yazarların şu an düşündükleri şeyler

birsuru şey aklımdan geçti bunları gece yazmayı düşünüyorum.baya doldum çünkü bazılarını unuttum bile hatirladiklarimi artık.her kadın partnerinin kendinden daha cesur olmasını bekler.degilse bile cabalamali çünkü kadın tek başına dış koşullarla mucadele edince kocasının olması komik duruyor.turk erkeğinin vurdulu kırdılı cesaretinden bahsetmiyorum.iki erkeklik taslayip bütün yükü kadının omzuna koymak erkeklik değildir.erkeklik kadını baskalrina karşı savunmasız bırakmadan yanında yürümektir.arkasinda yuruyucekse hiç ilişki kurulmasin daha iyi.

kısa zamanda evlenmeden nasıl bulgar vatandaşı olabilirim?

aşk ve sevgililik konularında çizgilerim çok sert. son ilişkim 2 sene önce kötü bir şekilde bitmişti. o günden beri temas sorunu yaşıyorum ve çizgilerim daha da sertleşti. o günden bu güne sadece takılma ve flört deneyimleri yaşadım. güvenemiyorum ve sevemiyorum. ama işin garip yanı bir kadının özellikle bana karşı hisleri olan bir kadının dizine yatıp sabaha karşı deniz kenarında manzara karşısında saçımı okşamasınıa çok ihtiyaç duyuyorum.

dolandırıcı olup yakalanmama ihtimalim var mı?

karma karışık duygular içindeyim bir yanım bahar bahçe bir yanım tedirgin ve korku içinde.
bakalım yaaa nasipse

annemi bulamıyorum, hiç bulamıyorum... bulamayacağım. kabullenmem zaman aldı anne. anladım olmayacaksın daha etrafımda, baktığım yerlerde...

bir daha hiçbir ana doğuramaz seni de beni de... bir daha hiç..

her şeyden bunaldım. insanlardan aslında nefret ettiğimi anladım. sanırım buna eminim artık. mizantropist miyim lan ben? bazen iyiyim insanlarla. ama istediğim ölçüde. sonra sıkılıyorum onlardan da. kısa bir konuşma yetiyor. sonrası tatmin etmiyor. hep böyle mi olacak? yalancı, bencil ve samimiyetsizler. ama bu yaşadığımız medeniyette yolunda olmayan şeyler var sözlük ve bunlar gözüme kaçmış bir kıymık gibi rahatsız ediyor beni. hiçbir yere, hiçbir kişiye tahammülüm kalmadı artık. bitse de gitsek.

hayattan beklentim yok. bari fakir olarak ölmeyeyim diyorum.

ansızın aşık olsam neler olur diye düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum.

ne düşünüyorum diye düşündüm hahaha.

ege bölgesinde, sahil kasabalarından birisine gidip 7 gün tatil yapma hayali kuruyorum. umarım ağustosta yaparım.

biran önce iyileşmek...başka bisey düşünemiyorum.

başka bir dünyada hala yaşıyor, yaşanıyor mu bir şeyler? güneş doğuyor mu mesela?

ölürsem ve öbür taraf diye bir şey varsa ortalığı çok fena karıştıracağım.

üzülme üzülme üzülme... sonuçta insanlar dürüst davranıyorlar. senin sorunun değil.

kimi seçsem

neden arkadaş çevrem yok diye düşünüyorum son zamanlarda .

bazıları söylediği kadar yalnız da değil, mutsuz da. sadece ağlak.*

güneş gözlüğümü kaybettim, onu düşünüyorum. ve onsuz ne kadar eksik olduğumu. bu güne kadar başka güneş gözlükleri de takmıştım. ama hiçbiri onun gibi değildi. hiçbir gözlük bana o kadar yakışmamıştı. dünya o gözlüğün camlarının ardından daha güzel görünüyordu. vücudumun bir parçası gibiydi, beni tamamlıyordu. gün içerisinde ne kadar tozlanırsa ve kirlenirse kirlensin, birazcık sildiğim zaman hemen tıpkı yeni alınmış gibi tertemiz olurdu. polo markaydı ve 400 tl'ye almıştım. hayatımda ilk defa bir gözlüğe bu kadar para vermeme rağmen hiç pişman olmamıştım, çünkü çok güzeldi. fakat lanet olası turizm sektörü onu kopardı benden... otelde çalışıyorum ve lojmanda kalıyorum. önceden bir arkadaşım beni bunun olabileceği konusunda uyarmıştı, otel ortamı tehlikelidir birileri bir şeylerini çalabilir demişti, ve sanırım öyle de oldu. çünkü unutmuş olabileceğim her yere bakmama rağmen bulamadım. yenisini almayı düşündüm, ama yapamam çünkü işten ayrılmayı düşünüyorum ve ev kirası, elektrik, su faturaları, ve diğer ev harcamaları beni bekliyor. kısacası malesef bir süre gözlerim çıplak güneş ışığına maruz kalmak zorunda...