sakin kalamadığınız durumlar

genelde sakin ve huzurlu bir insan olan beni en çok sinirlendiren şey haksız olan insanın bağırarak ve sesini yükselterek haklı çıkmaya çalışması sanırım. katlanamıyorum ve içimden tam anlamıyla bir canavar çıkıyor.
sesimi yükselttiğimi ilk defa duyan bir arkadaşım şok geçirmiş ve "o ses senden nasıl çıkmış olabilir?" demişti.

cahil insan görünce sakin kalamıyorum. o yüzden kafam uçmadan kaçıyorum ortamdan.

beni kolay kolay sinirlendiremezsiniz ama salağa yatan insanlara katlanıyorum.

hep kendimi sakin sanırdım. bugün ilk kez sakin kalamadim. "güzel şeyleri bozmaya yemin etmiş bazı aile fertleri "efendim. benim gözümden sakindigim bugün itibariyle eski sevgilimi ablası onu aldatan eski sevgilisine layık gördü. hayatında ilk kez yurt dışına çıktığında yaptığı ilk şey 4 senelik sevgilisini aldatmak olan biri için biz onu istiyoruz , onu seviyoruz ,onu özledik , demek nasıl bir tavır ? en çokta sevginin kıymeti bilinmiyormuş. sağlık olsun

çocuklarıma çıkışan büyükler. başkasının çocuguna kızamayacagınızı, korkutamayacagınızı ya da cüssenize güvenip tehdit edemeyeceğinizi öğrenin. çocugun bir hatası olursa ( ki çocuktur belki farkında değil) yetişgini bulup ondan rica edersiniz yada barışcıl ve şefkatle cozum ararsınız. sızın agresıf aıle yapınızı baska bır cocuga dıkte etme ihtimalınızı bıle kabul etmıyorum. sımdı bu konuda bırı cıkıp -yenı nesıl ebeniveynlerın sümüklü cocuklarına toz kondurmamaları- gibi saçma ve eksık görüş beyan edebılır birileri. hayır efendım bunun kaprıs ya da sımarıklıkla alakası yoktur. herkesın yetıstırdıgı cocuk ortada, sızı yetıstırende sız bu değeri veremedıyse bunu benım cocugumda deneyemezsın. kendı cocuguna ne yaptıgın benı ılgılendırmez. ha bagıracak mısın o zaman benımle karsı karsıya geleceksın.

sözümün üstüne söz söylenmesine dayanamıyorum.
ofiste iş arkadaşım veya amirle, evde eşimle gerekirse işin ucu nereye giderse gitsin sözümü esirgemiyorum.
kesinlikle doğru bir davranış değil ancak otoriteyle problemim var.

kendini aklamak için her yolu deneyen, devamlı üste çıkmaya çalışan insana katlanamam.

savunmasız birine ya da hayvanlara zulüm yapıldı mi gözüm dönüyor kendimi kaybediyorum. ne cüretle senden zayıf bir canlıya eziyet edersin ee be ezik.

kendi fikrini açıklarken kendi fikrinde olmayan insanların senle dalga geçmesi hatta bide bu kişiler birlik olup sırf senin üzerinden oynuyarlar ya offff o zaman bildiğin çıldırıyorum.

her dinlenmediğimde..

sesimin volümü biraz daha yükselir.

bir kişinin rahatsız olduğum, "yapma" dediğim bir hareketi inatla yapmaya devam ederek bana sataşması.

kısıtlanmak.

bir şeyi kasti tekrarlamak. özellikle aşırı üst perdeden konuşulması. bi çakıcam şimdi o olacak

ısrar edilmesi.
kararlarımın sorgulanması.

düzenimin bozulması, duygularımın önemsenmemesi, yanlış anlaşılmak.

karşıdakinin seni salak yerine koyması
yüksek sesle hönkürmesi hakaret etmesi
sevmediğimi bildiği halde o şeyi yapmaya devam etmesi lütfen böyle şeyler yapmayın arkadaşlar.
birde sakız çiğnemeyi bilmeyen insan.
düşününce bile sakinliğim kalmadı.

ani emrivaki kararlarla bir şeylere zorlandığımda içimde ki canavar uyanır. sonra sakinleş sakinleşebilirsen.

beni kendi yolumdan baska yollara surukleyen eylemlerde bulundurulmaya calisildiginda, iste simdi kizdim.

sevdiğim insanlara dokunulması bir şekilde rahatsızlık verilmesi.

asla sakin olamam hemen pençelerim çıkar. şiddet yanlısı değilim ama mevzu sevdiklerim olunca neler yapabileceğimi kendim bile kestiremiyorum.

haksızlığın yapıldığı her yer. özellikle güçsüze, mazluma ve hakkını arayamayacak birine yapılıyorsa; sakin kalmamın mümkünatı yok.