yazarların yaşadığı paranormal olaylar

6 ay önce çalışmıyordum ve hiç borcum yoktu.
6 aydır çalışıyorum ve her geçen ay borcum artıyor.

tuvalet kağıdım olağanüstü bir hızla bitiyor. *

kendi kendini beğenen entry buna sadece bir örnektir.

ufo gördüm.

daha doğrusu çok yavaşça hareket eden bir ışıktı tamam ama yıldız ya da uçak olamaz. tuhaf bir rota çiziyordu. kesin ufoydu ya.

sonra korkup eve girdik.

paranormal bir aktiviteye en yaklaştığım an oydu.

bazen hayatımın çok sıkıcı olduğundan şüpheleniyorum... sonra kalkıp bir çay koyuyorum geçiyor.

bu olayı yaşadığım ve gerçeği ayırt ettiğim süre boyunca benim için hep paranormal bir olaydı

mükemmel bir yaz gecesi, eve gelmişim. öylesine yorgunum ki... biraz bahçede oturdum, makine bitince çamaşırları astım bahçeye. bahçe kapısını kilitleyip biraz oturayım dedim. öylece hamakta uyumuşum. hafif bi esintiyle ürperdim ve uyandım, o an çamaşırların arasından sarışın, mavi gözlü ama soluk tenli bir adamın beni izlediğini gördüm. birkaç saniye gözümü kırpmadan baktım ve adam hareket etmeden beni izliyordu, sanki heykel gibiydi.

birden bire olayın idrakına vardım ve küfrederek hamaktan kalkmaya çalıştım ama kafamı çevirdiğimde adam yok olmuş, durduğu yerdeki çamaşırlar da hafiften sallanıyordu. polisi aradım fakat hiçbir sonuç elde edemedim. deli gibi korkmuştum, polislerden biri tam uyanamadığım için rüya görmüş olabileceğimi söylüyordu. hiçbir zorlama ya da iz bulunamadığı için yorgunluk ve yarı uyur halde olmam sebebiyle gerçekten de rüya görmüş olabileceğime inanmıştım.

aradan çok uzun bir zaman geçti. belki bir altı ay falan... bakkala çıktım, o esnada içeride müşteri vardı ve ben almam gerekenleri alıp bekledim. bir müşteri daha geldi ve gelen kişi o gece bahçemde gördüğüm adamdı. beynimden vurulmuşa döndüm.

adamla göz göze gelince resmen o yaz gecesine geri gittim ve bütün vücudum titremeye başladı. bana o geceki gibi bakıyordu.

o gece bahçeme girmişti ve ne kadar süre olduğunu bilmesem bile bir süre kadar uykumda beni izlemişti.

sonradan komşulardan öğrendim. adam zamanında cinayetten hüküm giymiş ve bir süre sonra şartlı tahliye ile cezaevinden çıkmış. bunu öğrendikten sonra uyuyamaz oldum ve artık evime gitmek benim için işkence haline gelmişti. o adam o gece beni izlemişti. hatırladıkça hâlâ ürperiyorum, hâlâ çıldıracak gibi oluyorum.

bunu gerçek anlamda paranormal bir olay olarak düşünüyordum, yani başka bir açıklaması yoktu.

birkaç hafta sonra evi satışa çıkarıp başka bir yere taşındım. o günden sonra da uzunca bir süre tek başına uyuyamaz oldum.

yıllar sonra ilk defa bir tanesini daha yaşadım, olay taze. bu benim sonradan çözmek için araştıracağım bir olay olacak o yüzden buraya not alıyorum.
saat 04:00 suları yani bundan yaklaşık bi 40 küsür dakika önce, 4+1 olan evde tek başıma yaşıyorum.
depo olarak kullandığım odadan çok gürültülü çarpma darbe sesi geldi, bir şey düştü muhtemelen kafasıyla içeri girip baktım.
yine kullanmadığım bir gardırop, kapısı içerden kırılmış, menteşeleri odanın içine dağılmış, resmen bomba gibi patlamış.
oda ile yaklaşık 5 aydır bir etkileşim kurmuyordum, çok garip geldi.
yalan yok, odanın kapısını kitledim, yarın sabah belki fotoğraf çekerim, tekrardan içeri girmeye cesaret edersem.
bilimsel olan tüm açıklamalarına tek tek bakıcam, evde yalnız değilmişim gibi hissediyorum.

ben kendi derdimi vaktiyle anlattım.. (bkz: etrafımdaki insanların bayılması)

sabah ezanına uyanıp odanın içinde tuhaf sesler duymuştum. sanki birisi bir zemini tırnaklarıyla kazıyor gibiydi. çok net geliyordu ses. odada benden başka biri daha varmış gibi hissettim ama korkudan kafamı kaldırıp bakamadım bile. zorla geri uyumaya çalışmıştım ve sabah kalktığımda anormal bir şey yoktu.

bir dönem işimi kaybetmiştim 7 ay kadar işsiz gezdim. halam haftalar boyunca muskacı bir hoca bildiğini ve ona gitmemizi ısrar etti. yok diyordum, illa "çok kişinin işini açtı" diye zorluyordu.
ben normalde inanırım havas ilmine ama bu hallere mi düşeceğiz gibilerinden gururuma yediremediğim için gitmiyordum. halam ne zaman konuyu açsa kestirip atıyordum.
neyse bir gün ısrarından gına geldi, sinirle "hadi kalk gidelim" dedim. aradı hemen, adam evdeymiş, yola düştük.
yolda ben tepkimden hiçbir şey konuşmuyordum ama halam hocayla ilgili anlatıyordu bir şeyler. o anlattıkça ben de içimden küfür ediyordum adama. neyse geldik hocanın evine, adam beni görür görmez "sen niye yolda bana söve söve geliyordun?" dedi.

uyumadan önce tek başıma kaldığım odada birisi anlıma şaplak atmıştı. öylece kafamı bile çevirmeden sabaha kadar beklemiştim.

14 yaşından beri uyku sırasında şiddetli bir kulak çınlaması ve halk arasında tabir edilen karabasan olayı gibi yatakta hareket edememe nöbetleri geçiriyordum. yarı uyanık oluyordum ve yılda 2-3 kere oluyordu. önceleri nöbet bittikten sonra uyuyamıyordum ama alıştıktan sonra iplememeye başladım.

2-3 yıl önce yine gece uyurken kulak çınlaması ile uyandım. yarı uyanık gibiydim. sanki yine üzerime ayı oturmuş gibiydi. zor hareket ediyordum. kendimi yataktan kalkmak için zorladım, epey bi zorladım ve kalktım yataktan. odanın ışığını yaktım, yanmadı. tuvaletin ışığını yaktım oda yanmadı. dedim herhalde elektrikler yok. alt kata inmek için merdivenlerden inip sağa bi döndüğümde annem sırtını duvara yaslamış çok ciddi bir şekilde duruyordu.salona girdim, yeşil bir ışık salonu aydınlatıyordu. anne anne dedim cevap yok. yanına yaklaştım yüzü bembeyazdı. dürtmek için annemin omuzuna dokunduğum anda uyandım. odamda yataktaydım.

şok oldum o gece bir daha uyuyamadım. 1 haftaya yakın odamın ışığı açık uyudum. hala aklıma geldikçe bi titreme geliyor bana.

2 gün arka arkaya 22:22'de entry girmişim.



boynumda bir soğukluk hissediyorum.

paranormal olup olmadığını bilmediğim bir hikayemi anlatayım bende o zaman. çünkü delinin tekiyim gerçek olup olmadığı konusunda emin değilim. neyse.
bir gün gece 4 buçuk 5 gibi uyanmıştım. su içtim geri yattım. yarım saat sonra felan kulağımda karışık garip sesler çınlamaya başladı. çok kısık bir şekilde erkek sesi geliyor bir kadın sesi ise onu bilerek bastırıyormuş gibi çok hırçındı. defalarca kalk diye tekrarladı sanki bir an önce uyanmamı ister gibi. sol kulağımda bir acıyla açtım gözlerimi. ağlayarak uyanmıştım, elim ise direkt sol kulağıma gitmişti. hafif bir kırmızılık gördüğümde çok korkmuştum. tabi ben feryat figan bağırırken annem odama çoktan dalmıştı. kulağımın arkasının çizildiğini söylediğinde iyice tırsan ben hava iyice aydınlanana kadar gözümü kırpmamıştım. garipti.

birkaç yıl önce başımıza gelen bir tanesini anlatacağım olaylar silsilesi.

mekân: evin içi.
fertler: annem, teyzem, ben ve görüntülü aramanın diğer ucundaki ablam. bir de tatlı kedimiz...
pozisyonlar: teyzem odasında, kış günü olduğundan yatağa gömülmüş. çıkmaya da hiç niyeti yok. elindeki telefonda oyun oynuyor.
annem odasında, ablamla görüntülü aramada.
ben, o zamanlar ders çalışıyorum. salondaki sehpa üzerinde takılıyorum.
kedicim: benim odada, yatağımın üzerinde uyuyor.

ben çalışırken konuşmaları duyuyorum. annem, ailedeki değişik tiplere kızıyor. ablama "doğru dürüst kimsemiz yok. kimsesiz sayılırız" diye dert yanıyor. az sonra "dur ben acıktım. yemeğimi alıp geleyim de konuşmaya devam edelim" diyerek gidiyor. teyzem aynı pozisyonda devam. benim de o ara özel bir işle ilgili odama gitmem gerekiyor ve gidiyorum. o süre boyunca kedi benim yatağımda uyumaya devam ediyor. az sonra içeriden bir hareketlilik, birtakım telaşlı sesler falan...

işimi bitirip gidiyorum "ne oldu?" diyerek. annem "bilgisayarın fişini sen mi çektin?" diye soruyor. tabii ki hayır. teyzem "ben dokunmadım" diyor ki dokunması için de bir neden yok. sonuçta bir arama mevcut ve ablam beklemede o sırada annem gelsin diye. kedi desen çocukcağız uykudaydı ve yanımdaydı. zaten kedi yapmış olamaz çünkü manzara şu: fiş çekilmiş ve bilgisayarın durduğu masaya, bilgisayarın yanına düzgünce bırakılmış.

sanki birisi "kimsesiz değilsiniz. bunu bilin" der gibi...

o günden bu yana hâlâ bir cevap bulabilmiş değiliz bu olaya.

başka bazı olaylar daha var ama bu kadarı yeterli.

hay bu başlığa nerden girdim.
#1919375 sen gördüğün rüyanın etkisiyle uykunda kulağını çizmişsindir.
#1919408 senin de kedin yapmış sonra uyuyor numarası yapan tam bir oyuncudur. beni gece gece delirtmeyin. yattım soluma, döndüm sağıma neydi gerisi?..

t: korkulu tanımlar başlığı.
not: bu tanım kendi kendini yok edecektir. yoksa beni korkutmaya devam edecektir.

gece karanlıkta aynada sulietimi görmem.

bizzat fotoğrafını çektiğim bir olay, buraya atmayı da düşünmüyorum buradan bilen biliyor 1-2 kişi.
cin min hayalet cart cürt olayı değil.

arada benim televizyon kendi kendine açılıyo

babamın ara sıra gereksiz konularda söylenesi tutar. ben de hem alışkanlıktan, hem de bir şeyi değiştirmeyeceğinden cevap vermem. sadece dinlerim. yıllar önce de yaptığım bir şey için söyleniyordu. arabada gidiyorduk, babam yola bakıyordu. söylenmesinden bunalınca gözlerimi kapattım ve içimden "bunu herkes yapıyor, herkes!" diye bağırdım. dışarı hiç ses çıkmadığından kesinlikle eminim. tam benim içimden bağırdığım sırada sanki duymuş gibi "bahanesi de hazır, herkes yapıyor" dedi ve herkesin yapması üzerine söylenmeye başladı. hala şaşkınım.

pek paranormal sayılmaz ama garip birer tesadüf silsilesi ya da ne bileyim enerji olayı olduğu için yazmak istedim. yakın zamanda en yakın arkadaşım dediklerimden biri ile aram bozuldu daha doğrusu arkadaşlığımı bitirdim kendisi ile. daha tamamen aramızdaki arkadaşlığı bitirmeden kendisinin aldığı eşyalar bir bir hayatımdan çıkmaya başladı. önce doğum günümde aldığı bileklik kayboldu ama saniyelik olarak yok oldu yani. ardından verdiği kolye koptu. ama eski haline getirilmeyecek şekilde, taşları falan su ile akıp kayboldu. sanki hayatımdan çıkması için bir bir izleri siliniyor gibi hissediyorum ama yalan yok kötü de hissetmiyorum bu konuda.