sevgili günlük

22/02/2024 01:07

saatten anlaşılabileceği gibi yanan gözkapaklarıma ve yatağa yıgılmış bedenime rağmen zihnim uykuya dalmayı reddediyor. oysa "relax çayı" etiketine aldanıp aldığım, içerisinde sakinleştirici özelliğe sahip 7 tane bitki bulunan çayı da demleme usulüyle hazırlayıp afiyetle içmiştim saat 22:00 sularında. demek benim eşiğim yüksek. neyse birazdan bayılınca güzel bir uyku çekerim nasılsa. o nedenle panik yapmıyorum hiç.

hava sıfırın altında iki derece celcius ve ben bir fizik öğretmeniysem birimleri doğru kullanmalıyım, personam kurusun.

gecenin sessizliğini az evvel inleyen mahallenin kedisi böldü. soğuktan mı, doğumdan mı, yoksa ... epeydir de yalnızım ben. yani bu süre epeyi geçeli epey oldu hatta. epey üzeri epeydir yalnızım. o nedenle sinirimi bozuyor bu kediler. marta da ne kaldı.

bir konu yok bu gece değineceğim. öyle anlatıyorum işte akla gelenleri. maksat dostlar iş yapıyor görsün. ama işin esası uyku öncesi kültür beyin hareketleriyle kendimi yorayım dedim.

genelde yan yatarak başlarım uyku mesaime. üstteki bacağım biraz öndedir. üstte olan ayağım ise altta kalan ayak bileğimle topuğüma doğru uzanan bir şekil alır. kemikler birbirine değmezse sevinirim. evet aynen böyle.

galiba geliyor uykum, hadi görüşmek üzere. allah rahatlık versin.

sevgili günlük,

bütün editörlerin mavi mahlası var.
clark'ın mavi mahlası yok.
neyse clark kim ki zaten...

#3550488

sevgili günlük,

içimdeki çocuk bugün çok aşırı mutlu.

azıcık evcilik oynadıktan sonra tebeşirle kaldırım boyadım yaaaa.

burada dursun. seviyorum malum.

ben eve anca girdim günlük ya.

yemek yok. bekleyen yok. iş çok.
yarın yol var allah'tan. yol iyi gelir. inş.

sana bu satırları ağlayarak yazıyorum.

tek başıma bir yolda duruyorum. etrafımda her şey hareket halinde; koşuşturanlar, gülüşenler, kriz geçirenler… ben durmaktan başka hiçbir şey yapamıyorum.

sevgili günlük,

bu gidişle tek sevgilim sen olacaksın.

bugün domates soydum

az önce karnım acıktı ve kumrucuya oturdum. beş dakika sonra bir belediyenin kadın voleybol takımı oyuncuları mekana geldi. benim boyum 160 anlıyor musunuz. ve o pigme halimle ağzıma kumru tıkıştırırken (sayaslı) etrafımda boyum kadar bacaklar vardı. kadın voleybol oyuncuları evrimleşmenin kanıtıdır arkadaşlar. bir kadın olarak gurur duydum, kolayı bitirdim, içimden geğirip mekanı terk ettim.

samimiyetsiz bir giriş yapacağım sana sevgili günlük.
sevgili günlük ne yav ben sana öyle şeyler söyleyemem. günden güne de tutmuyorum ki seni sana günlük diyemem. nereden baksan samimiyetsizce sana yazacağım her şey.

pek muhterem bir günlük (bir gün yazacağım için şu anda dürüst olmak zorundayım. ikinci gün yazarsam iki günlük diye hitap edeceğim sana anlaştık.)

benim bir planım var ama sana açıklayamam. buluyorlar seni ele geçiriyorlar. etrafın sarıldı ve tehlike altindasın bir günlük. seni yakıyorlar sayfa sayfa okuyorlar gülüm. yazamam sana üzgünüm. bir gün olur da kendini koruyabilecek güce ve kuvvete erişirsen o gün beni bul. sana bir şey yazacağım. yapma deme, yapacağım.

kanada'ya yerleşen izmirlinin günlüğü
üstüne tanımam.

sevgili günlük,
şu doymak bilmeyen insanların tarumar ettiği dünyada bugün yeni bir savaş çıktı israil ve iran arasında.
insanlık adına hainliğe doymayan ülkeler,ellerine cetvelleri alıp yeni sınırlar çiziyor muhtemelen...
vurulan hedeflerden birinden nükleer sızıntı mı ne varmış...
şu sıçtığımın hayatında bu neslin daha ne görmesi gerekiyor mesela? daha başka nasıl bir sabaha uyanmaya ramak kaldı? nükleer saldırı galiba.
büyük bir marmara depremi diyordum ama nükleer saldırı haberiyle uyanmak - sanırım eli kulağında.
yahudi, şii,ukraynalı farketmez; sivillerin ölmediği bir dünyaya uyanalım artık...

"tam pes etmek üzere olduğum bir gecede kafamın içinde verdiğim savaşı, zor da olsa kazandım...

o gecenin sabahına ben çıktım ama, içimdeki kimseyi sağ bırakmadım..."

böyle başlamak istedim sözlerime... ne çok anlamlı ne çok beni anlatıyor şimdi... zor günler geçiriyorum, her zamanki gibi... eşek gibi koşturuyorum... ne denirse yapıyorum... ay şöyle yorgunum böyle yorgunum deme lüksüm yok... çalışmak, çalışmak ve çalışmak... kötülere inat iyi kalmak... koşturmak, çocuklarım için... feda etmek ne varsa... ama gün sonunda yine yetememek yine yaranılmamak yine hayal kırıklığına uğramak...

neden böyle birisiyim?... neden iyiyim, neden temiz kalpliyim ki?.. bir halt vardı sanki değişmek istesem de değişemiyorum... hala veriyorum hep kendimden ödün veriyorum...

ama ne oldu biliyor musun?... artık yeter dedim... acilden çıkıp damla damla yollarda kanım akarken durdurmaya çalışmadım... öyle baktım güzel güzel... işte dedim hayat da bu, sen yaşarsın ama hayat durmaz böyle akar gider... çehrene yeni bir iz çizilir, gözyaşlarının tuzuyla derinleşir izler, gözlerindeki morluklar daha da koyulaşır, kıpkırmızı kesilir gözlerin, nefes alamazsın ama üst üste sigara içersin, her şeye öyle isyan edersin ama yine de hayat akar gider...

her şeyi daha net anlıyorum... mantık çerçevesinde oturmayan her şey netleşiyor... artık anlıyorum... sadece aklıma göre yaşamanın güzelliği geliyor yavaş yavaş... dedim mi bilmiyorum, kalpsizim artık... umrumda mı?.. açıkçası değil... ama sevgim var mı?.. çocuklarım için, hala duruyorsam ayakta, onlar için...

kimseye yaslamam sırtımı artık... kimsenin vaatleri, sözcükleri geçemez oluşturduğum bu duvardan... kimsenin bakışı beni eritmez, kimsenin gülüşü beni umutlandırmaz...

benden başka beni hayal kırıklığına uğratmayacak insan evladı yok... sevecek insan da yok... varsın öyle olsun... ben çıktım sabaha öyle ya da böyle... geri kalanlar düşünsün...

bugün stüdyo çıkışında karşıdaki dövmeci acik olursa gidip çaktırcam tünelleri. hadi hayirlisi bakalim. hazir gitmisken bir iki yeri daha küpelendirip piercinglendiririz artik

otuz haziran iki bin yirmi beş

sevgili günlük. bunları bir yere yazmam lazımdı. içimde tutamam. tut tut nereye kadar. deftere yazsan alıp bir okuyan olur. ne güzel, sen varsın. bugün tüm gün evdeydik. sabah kahvaltı ettik ve sofrada konuşurken zaten bir süredir belli olan şeylerden konu açıldı. sen bazı şeyleri kendine saklamaya çalışsan da anlaşılıyor. yalnız yine dürtülmem gerekti. kimse dokunmasa ağzım açılmıyor. bu da bizim kötü huyumuz olsun. en kötüsü bu olsun. ne yapalım. ne diyordum, evet. kardeşlerim bir şeylerin farkındaymış zaten. benim duyguları ve öfkelerimi saklamadaki beceriksizliğim, müthiş. bir dokunmaları yetti. anlattım, anlattım. kustum tüm zehrimi. o kadar hafiflemiş hissettim ki. küçük kardeşim kalktı ve sarıldı. sabahtan beri zaten zor tuttuğum gözyaşlarım özgürce akmak için bahane bulmuş gibi oldu. bir de güzelce ağladım. oh be, ağlayınca hayat ne güzel. yine de kalbim kırık. bazı şeyler geçmiyor. acıtıyor. acı ve sızı orada. ben artık acı istemiyorum. üzülmek istemiyorum. biraz da kendimi düşünmek istiyorum artık. yeterince ihmal ettim bu kadını. üzülmeye tahammülüm kalmadı. ağlamaya tahammülüm kalmadı. geçici gülüşlere tahammülüm kalmadı. yalnız kalmak istiyorum. öyle yalnız kalmak istiyorum ki keşke şu an tüm canlılar nefes almayı bıraksa. dünyada zaman dursa. dışarı çıksam ve aylarca tek başıma yürüsem, yürüsem, yürüsem. * yalnız kalmayı çok özledim. çabalamak istemiyorum. kendimi anlatmaktan da yoruldum. belki de böyle olması daha hayırlıdır. sena şenerin de dediği gibi belki de biz sevmemeliyiz. yine de içimdekileri biraz bile olsa birilerine anlattığım için çok mutluyum. iyi sabretmişsin denilen şaşkınlıklar duymak istemiyorum artık. bundan sonra sabretmek istemiyorum. böyle karaktere de sokayım. yok kardeşim, önce sensin. sen yoksan hiçbir şey yok. kendine gel. seni seviyorum emine, sana güveniyorum. insan sadece kendine güvenebiliyor. belki de başkalarına güvenmeyi hiç denememeliyiz. olsun, canımız sağ olsun. boşver.

hikaye gör hikaye beee
hemen dmlere atlamaca
fekat dm kapalı olunca karıyı bulamamaca
lan olm ben size bakar mıyım diye düşünmüyor mu o kadın sence
hemen "değişik" ve "sen farklısın" kadını gördünüz kalktı tabii
ananızınki gibi otoban mı bu gelen geçen soksun
denk misiniz sence?
sanatçı garson ilişkisi mi bu pröfesör bakkal çırağı ilişkisi mi pavyonda mıyız yeşilçamda mı?
tüm derdi gondikleme peşinde olana neyleyelim anca kum torbası niyetine kullanırız seni

aşkoo günlük
uykum var
öbtümm byee

tatilden döndüm. param bittiği için daha fazla tatil yapma fırsatım olmadı. yazın geri kalanına balkonda ayağımı soğuk su dolu leğende nargile içerek devam edeceğim.

bugün bütün işlerimi, toplantılarımı çakır kafa yapmak zorunda kaldım.
aşırı yoruldum, cidden tükenmek üzereyim. mental anlamda zaten çok da toparlamamışken bir de üzerine müthiş bir iş yükü bindi. kaçış gibi görünüyor farkındayım fakat yapabileceğim hicbir sey yoktu. terapistim bu konuda gerekli -bence- yargılamayı yaptı ve bildiğin cezalandırdı. -affet abicim-
hayatımda ilk kez yetişememekten ağlama noktasına geldim ki tanıyanlar bile noluyo oglum sana gibi sorularla gelmeye başladı.
bu gece sabaha karşı yine yola çıkacağım ve uyuyabileceğim için bir nebze sakinim.
pandemi dönemi sonrasında borçlanan her müzisyen gibiyim fakat bende ekstra borçlar ortaya çıkınca dağ gibi oldular biraz.
neyse, bakalım nereye kadar gideceğiz.