vişne reçeli vs incir reçeli

biri ekşi mi ekşi, biri tatlı mı tatlı ve çıtır reçelin versusu.
incir reçeli alır. hele ki erkek incir reçeli ise.

mukemmel bordo rengi ve inanilmaz yogunlugu ile visne receli her turlu tokatlar.

(bkz: incir reçeli sendin aşkım)
kliselerde bogulmak isteyenler incir recelini secebilir.*

mayhoslarin asigiyizdatkam.

kuzinede yapılmış peksimetin yanına mı ? çilek yoksa vişne olsun.. gitti oruç iyi mi ?*

vişnedir.

abbav kale boş buradan şutu çekerim ben.
"incir reçeli sendin aşkım" evvet klişeyi verdiğimize göre incir reçeli ney ya? incir reçeli dediğiniz şey vişne reçelini görse dizleri üstüne çöker töbe eder.

vişne bir tık daha iyi olabilir.

çilek reçeli alır.

o tatlı/ekşi karışık tadıyla vişne benim için öndedir.

vişne reçeli klasiktir, üstüne yoktur.

eskiden 4-5 kilo alınır kışlık reçel yapılırdı ama tcg. anadolu yaptığımızdan vişne 150 lira oldu, eker 40yapamıyoruz olsun beka önemli.

tekbir.....

vişne reçeli geleneksel bir lezzettir. annelerden, anneannelerden, babaanelerden yadigar bir kahvaltılıktır. reçeller arasında ilk göz ağrılarımızdan biridir. incir reçeli lezzet ve koku olarak vişneyi yakalayamaz. yeni nesil reçellere karşı eski nesil reçelleri tutarım. diğer gelenekseller de çilek, gül, kayısı reçelleridir, yeni akım reçeller bunlarla rekabet edemezler.

vişne "hıh" der bu karşılaştırmaya.

biri gercek receldir digeri sadece film.

incir reçeli. ama sadece bu ikisi arasından. favorim çilek reçelidir. sonra da ayva reçeli gelir.

farkımı ortaya koyup 'incir reçeli' diyorum...

ikisini birde benim yaptığım şekliyle bir deneyin diyorum.
reçel pişirmek benim işim hepsi bebeğim birini ötekinden ayıramam.
şu an ikisinin de zamanı değil, şu sıralar ayva reçeli zamanı. şöyle en renklisinden ayva reçeli yapasım geldi.
reçel pişince, ev en az iki gün mis gibi kokuyor.
o kokuya demli çay, taze trabzon ekmeği bi de tereyağı/kaymak ekleyin.
şuna düşmeyen de ne bileyim.
ben yazarken etkilendim acıktım valla.

bu sene hem kendim yaptığım hem de yetmez diyerek anneme de bir 5 kilo yaptırdığım reçel, tabii ki kana kırmızı rengini veren fifififişne.

annem taze kavak incirinden yapardı.(kahverengi olan)
ballı-yumuşak olacak kadar olgunlaşmamış,sert ama yenmeye hazır olanlardan ,çok güzel olurdu bir başka yapanda görmedim. taze incirden . ham olanından yapılanı yazmış arkadaş çok zor..

benim görüşüm incir reçeli öyle her gün yenmez ağır gelir ama vişne reçeli her gün kahvaltıda kuşlukta yenilebilir. hatta reçelden şurupta yapardı annem.
bunları yazdık dolma-sarma ye, midye yemeklerini , imambayıldıyı yada ayva tatlısını herhalde 50 -60 sene sonra yazacak kimse kalmayacak.
abd'den örnek vereyim nyc yada şikago'da veya seattle'de (kentler) yöresel ürünleri bulamazsınız bulsanız da çok pahalıdır.
ama iowa -kentuck'i gibi eyaletleri ve bu eyaletlere komşu eyaletlerin kasaba ve köy tipi yerleşimlerde kavanoz kavanoz vardır reçel evlerde ,turşu , cam konserve sebzeler çünkü kır yerleşimini yok etmediler desteklediler.

ben bazen köye gidiyorum hem yalova'da hem trabzon'da ,her şey market işi.

artık ne derseniz .

benim yaptığım vişne reçeli.
çünkü şekeri az, ekşisi bol. canım çekti.

vişne tabiki.