yapılmış en aptalca dalgınlık

yol yorgunluğu ve uyku sersemliğinin etkisiyle dinlenme tesisinde yanlış otobüse binmek

telefon feneriyle telefon aramıştım yatağın altında (bkz: ölsem yeridir)

canlı derste kameramın açık olduğunu farketmemek.

bankamatikten para çekme işleminde kartı alıp gitmişim. para bankamatikte kalmış yoldan geçen biri parayı almış.

telefonu su dolu sürahiye düşürdükten sonra direkt çekip almak yerine lavaboya koşup dikkatlice telefonu çıkarmadan suyu boşaltmaya çalışmıştım.

çileklerin üzerine pudra şekeri yerine nişasta dökmüştüm ve bu durumu çilekleri yediğim zaman fark etmiştim. neden bunun tadı böyle oldu diye bir anlam verememiştim bir süre.

ocağı yaktıktan sonra, hani ocakların gözlerinde tak çıkar yuvarlaklar vardır ya, o yerinden biraz oynadığı için alev yarım yamalak yanıyordu, onu ocak yanmıyormuş gibi baya avuçlayıp öyle düzeltmeye çalışmak. ne yakmıştı yahu.

yemek getiren kuryeye afiyet olsun demek. hayır yani gerizekalı olmalıyım bir değil iki değil alışkanlık felan mı yaptı acaba. bir daha böyle aptallık yaparsam bölüşcem kuryeyle yemeği. öylece demiş olmayayım bari.

binali yıldırım'ın ensesine şaplak atmak. çok samimi muhabbet ediyorduk, dalgınlığıma geldi gülerek şaplak attım, 7 yıl hapis cezasına çarptırıldım. kırgın değilim.

yemek sipariş ederken veya müşteri hizmetleriyle konuşmayı bitirirken " görüşürüz" demek

benzin aldıktan sonra ödeme yapmadan çekip gitmek (: evet bundan sekiz gün önce yaşadığım durumdur. çok utanmıştım.

elimdeki kumandayı bir saat aramak.

baş hafif eğik, eller cepte, dalgın bir şekilde yürürken*, yol kenarındaki bir ağacın dalına kafamı çarpıp yere düşmem. *

cansız mankene çarpıp özür dilemem.

yeni sevgiliye , eski sevgilinin adı ile seslenmek.

benden onceki entrylerde denize girerken telefonu şortun cebinde unutan, ya da bunu yazacak cesareti olan var mıydı ; okumaya usendim ama..
evet yaptim oyle bisiy..
kapitalizmin sucu gunahi falan yok.. bizim malligimizdan hep sebastian...

bir gün işten çıktım eve yürüyorum, darphane'nin oralardayım. kulağımda da son ses metal müzik çalıyor, meteor düşse haberim olmayacak o derece. neyse tam köşeyi döndüm ama bir yandan da birikmişim var. gayri ihtiyari arkaya bir bakayım kolaçan edeyim dedim dönerken baktım kimseler yok tek başıma gidiyorum. amaan, sessizce salayım derken o sesi duydum noice cancelling kulaklık var kulağımda. yırtıllll diyen minibüsçü gelse pırt yapmışım der o derece, oha lan derken kafamı bi çevirdim, arkamda 2 genç kız. yaaaaa öldüm öldüm, kızlar da nasıl gülüyor. eve roketledim resmen, yol nasıl geçti o kısım yok bende xd

alışveriş yaptığım market poşetini çöpe atıp asıl çöpün elimde kalması.
nakit para yerine sinema biletini uzatmam.
arka koltuğa koyduğum çöpü arabanın içinde unutup iki gün sonra farketmem.

ınstagram'da sürekli kendini storyde sergileyen bir tanıdığım, ve artık kendisini görmekten az kalsın kusacagim, takipten çıkmamın artık an meselesi olduğu bir bir kızın storysine, geçerken yanlışlıkla *harika* demiştim. asıl amacım bir önceki baktığım çizim konulu storye göndermekti mesajı. kiz da üzerine teşekkür mesajı atmıştı. *

pandemi var. o zamanlar daha berberler kapalı.

gittim bir makine aldım kendime, saçlarımı kendim kesiyorum. saçları zaten 5-6 numaraya vurduruyordum, her seferinde berbere 30 tl vermektense evde hallederim diye düşündüm. hem sakal traşını da aradan çıkarırız.

buraya kadar her şey güzel.

bir gün yine saçlarımı keseyim dedim. geçtim ayna karşısına çalışmaya başladım. bir süre sonra makinenin başlığında biriken saçları temizlemek için başlığı çıkardım.

sonra adeta bir gerizekalı gibi başlığı takmadan sen git makineyi vur kafaya.

sağ taraftan bir şerit halinde saçları kısacık, 1 numara kes.

yaptığım mallığı görünce ayna karşısında dondum kaldım.

gitti ulan?!

sonrasında yapacak bir şey yok tabi. tüm kafa 1 numaraya vuruldu.

bildiğin kel oldum lan. barthez gibi, johnny sins gibi takılıyorum.

kafa zımpara kağıdı gibi oldu. boya temizlemek, yüzey düzleştirmek istesem kafamı sürtmem yeterli. o derece.

o gün süleyman soylu oldum ben.

tenzin gibi gezdim ortalıkta. kastırsam hava bükmeye başlayacaktım. o derece kel oldum. kafama vurunca şap şap ses çıkıyordu. kelliğin kitabını yazdım 5 dakikada.

sonra 2 hafta bereyle gezdim tabi. yapacak bir şey yok. bu da bana ders olsun.

en azından kafam yamuk değilmiş. bunu öğrenmek güzel oldu. (bkz: züğürt tesellisi)