yazarların yaşadığı şehre söylemek istedikleri

olum iyisin hoşsun da, bazı günler esip gürlüyorsun kara kışınla kara gözünle.. götümüz donuyor yaa. bu aralar çok göt diyorum biri götümüzü kesmese bari.

bütün hayallerimi senden gittiğim güne odaklı kuruyorum ama içimden bir ses depremde ölüp asla senden gidemeyeceğimi söylüyor. *

bana sevdiğimi geri ver, gri ankara sokakları.

hay senin vizyonuna şey edeyim ben.

çok yıkık döküksün, ben çocukken ergenken sokakların böyle değildi senin. şimdi buz gibi bir soğukluk var havadan bağımsız. eskiden her bir karışını bildiğim hiçbir yer mekan yok şimdi meydanda. tadilattayiz yazıp da şehirden çıksak gitsek mi ne bileyim. hani böyle çocukluk anılarını özlersin ama o anlara dönebilme şansın olmaz ya öyle bir his veriyorsun bana. heyecanla yürüyemiyorum eskisi gibi senin caddelerinde. başladığım yere geri döndüm ama afilli bir dönüş değildi benimki ve bu benim içimi kasvetle dolduruyor bazen.

seni çok seviyorum. fazla o ile hem de.

şehir mi oldun çennn. *

bu kış bari bıktırmayacak şekilde biraz beyazlara bürünsen.

şehir olmuşsun ama adam olamamışsın, daha da olamazsın o kadar büyük olmana rağmen.