yapılmış en aptalca dalgınlık

yanlışlıkla sağ elim salon kapısının camının içinden geçti, 10 dikiş atıldı. dalgınlık mı sakarlık mı yoksa salaklık mı orasını size bırakıyorum.

1 verdiği pozlarla kendini manken sanıyor zekasız dediğim ev sahibinin kızına kendi fotoğrafını atıp çakma manken yazmam.
2 garsonum kardeşinin banyo suyunun sıcaklığını nasıl kontrol ettiğini dinlerken kaynar karameli parmaklamam
3 müşteriye yaptığım kahveyi doldurmadan göndermem ve babamın gülerek kızım hani kahve demesine fincanda demem. fark edip yeni kahve yapmam bu seferde şu bardağını boş göndermem.
4 kaymakamlık ile yaptığım telefon görüşmesini görüşürüz abi diye sonlandırmak
5 yabancı olduğum için ineceğim yere gelince haber vermesini istediğim şoför haber verince daha 8 kilometre var demem üstüne inatlaşma ve navigasyonu göstermem . yanlış adres girmişim.
6 abimin yemin törenine yetişmek için bindiğim takside telefon unutmam ve bi asker abimizi ikna edip karşı yoldan dönen tüm taksileri durdurup taksicilere bakıp bu kel değil yanlış taksi diye diye 5 taksi durdurup yolladım. arasana telefonunu niye kel taksici diye bağırıyorsun bacım.
liste uzar gider.
ay en kötüsü sigaradan ilk ve kuvvetli nefes aldığımda babamın gelip annemi sorması o hızla sigarayı atıp tüm dumanı babama üfleye üfleye bilmiyorum demem.

son zamanlarda yaptığım her iş dalgınlık ve aptallık içeriyor zaten

dalginligim yuzunden merdiveni gormemem ve 7-8 basamak asagiya cuval gibi yuvarlanmam.

güvenmek
evet; dalgındım. yoksa o hataya düşmezdim.

bankamatikten para çekmeye gittiğimde kartı alıp parayı beklemeden gitmiştim. sonrasında girdiğim markette fark ettim. bankaya geri dönüp güvenlik personeli ile kameralardan izledik. benden sonra gelenler parayı fark edip sağa sola soruyor, yoldan geçen bir çocuk benim param deyip alıp gidiyordu.

lisede yanlış sınıfa girip yerime oturmaya çalışmıştım diyorum bu kız niye benim yerimde oturuyor farkedince hiçbir şey demeden uzaklaştım.

hangi birini sayıyım bilemedim ki.
duvara çarpıp pardon deyişim.
çamaşırları bulaşık makinasına koymaya çalışıp sonra bu işte bi terslik var deyişim
elimde telefonla kendi telefonumu arama çabalarım
taşındığım halde eski evime gidişim
evden ekmek almaya çıkıp, ekmek haricinde herşey alıp gelişim
eskişehir otobüsü diye otobanda il gelen bursa otobüsüne binişim. mavin beni arayıp otobanda bekliyoruz sizi deyince, panikle şöförü durdurmaya kalkışım
şımda şım işte..
dalgınmıyım malmıyım bilemedim
estağfurullah diyim kendime.

az önce çamaşır makinesinde kredi kartlarını yıkamışım. umarım çalışırlar. neyse en azından tüm kiri çıktı.

ayakkabılarımı ayakkabılık yerine buzdolabına koymak, tişört zaten üzerimdeyken 10 dakika boyunca giyecek tişört aramak, yarı çıplak bir vaziyette kapıdan dışarı çıkmak, iki adım attıktan sonra durumu fark edip eve geri dönmek.

babamın yanında, gayet olağan bir şeymiş gibi paketi çıkartıp bir sigara yakmak.
evet babam sigara içtiğimi bilmiyordu. en azından o ana kadar.

para uzatan müşterinin pardon hastanın elini sıkıp tokalaşmaya çalışmıştım. hatırladıkça utanıyorum acayip komikti. etraftaki insanlar gülmese anlamayacaktım hatta. yine utandım.

havaalaninda yerde 100 euro gorup benim degildir diye almadim, megersem benimmis. o zmn euro 3 yada 5di cok koymadi ama simdi olsa aglarim

liseler arası satranç turnuvasında fili at gibi hareket ettirmeye çalışmıştım. öyle farkında değildim ki rakibim kendinden şüphe etmişti herhalde, başta sesini çıkarmadı. notasyonu kontrol edince ortaya çıkmıştı durum.

pazarın ortasında duran cansız mankene çarpıp özür dilerim demiştim.

çok var ama en çok beni üzeni kendime yol vermiştim.

hızlı yüruyen bir insanim ve eski isyerim mercan yokusunun sonundaydi (hayir suleymaniye'de imam degilim) yine bir sabah fiti fiti yuruyerek ise gidrken goz ucuyla sagimi solumu kesiyorum gelen olursa kimsenin yoluna cikip carpismayayim.

neyse mercan yokusunun girisine gelmisim ve yol 5 yol agzi tam kosede bir dukkan sahibi 90 derece aciyla kenara biyuk ayna koymus, goz ucuyla saga tarafa baktim biri geliyor hizli hizli bende tam ona dogru yuruyorum...
zink diye durdum birden gecsin diye ama 2 saniye suresince kimse gecmedi ve kafayi bi kaldirdim aynada kendi yansimami gordum...

iste oz saygi budur.

çok da aptalca falan değil ama tramvayda giderken karşimle mesajlaşıyorduk kafayı bir kaldırdım ineceğim durağa gelmişim ama yetişemedim, kaçırdım inemedim sonra gittim öbür durakta indim. dalgınlıque.

türkçe konuşan biriyle türkçe konuştuğunu düşünerek ısrarla almanca/ingilizce konuşmak. insanın boşluğuna geliyor.

en aptalca dalgınlıklarımdan biri olarak yorgun ve hafif sarhoş bir şekilde eve gelmiştim ve lenslerimi çıkarmadan duşa girmiştim. duştan çıkınca da gözlüğümü takmıştım. haliyle numaralı lensin üzerine numaralı gözlüğü de takınca bulanık gördüm. bir an örümcek tarafından ısırıldıktan sonra sabah uyanıp gözlüğünü takan peter parker gibi hissettim. dedim görüyorum. fark etmem kısa sürdü.