yazarların yaşadıklarını hissettiği anlar

akşam üstü güneşin tatlı kavuruşu ile sahil boyunca müziğim ile birlikte çocukluğumun geçtiği ama artık bana yabancıymışım gibi hissettiren yol boyunca düşüncelerimden kaçarcasına hızlı yürümek. o kadar hızlı yürümek ki tüm geçmişimi arkamda bırakma isteğimin beni dolup taşırdığını boğazıma kadar hissetmek. kilometrelerce yürüdükten sonra bedenim gibi güneşten kavrulan tam da denizin dibinde yalnız olan o banka oturup 'ben napıyorum? neden buradayım?' düşüncelerinde soluklanırken sigara içmek. bitince hemen ardından 'ben buradayım, hayattayım, yaşıyorum.' düşüncelerimi kanıtlamak için bir tane daha içmek. hüzünlü düşüncelerin arasından alabildiğine maviliği seyre dalıp, bana huzur verdiğini düşündüklerime geçip olmayacak hayaller kurmak. o tuzlu ve nemli havayı derince içime çekip, oturduğum banka veda edip yürümeye devam etmek.

en son yaşadığımı hissettiğim an buydu sevgili sözlük.

-20 derecede normal çeşmeden akan su ile yıkanıldığı vakit. o an varya o an! tadından yenmez. dert tasa gam kalmaz.

yatırım tavsiyesi değildir! (ytd) tüm sorumluluk yatırımcıya aittir.

sabah uyandığımda mutluysam.

beyaz taytlı o kızı gördüğüm an idi. sjsjsj

mangalı yakıp rakımı yudumlarken nargileden çektiğim dumanı havaya
üflerken....

trende önümüzde oturan gencin; hal ve hareketlerini gördğüm an.

gencin kulağında bluetooth kulaklık, elinde hoparlörü açık telefon ile kendi gibi görmüş geçirmiş olduğunu düşündüğüm biri ile telefonda sesli sesli konuşuyor. telefon bir yandan şarj oluyor.

gencin giydiği ceketten en son yirmi sene önce görmüştüm. koltuk masasındaki köpük kutularda buram buram lahmacun kokuyor.

resmini çekmek istedim, kankam yapma yazıktır dedi. bence onun gibi birine kolayına denk gelinmez. adam türünün ilk ve son örneği.

telefonda konuştuğu tipe kızlarla yaşadığı diyolıiogları anlatırken gayri ihriyari kahkahayı bastım.
sonra genç kayboldu. belki de gerçek değildi. ben trende rüya gördüm.

kaskın vizörünü açıp rüzgarı içime çekmek.

yaya kaldırımında üstüne süren motorcunun dişlerini eline verdğim an.

büyüyünce hiç yüzmedim ama küçükken derede yüzerdik. suya kafamı sokunca nefesimi tutuyordum. çıkınca ise derince nefes alıp veriyordum. yaşadığımı hissettiğim an o an.

sokak hayvanlarını beslediğim ve tedavilerini üstlendiğim anlardır.

o acıyı iliklerime kadar hissettiğim...
o çaresizliğin kalp krizi yaşatacak kadar kötü olduğu gece...
ölümün yakın olduğu o gün...

harika bir yaz akşamüstü fethiye ölüdeniz, çevrede bir kaç dostun onlarla suyun üstüne uzanmış gün batımını izlemektesin… evet o zaman yaşadığımı hissetmiştim

bazen daha derinden bir nefes alıyorum sanki o anlamsız kasvet üstümden kalkmış gibi. bulanık görüntüler netleşmiş ve yaşamak daha gerçekçi olmuş gibi. o nefesi aldığım an yani bir kaç saniyeliğine gelen sessiz huzur...

bir şekilde sosyalleşmek, ortamlarda bulunmak, eğlenmek, sohbet etmek, gülmek.

masajdan çıktıktan sonraki o pambık olunan an.

sağı solu istemsizce umursamadığım anlardır. kendiliğinden olur pek de hoş olur.

sevildiğimi hissettiğim anlardır.
evet.

sigara ictigim anlar

bana uçak bileti almıştı. ilk defa yurtdisina tek başıma çıkmıştım. beni havaalanından karşıladı
sıkıca sarıldık. sevgiyle öpüştük. sonra kıbrıs'ta harika bir üçgün geçirdim.
zeki müren dinleyip kocaman kocaman karidesler yedik. yeni hayatımıza dedin. çok mutluydum. seni en son o gün gördüm. o fotoğrafta saklıyız şimdi.
biz o anı muhteşem kıldık. sayende.

ülke sınırından çıktığım andan itibarendir.