üniversiteye başlayacaklara tavsiyeler

az arkadaş güvenilir bir bağ. derslere yeterince çalışmak ve yeterince de eğlenmeye bakmak gerekir. fazla kasmayın

kesinlikle dil öğrenin. 4 yıl boyunca kendinize yapabileceğiniz en büyük iyilik olacaktır.

whatsapp gruplarında kendinizi rezil etmeyin. az öz konuşun. illaki kendilerini rezil edenler oluyor. onları izleyin. bırakın maharetlerini göstersinler xd

gideceğiniz şehri önceden tanıyın. hakkında videolar izleyin, bloglar okuyun. artı ve eksi yönlerini gözden geçirin. eğer giresun gibi bir yere düştüyseniz, bir süre "ben yapamam abi buralarda" kafasında olabilirsiniz. ben de öyleydim, geçen dönem mezun oldum bak. ^^

gideceğiniz üniversitenin sosyal medya hesaplarını takibe alın. itiraf sayfalarında fazla düşüp kalkmayın, zaten takribi 5-6 ay sonra trolleneceksiniz. ilk sene tanıştığınız kimseyle eve çıkmayın kyk'nın yemekleri neyinize yetmiyor? yeni tanıştığınız adamlarla da öyle çok içmeyin. burnunuzdan getirirler alimallah...

her şeye atlayıp heyecanlı bir genç profili çizmeyin. ilk zamanlar ilişkiler deneme yanılma yöntemiyle çalışır. 2-3 günlük ilişkileriniz olur zamanla rayına oturur. önünüzde dört yahut iki yıl olduğunu unutmayın.

inek olmayın ama hocalarla arayı baştan sıcak tutarsanız yaşarsınız. akademisyenler genelde egoist ve kibirli olarak görülebilir ancak hepsinin bir zaafı vardır. kimisi güzel kimisi zeki öğrencilere... zaten zamanla insanların zaaflarını okumayı da öğrenirsiniz şeapmayın çok.

en önemlisi, finalde düzeltirim demeyin. oturun adam gibi vizenize çalışın. finalde düzelmiyor. anca anca bütte toparlarsınız ama onu da yapmayın. erkenden tası tarağı toplayın sıcak bir tas ev çorbası için.

kulüplere katılın. mutlaka bir tanesinde aktif olun faaliyetler düzenlemeye çalışın. yönetime katılmak çoğu toplulukta kolaydır çevrenizi genişletmek için harika bir yoldur. yatmayın lan kykda/evde.

iyi bir meslek için değil de, okumuş olmak için okuyorsanız sadece hiç başlamayın.

çok sevdiğim bir abime -üniversiteyi kazandım ben gidiyorum diyence. "git tabi hiç birşey öğrenmesen yumurta kırıp kendi karnını doyurmayı öğrenirsin" demişti. aldığım en eleştirel ve akılda kalır tek tavsiye bu olmuştur. sizede tavsiye ederim.

yurtta kalıyorsanız sevgilinizden ayrıldığınızda sevgilinize haber gitmesi için yurda ambulans çağırmanıza gerek yok çünkü sevgiliniz kuvvetle muhtemel ayrıldığınızı biliyordur o yüzden ayılıp bayılmamaya özen gösterin. herhangi biriyle telefonda konuşurken çok ilginç bir biçimde oda arkadaşlarınız tarafından sesiniz hala duyulabilmektedir bunu yurtta kalan pek çok öğrenci bilmez o yüzden desibelinizi yükseltmemeye dikkat edebilirsiniz.

arkadaşlar üzgünüm ama o çok yakın arkadaşlarınız başarılı olmanızı istemeyecek. yiyin için gezin tozun ama çok da güvenip sırtınızı dayamayın insanlara.

kimse sizin gibi değil (manen) yani kimseye güvenmeyin.

bence kendinize dikkat edin. bu sene üniversiteler karışacak gibi gözüküyor.
bunun dışında kulüplere girmeyi ihmal etmeyin. yani sonuçta her şey ders değil. ders dışı aktiviteleriniz olsun. siyasi olaylardan uzak durun ama diğer taraftan kendi haklarınızı iyi öğrenin çünkü bir durum olduğunda nasıl davranacağınızı bilin diye. bir de sorumluluk almaktan çekinmeyin, örneğin sunum yapmaktan veya topluluk önünde konuşma yapmaktan çekinmeyin ve böyle bir korkunuz varsa bu korkunuzu aşın. üniversiteler sadece ders değil kişisel gelişim için de çok önemli bir kurumdur.

kenarda para biriktirin ama kimseye söylemeyin en yakın arkadaşınız bile olsa.

makarna ve yumurtadan nefret etmek istemiyorsanız başlamayın. please.

net bir meslek sahibi olmayacaksanız okumayın. tabi maksadınız para kazanmak ise. parada pulda gözünüz yok, ''sümeroloji benim için paradan daha önemli'' diyorsanız ona bir şey diyemem. ha bir de ''ya bu bölümün geleceği çok parlak'' falan bu hikayelere inanmayın. pederle aynı işte çalışıyorum. ilkokul mezunu ve ustalık belgeli elektrikçi. elektrik mezunu mühendisten daha çok para alıyor aynı şirkette.

her derse mutlaka girin. ben lisede süperdim, harikaydım falan demeyin. hiç işitmediğiniz, görmediğiniz konular çıkabiliyor sınavda karşınıza. sonra daha ilk seneden arkadaşlarınız tatil yaparken siz yaz okuluna gitmek zorunda kalırsınız. ayrıca kampüsü iyice tanıyın. tüm amfilere girip çıkın, yerlerini öğrenin. üniversitenin sosyal tesisleri varsa bunları da not edin. ilginizi çeken ya da çekebilecek kulüpleri inceleyin, bu kulüplere üye olun. güzel insanlar oluyor oralarda. spor kulüpleri varsa kesinlikle tavsiye ederim. bizim okulda hem spor salonu vardı hem de yelkenli, kürek vs. olduğu için yapmadığımız spor kalmadı öğrenim hayatımız boyunca. zinde kalmak ve sosyalleşmek için birebir ortam. derslerde doğru düzgün not tutun. ondan bundan not dilenmeyin. fotokopi notlara falan da çok itimat etmeyin. arada hocanın teki çıkar da yepyeni konular, yepyeni sınav soruları koyar önünüze, oturur kalırsınız. yani biraz sosyal biraz çalışkan olmayı becerebilir, ayarını tutturursanız 4 senede gayet tatlı bir şekilde bitirirsiniz okulu. hadi şimdiden hayırlı mezuniyetler.

sosyal açıdan tavsiyem var ders konusunda herkesin kendi salaklığına bağlı çünkü. neyse sakın arkadaşlıklarınızı ciddiye almayın ve fazla sıkı fıkı olmayın.başıma gelenleri söylesem dumur olursunuz o yüzden ölümüne kankayız kafasını lisede bırakınız.

başlamayın

kesinlikle hayatınızı yaşayın liseden sonra en özlenen zamanlardır her gün başka bir plan yapın hiçbir şey yapamazsanız ders bittiğinde bahçesinde 1 2 saat fazla kalın.

gözünüzü dört açın, her şeyin farkına varın, uyumayın, sıkı ders çalışın, eğlenmeyi ihmal etmeyin he birde korunmayı unutmayın. aklınızı kullanın her şeyde.

çokta kasmayın ki sonrasında hastalık hastası olmayın her şey akışına bırakılınca güzel. ama ders çalışmayı ihmal etmeyin yoksa okul zor biter!!

bence yapılabilecek en büyük hata sırf “aileden kaçıp, yalnız bir hayat yaşayabilmek için “ şehir dışını tercih etmektir çünkü böyle durumda olay
“ iyi bir üniversite seçmekten “ çok “kaçmak” isteğinin verdiği coşkuyla farklı hale gelebiliyor.

ee tabi eğer puanınız “ ankara, izmir, istanbul” gibi gelişmiş şehirlerin üniversitelerine yetiyorsa il değiştirmek mantıklı fakat sırf aileden kaçmak içinde önünüze gelen şehiri yazmayın.

şahsen liseden bir arkadaşım bu hataya düşüp, yıllarının en güzel dönemini kütahyada geçirdi.
kütahya şehrini kötülemiyorum tabi ki ama istanbulda yaşayıpta üniversite için kütahyaya giden biri için lisans süreci işkence olur.şahsen etek vs giyememekten şikayet ettiğini hatırlıyorum.


dolayısıyla siz siz olun ailenizden kurtulmak için tercih yapmayın.hayatınızın 4 yılı ve muhtemelen geleceğe dönük edineceğiniz ilişki/ dostluklar oradan çıkacak.üniversite seçimi hem ortam hemde ileride oluşacak çevre için önemlidir.
bu sefer istemediğiniz şehirde psikolojik bunalım geçirip, dersleri boşlayabilirsiniz.4 yıllık lisans süresi 7’ye uzamasın.

hiç bir il ya da üniversite internet sayfasından görüldüğü gibi, reklamlarında gösterildiği gibi değildir.içine girip, yaşamadan ne kadar sosyal olanakları olduğunu, öğrenci kalitesini, hoca kalitesini net öğrenemezsiniz.tercih yapmak altınızda ne olduğunu bilmediğiniz suya atlamak gibidir.

tercihler açıklandıktan sonra dönüşü olmuyor çünkü o işin.ya sene kaybedersiniz ya da gidip okuyarak başka bir yere yatay geçiş için çalışırsınız ama sonuçta zaman kaybıdır.


unutmayın; üniversiteyi bitirip, ayrı evre çıkabilirsiniz ama öğrencilik hayatımı 4 yıl boyunca kafama göre yaşayayım diye önünüze gelen il’i yazmayın.