versin. *

ego balonunu ellere bağlayarak insan tokatlamaktır

baskalari maruz biraktilar once, sonra bagimlilik yapti baskalari olmadiginda da kendime psikolojik siddet uyguluyorum oyle bir fantezi.

bazen uygularim fiziksel gucum yetmeyen insanlara. milleti dengede tutmak icin onemli.

çok geç fark edilebiliyor.
yoo, uygulanan kişinin aptallığından kaynaklı değil bu yazdığım.
uygulayanın muhteşem bilgisi ve uygulama becerisi..*