yazarlara göre iyiliğin tanımı

karşı tarafın faydasına olan eyleminiz, ruhunuza şifa veriyorsa o gerçek manada iyiliktir, beklentisiz ve gizlice yapılır.

karşılık beklemeksizin karşı tarafın mutluluğu, faydası için yapılan eylemlerdir. gerçekten iyilik yapıyorsan ya da yapmak istiyorsan yaptığın bu işi her laf arasında veya her tartışmada-olayda insanların yüzüne vurmazsın. ama maalesef ki bu pek mümkün olmuyor çünkü kimse yaptığı iyiliği unutmuyor ve herkes maddi manevi farketmeksizin bir karşılık bekliyor.
gerçekten iyilik yapıp susacak birini bulmanın pek kolay olduğunu düşünmüyorum. eğer bulursanız da ne yapın edin o kişiyi kaybetmeyin.

bakkal amcaya çıkarken, gülümseyerek “kolay gelsin, hayırlı işler” demek gibi bir şey.

para vermek.

iyilik & kötülük dualitesi neredeyse insanın düşünen bir varlık olarak dünya üzerine var olmasından beri tartışılan bir konu. iyi - kötü, melek - şeytan, ying - yang hepsi benzer altyapıya dayanan anlatımlar..
genelde iyi olmayı tersi ile anlatmak daha kolay geliyor çünkü kötü olmayan iyidir yaklaşımı iyiliğin kapsamını belirtmek için daha kullanışlı.
işin zor tarafı ise kötü kavramı da dünya üzerinde yaşadığınız döneme, bulunduğunuz coğrafyaya göre değişebilen bir kavram.

aşağıdaki görseldeki örnek durumu özetlemek için kullanılabilir..


prehistorik dönemde yaşayan bu mağara adamının kadını saçından tutup sürükleyerek götürmesi belki o dönemdeki insanlık için doğal ve kötü sayılmayan bir olgu iken bugün bu hareket insan haklarına aykırı ve çok kötü bir ifade biçimi..

bu noktadan hareketle iyi olabilmek için gösterilen çabalar dönemsel farklıklar içermektedir ve insanın ruhsal ve tarihsel gelişimini de ortaya koymaktadır...

varlıksal olarak beşer insanı ortalama 20bin yıldır dünya üzerinde deneyimler yaşarken madde dünyasındaki öğrendikleri ve deneyimledikleri ile iyilik tanımını da bu süreç içinde geliştirmiştir ve vicdan (bkz: vicdan) etkisini daha da gelişmiş bir tesir seviyesine çıkarmıştır.

o sebeple bugün karşıdan karşıya geçerken bir insana yardım etmenin iyilik olduğunu düşünen beşer insanına karşı 500 yıl sonra yaşayacak varlıklar için bu davranış biçimi belki iyilik standartlarında bile sayılmayacaktır...

vicdanı gelişen insanoğlunun iyilik adına öğrenmesi gereken yegane konu ise elden geldiğince beklentisiz bir sevgi ve vicdan realitesine doğru kendisini geliştirebilmesidir..

bu değerleri öğrenebilmemiz ümidi ile..

içinden gelerek safça yapılan ve mutlu eden şeyler iyiliktir.

iyilik, karşılık beklemeden ve gizli yapılır.
bakın ben şunu şunu yaptım diye ilan edilerek yapılan iyilikler şova giriyor ve hiç samimi gelmiyor.

karşılıksız, beklentisiz, enini sonunu düşünmeden yapılan, karşısındakinin yüreğini okşayan, yüzünde tebessüm bırakan her türlü davranıştır.

insan biriktirmek için iyilik biriktirmeniz şarttır.

içten gelen, karşılık beklenmeden, herkesin düşüneceğinden çok düşünmediğini düşünerek, insan ayrımına girmeden vs. yapılan yardım, sağlanılan tebessüm, açık kapatma, rezillikten kurtarma...

iyiliğin düzeltemediği veya iyi gelmediği insanların gerçekten var olduğunu gördüm. sen uzanan elsin, o da sokan dil misali. insanın elinde yardım etmek varken yılan gibi davranmaları sindirebildiğim bir şey değil.
cidden yılan olsalar el uzatırken hiçbir zaman aldırmazdım ama hayır böyle iğrenç davranmakla sınırlandırılmamışlar. o yüzden birkaç defadan sonra elimi çekerim. çektiğim el yerine belki sopa gösteririm ama bir daha elimi asla.
insanlık görmeyi hak etmiyorsa insandan çok yılandır o. sopaya da ele de aynı şekilde davranabilecek kadar cici(!).

ağzın sütten yansa da, yoğurdu gözü kapalı yiyebilmektir. yaptığın iyiliği karşılığını almasan da, aldığın karşılıktan canın da yansa, iyi olmak ve iyi kalmaktan yılmamaktır.

iyilik sonucu iyi olan her şey olabilir de iyi olmak çok manidar benim gözümde. yani insanın kötülüğe gücü yetiyorken iyilik yapıyorsa ve bu iyilik mecburiyeten değilse o insan iyidir.

ıyilik yerdeki cami alıp canlilara zarar vermesin diye kaldirmak .dunyaya iyilik çöplerini ayrıştırmak plastik ,cam ,kagit.
hayvanlara bir kap yemek ve su vermek.

tertemiz bir gönül ve halis* bir niyet ile yapılan ve fedakârlık kisvesi altında günün birinde, başa kakılmayan iyi işler bütünü. iyilik, öncelikle iyiliği yapanı şifalandırmalı ki, diğerlerine de iyi gelsin. yoksa, herhangi bir karşılık* alma beklentisi ile yapılan hiçbir eylem, iyiliğin kapsamına girmez.

karşılık gözetmeden, bir başka canlının, daha iyi olması için çaba göstermektir.
gerçek iyilik; çıkarlar söz konusu olduğunda anlaşılır.

"aldanma insanların samimiyetine ! menfaatleri gelir her şeyden önce... vaad etmeseydi allah cenneti; o'na bile etmezlerdi secde... "
diyor mehmet akif ersoy.
katılırsınız veya katılmazsınız orası size kamış.
ben inançlarım olmamasına rağmen herkese iyilik yapmaya çalışırım sonunda zarar göreceğimi bilsem de...

birine gülümsemek, yol üstündeki taşı kaldırmak gibi yapması kimseyi yormayan, karşı tarafta minnet duygusu uyandırmayan, içinde sadece özen olan her şey.
hayat özenince tatlı.
özenin ki özenilesiniz.

sömürülür mü, kötüye kullanılır mı, alışkanlık kespeder mi, teşekkür dahil karşılığı gelir mi hesaplarına girmeden, acıma duygusunu zinhar işe karıştırmadan, göze sokmadan, mümkünse çaktırmadan yapılması icap eden şey.

zaten iyilik yapmaya kişisel tatmin yataklık eder, yapınca mutlu olunur... başka bir karşılığa gerek var mı?

birisinin kalbini kırarak, ona uzun vadede bir iyilik de yapabiliyorsun neticede. dimi ama.

varsın o an kötü olalım. ne yaptığını bilmek önemli o noktada.

cehenneme giden yolun taşları iyi niyetle örülmüştür lafına kesinlikle katılıyorum.

iyiliğe nereye gidiyorsun diye sormuşlar sahibimi sevmeye demiş.