toplu taşıma araçlarında kitap okumak

top oynamak daha mantıklı.

kitap sessiz sakin ortamda okunur. odaklanma güçlüğü çeken insanlar okuyamaz. düşünsene arkanda iki gerizekalı ergen zaradaki malca indirimden bahsediyor, önde iki teyze akşama ne yemek yapacağını konuşuyor, biri para uzatıyor arkadan falan. hakikaten bunu yapabilenler starbucksta macbooklarıyla ders çalışabilen nişantaşı çocukları kadar başarılı sayılmalı.

işyerimizin eski yerindeyken ve pandemiden önce 2 saatte geliyordum eve. en çok o dönem kitap okudum ve çok okudum. yolu çekilebilir hale getiren tek şeydi benim için.
yeni yere taşınmamızın hemen sonrası pandemi oldu ve evden çalışmaya başladım. maalesef evden çalışmanın faydaları çok olsa da bu konuda beni köreltti.

eğer mideniz bulanmıyorsa yarim saatten uzun yolculuklarda vakit gecirmenizi sağlayacak en iyi aktivite.
üniversiteye ilk gittiğim senelerde 13 14 saatlik yollarda alışmıştım.hala devam eder alışkanlığım hem kitap bitiyor hem yollar.otobüste bazen çok rahat olmasa da onun da çaresini dijital kitapla buldum. şimdilerde serviste giderken bitirmek istediğim kitabı okuması 1.5 saatlik yolda çok keyifli oluyor.

önceden tuğla gibi kitapları metroda okumak yorucu oluyordu. kitap yurdunda tüm cep boy kitaplar 5.90 tl ve çoğu tam metin. elbette çeviriler iş bankası kadar kaliteli değil ama yine de okunabilir. suç ve ceza gibi kalın kitaplarsa 3 cilde bölünmüş. kitaplar hem hafif hem cebinize sığıyor. rahatlıkla okuyabilirsiniz.

karşılaştırabilmeniz için bir foto

şerefinle çık e-5'e kardeşim bu ne kepazelik aşağılık insan..

asla yapamadığım bir şey. 5 dakika sonra midem bulanmaya başlıyor. yoldan başka bir şeye odaklanmıyorum.

insanların a noktasın b noktasına giderken kullandığı motorlu taşıtın içerisinde iki kapak arası kağıt üzeri yazı baskılı metinleri gözleriyle takip etmesi ve anlamaya çalışma eylemidir.

şimdi size bir şey anlatacağım ve arapları neden sevmediğimi çok iyi anlayacaksınız.

akşam iş çıkış saati, bir yere gitmişim eve dönüyorum ve metrobüs ağzına kadar dolu, insanlar kapıya yapışmış, nefes alamaz durumdayız. ben kapıdayım, üstüme çullanan bir sürü insan var önümde de arap bir kadın duruyor. çantasından bir tane kitap çıkardı; a1 seviye türkçe kitabı. ya allah belanı vermesin kadın gibi. biz nefes alamıyoruz, insanlar birbirlerinin üstüne çıkmış o okuma aşklı kadın da popo kadar yerde soru çözmeye, metin okumaya çalışıyor. neyin şovunu yapıyorsun? tamam, sen en son gidersin.

okuma aşklı ablamız o kitabı bin kere elinden düşürdü, telefonunu düşürdü, saçı açıldı onu düzeltti. bin kere yere eğildi, her yere eğildiğinde de akraba olacak pozisyona geldik. ya ablam... ömrümde bu kadar sinirlendiğimi hatırlamıyorum. o günden sonra metrobüste ayakta gitmemek için en son durağa giderim. zaten beylikdüzü - tüyap arası beş dakika. mis gibi iş işte.

yalvarıyorum okumayın metrobüste bir şey ya. gerçekten o kadar rahatsız ediyorsunuz ki milleti. oturarak okuyacaksanız okuyun ama ayakta dikilirken okumayın, mümkünse telefona da bakmayın sonra milletin üstüne yıkılıyorsunuz... hem o seste kitap mı okunur? ben okuyamıyorum. çok sessiz bir ortamda olmam lazım değil ama sessizlik tercihimdir kitap okumak için. kitapla bütünleşmiş hissediyorum sessizlik varken...

eskiden sık sık yaptığım ama bu sıralar pek kullanmadığım için yapamadığım ve gerçekten günlük olarak kitap okuma alışkanlığımı stabil tutan bir eylem.

yolculuklarda beni motive eden, bir sürü kitap okumama sebep olan durum. yanımda kitap olmaması gibi bir şeyle karşılaşmadım ama, 2. kitaba geçerken bitirdiğim ilk kitabı meraklı diğer yolcuya hediye etmişliğim vardır.

ben bu eylemin şov olduğunu düşünenlerdenim. evinde okumak tabii ki seni kitlelere kültürlü insan olarak göstermeyecek. bu nedenle mümkünse akbilini, kentkartını basarken bile oku kardeşim.

gideceğin yer 1,5 - 2 saat sürüyorsa okunur niye okunmasın.

toplumumuzdaki önyargılar nedeniyle bir çok gencimizin yapmaktan çekindiği eylem. yolculuk yarım saatten fazlaysa neden okumayayım. otobüste bir zamanlar sigara içiliyordu ve kimsecikler yargılamıyordu. iş kitap okumaya gelince herkes ahkam kesiyor. ilginç.

normalsozluk.com/entry/2405288

ne desem boş...

mide bulantısı yapar. bir yere odaklanıyorsunuz ve saginizda ve solunuzda akıp giden asfalt sersemleştiriyor. o yüzden sesli kitap dinlemek daha güzel. zevk meselesi tabii.

an itibariyle risale-i nur okuyanı görüp de şok oldum. gericiliğin de bu kadarı! hâlâ akıllanmamış bu millet yaa.

gösteriş için yapıldığını düşünüyorum.
bir kere o kadar uğultunun içinde, insanların tip tip bakışları arasında dikkatinizi nasıl toplayıpta okuduğunuzu anlıyorsunuz anlamıyorum. ben kitap okuyacağım zaman sıfır sessizlik olması lazım aksi halde mümkün değil anlamam.

hareket halindeki araçta okumaya çalışınca benim başım dönüyor midem bulanıyor. hakikaten nasıl okuyorsunuz ya.

herkesin anlama kapasitesi farklıdır, ben sesli ortamda kitap okuyabiliyorum ve anlıyorum, sessiz ortamda da yüksek sesle okurum. show peşinde de olmadım, kitap okuyorum diye kimse gelip numaramı da istemedi hani. anlama kapasitenizin düşüklüğünü başka insanlara mâl etmeyin bence :).