yazarlara göre iyiliğin tanımı

yolu iyiliğe çıkan her şey.

kendi çıkarlarını önemsemeden, ne düşünüleceğini takmadan, başkasının yararına yapılan ve karşılığı olup olmayacağı kestirilemeyen davranışların tamamı.

kötü olmamak.
tıpkı karanlığın, aydınlığın olmamasından kaynaklandığı gibi.

bir şeyi iyilik sayabilmem için olması gerekenin yapılmış olması bile yeterli bazen. son zamanlarda hem bireysel yaşantımızda hem de toplumsal konularda sıklıkla olumsuz durumlara şahit oluyoruz. normal olanı olağanüstü görmeye meyilli hâle geldik. bu yüzden ben de düşününce algımın bu yönde değiştiğini kabul ediyorum.

uzun hikaye'deki ali'nin "yeni tanıştık ama çok iyi adam" dediği gibi, bazen hisler o yönde karar vermemize sebep olur. o insan ekstra hiçbir şey yapmaz ama halinden tavrından bile anlarsınız. eh nihayetinde bir güler yüz bile ne büyük iyilik.

insan ezmemektir.

vicdanının sesini dinlediğindir.

kendi kankası tacize karışıyorsa onun arkasında durmak.

edit: bak taciz edilen değil taciz edenin arkasında durmak.

çaylağa göre olsa olurmu.
bence kimseye bulaşmamak başkasına yapılacak en büyük iyilik. takıl işte kendi kendine kafa rahat millet rahat.

maç izlerken maçı takip etmeyi bırakıp içerden bira servisi yapan arkadaş var ya, o işte iyiliğin ta kendisidir. o ne güzel bir dosttur ki, kendi rahatından ve seyir keyfinden feragat eder.

gel kardeşim sana bir sarılayım.

bilinçli olarak kötülük yapmamak en güzel iyiliktir.

bunu herkes ve her şey için sağlamak gerekiyor. bu yüzden bencilliği de barındırıyor. topluma baktığımda ise talep edilen ilk şey zararsızlık şeklinde oluyor. zararsızlık iyilik değildir. kötülük yapma fırsatı doğunca bunu yapmamak iyiliktir. kendini düşünmek ve bencillik yapmak da iyiliktir. bunu yaparken başka şeyleri yıkmak kötülük değildir ancak tahrip etmek de bencilliğe sığınılarak yapılan bir hak değildir.
ne biçim de tanımsızmış, allah iyiliğimi versin.

zarar verme
ortalığı karıştırma
anlamaya çalış

çok zor değil aslında. özellikle anlamaya çalışmak. insanız hepimiz. kusursuz değiliz hiç birimiz.

leyla ile mecnunda
karabasan iyidir
aksakallı kötüdür.

iyilik, iyidir.
karşılaştığınızda hemen tanırsınız onu.

çok uzun, koca koca tanımlara gerek yok. benim için iyilik; başkasının faydası için yaptığımız eylemin içinde "ben" yoksa iyiliktir.

birilerini herhangi bir anlamda iyileştirip arkanı dönüp unutabiliyorsan bu iyiliktir.
ne yaptığının önemi yok, ne söylediğinin yada ne verdiğinin önemi yok.
sen bir şey yaptın ve bu ona iyi geldi. benim iyilik tanımım budur.
menfaat gütmeyen insan, fırsat kollamayan insan, defterine kafasına yada bir yerlere not almayan insan iyi bir insandır.
bir üst paragrafta söylediklerim, o söylediklerimi yapan insanları da kötü bir insan yapmaz ayrıca.
zira bu, tamamen ayrı bir konu ve ince bir çizgidir zannımca.

fazlası vicdani depresyona sebep eder.

kötülük yapma seçeneği de varken onu seçmemektir bence. iyilik çok göreceli ama kötülük değil.

klasik olacak ama en doğru tanım:,
sana ve sevdiklerine yapılmasını istemediğin hiçbirşeyi başkalarına yapma.

bir kişiye işinde yardımcı olmak veya işini kolaylaştırmak.

tamamen işini görmek iyilik gibi görünse de devamlı yapılması aslında bir tür gafil eylem ve kötülüktür.

not : balık tutma olayı.

annem bi kere karşıdan gelen genç bi kadıni gördü.baya uzun bi topuklu giymişti.birden kadının ayağı çok kötü burkulacak gibi oldu,az daha facia bi şekilde yere düşüyordu.annem "ahhh"dedi sanki kendi düşüyormus gibi.sesinden resmen canı yanmis gibiydi.kız da fark etti,anneme tatlı bı şekilde güldü.sadece bu bence iyilik.öyle çok abartılı şeylere gerek yok.karsindakinin acısını yeri geldiğinde bi nebze olsun hissedebiliyorsan iyisin.ya da en azından insansın.kendinden başka hicbi acı,hicbi yanlışlık veya korkunc şey umrunda değilse sadece canlısın,nefes alan bi varliksin.
kısaca:"acı hissedebiliyorsan canlısın.baskasının acısını hissedebiliyorsan insansın."
insan daima önce kendini -veya belki tek istisna;cocuğunu.ama orada bile "kendi"çocuğu oldugu için zaten.-dusunecek bir varlık;bu çok net.ama başkasının acısını da arada bi görüp hissetmek lazım