yazarların yaşadıklarını hissettiği anlar

toplumun dayattığı düzende hiçbir şeye mecbur olmadığımı fark ettiğim her an yaşadığımı hissediyorum. şehirlerdeki kaostan, bizi robota çeviren teknolojilerden, insanların kurduğu saçma delisi düzenin sebep olduğu her canlıyı tereddüt etmeksizin kucaklamaya engel olan farklılığa karşı duyulan korkulardan uzaklaştığım her an nefes alabiliyorum. bunca kaosun içinde durup dinlenmenin insana sağladığı dinginliği ise ayrı seviyorum. farkında olmadan, değerini bilmeden yapmakta olduğum nefes alma eyleminin aslında ne kadar da dikkat edilesi, dikkat edildikçe de nefes almanın yaşamak için ne kadar da büyük bir umut sağladığını fark ediyorum ve o an bu farkındalık yaşama karşı atılan en sağlam adım oluveriyor benim için.

çok sıkışmışsındır , alelacele tuvalete gidersin, sonra boşaltıma başlarsın ya , ha işte o an.

aile üyeleri ile birlikte olduğum andır.

vapura binip sahilden ağır ağır uzaklaştığım anlar. denizin tam ortasında, martılar, rüzgar, gemiler.

büyük mutluluk veya heyecanlarla değil, küçük ve rutin şeylerle yaşadığımı hissederim. bir pazar kahvaltısında ailecek sohbet ederken bi anda durup yaşamak böyle bir şey diye düşünürüm veya arkadaşlarımın dertlerini dinleyip onlara çözüm bulmaya çalışırken.

hiç hissetmedim fikrim yok.

bolu dağında çevresinde hiç bir şeyin bulunmadığı öldürseler bulamayacakları bir yerde geçirdiğim hafta sonu. şömine ateşi, şarap, insansızlığın hafifliği.

yamaç paraşütü yaptığım zamandır.

uyandığında ciğerlerini sökercesine savurduğun bir öksürük.doğrulurken sırtında hissettiğin o bitmeyen kulunç ağrıları....

internete satış için koyduğum bir ürün kısa sürede satıldıysa, (bu sabah oldu ondan bu tanımın ilhamı :) o bildirimi görünce, önce bir vuhuuu diyorum, annem diyorki hemen satış oldu dimi, ve de ucuza aldıysam, o aradaki kar çok keyifli, geçimimi bununla sağlamıyorum ama bence herkes denemeli, bir şeyler alıp satmak çok güzel, bir de tamiratını, restorasyonunu yaptıysanız, yani siz de emeğinizle bir değer kattıysanız çok keyifli, aslında genel olarak insanın, yaptığı bir şeyin, gösterdiği bir duygunun, verdiği bir değerin, karşılığını görmesi, karşılığını alması çok tatmin edici bir şey, yani hakkının teslim edilmesi, bunu bir hesap olarak, çıkarcılık olarak düşünmeyin, insanın hak ettiği değeri görmesi, alması anlamında söylüyorum...

pencereyi açtığımda yüzüme aniden vuran rüzgarla hissederim en çok. hele bir de geceyse ve hava bulutsuzsa biraz dışarıya bakarım ve hayatıma devam ederim. hiçbir özelliği olmamasına rağmen bu andan çok keyif alırım.

nefes aldığım her andır.

tarla sürerken kulaklığı takıp sigara yaktığım andır. el gazını çeker traktör belli bir yolu izlerken sigarayı çeker , kulaklıkta güzel bir podcast açıktır hava da sıcak işte hayat bu derim her seferinde.

o'nun tarifsiz güzel ela gözlerine baktığım an.

henüz yaşanmamış olandır.
(bkz: nazım hikmet)

işten çıktığım an

ne zaman şehir dışında bir yolda arabada gitsek, müzik dinlesem, camdan dışarı bakıp uzun tarlaları görsem yaşadığımı hissediyorum

doğayla baş başa olup uzun uzun gezebildiğim zaman dilimi.

güneşin doğuşu.