hiç bir yazarı engellemedim.
engellemeye de niyetim yok.
insan kaybetmek 1'e 1. veriyor, kazanmak ise 1'e 100.
hangisi daha kârlı ?

sana olmayan kıyafetler kardeşine, kuzenine, komşuna verilir.
bir şeyi alırken 40 defa düşünürsün.
daha çok ihtiyaçlarına önem verirsin.
kredi çekilerek alınan evin, arabanın borcu bitsin diye gün sayarsın.
anne ve baba maaşlarıyla ilgili konuşurken 'acaba paramız bitti mi?' diye gerilirsin.

beni 16 gün sonrasına ışınlayabilir misin?
lütfen tanrım!

tarkan'ın 1994 yılında çıkardığı aacayipsin albümünden bir şarkı. tarkan'ın rock soundlu şarkılarından biri diyebiliriz.
albüm kaydı bence iyi değil. tarkan'ın gençlik zamanı, sesi tam oturmamış. o yüzden aşağıya bir konser kaydı bırakacağım.
sözleri ise çok güzel. şu sıralar bir şeyler karalıyorum o yüzden şiirsel olarak da hoşuma gitti.

"takılmışım sözlerine
ben mecburum gözlerine
bunlara inanmak zor bir anda
kim ne varsa alacak
rüzgar çıktı ne kalacak
bütün bunlar delilikse ben deliyim

uçmasam da göklere
bir kuş olsam pencerede
perdeyi kapatsan da
ben seninle
bir ses buldum isminde
bin renk buldum yüzünde
bu bir zaman denizi
biz nereye"

bu kayıtta tarkan'a altay oktar eşlik ediyor. bence o da çok güzel söylüyor.

karakter.

türk tiyatro tarihinin büyük ustalarındandır. sayısız tiyatroda oynamış, yazmış ve yönetmiştir.
2012 yılında aramızdan ayrılmıştır.

amerikan psikoloji derneği ya da arkansas üniversitesi gibi bu konularda araştırmaları olan birçok kurum da mevcuttur. nedenlerini de kısaca; accessibility*, affordability* ve anonymity* olarak sıralıyorlar.
hem insan ilişkilerinin seyrini değiştirebilecek bir potansiyelde olması hem de cinsel haz ve tatminsizlik gibi problemlere yol açması da muhtemeldir.

bence kişiden kişiye hatta durumdan duruma bile değişen bi şey bu. eğer bi olayın istediğiniz gibi gitmesini istiyorsanız aklınız ya da duygularınızdan hangisi size istediğiniz cevabı verecekse onu dinlemek isterseniz mesela. ayrıca hangisi daha doğrudur bilemem ama ben genelde mantık yerine duygularıyla hareket eden bi insanım çünkü ilerde hiçbi şeyden pişman olmamak adına içimden geleni istediğimi yapıyorum küçük kararlar verirken. ama dediğim gibi bu kararda bi doğru olduğuna inanmıyorum o yüzden sadece içinizden geleni yapmanız en doğrusu bence.

ilkini değil ama en büyüğünü asla unutamıyorum. lisede okula başlayalı 2 ay anca olmuştu. mahalleden bir kadın anneme okulda olmam gereken saatlerde her gün beni bir çocukla el ele gördüğünü söylemiş. annem de inanmış. halbuki her gün okulu arar orada mıyım diye sorardı. okul dönüşü beni apartmanın önünde beklemiş. öyle sert bir tokat attı ki dudağım patladı. saçımdan çekerek beni eve soktu. bana iftira atan kadın beni görüp de "bu değildi gördüğüm" diyene kadar okula gidemedim. annem benden özür bile dilemedi. sadece gelip "yarın okula gidebilirsin" dedi. bu yaşıma kadar daha büyük hayal kırıklığı yaşamadım.

cevap hakkı veya tekzip amacı baş gösterdiğinde yazarın, yazma gereksinimini karşılamasıdır.

hiçbir şey yerinde durmuyor bu hayatta. hiçbiri memnun değil yerinden. belki de hiçbir şeyin yeri yok aslında. onun için sığmıyorlar bıraktığın çukurlara. halbuki sırf onlar için, boylarını ölçüp de ona göre kazmışsın. ama hiçbir halta yaramıyor! hepsi de gözünü kırpmanı bekliyor. kaçıp gitmek için. ya da yer değiştirip seni delirtmek için. özellikle de geçmişin.

hakan günday-daha

önce çiz sonra yak,kendi tekniğim sanırım adını bulamadım.

azer bülbül - duygularım.


tanım: hayatımızın şarkısını paylaştığımız başlıktır.

bana kafa sözlüğü hediye etmiş.. eski sözlüğüm..

"bizim zamanımızda bıdı bıdı" " gençlik nereye gidiyor yaa" diye saatlerce nutuk atan, çağı yakalamayan kişilere "tamam anladım ama artık sal beni"demek için kullanılan kalıptır.

günler vızır vızır geçiyor ve geri alamıyorum onları bu da beni üzüyor. takvim her baktığımda daha da ilerlemiş oluyor ve ona ayak uyduramıyorum artık . eskisi gibi motive olamıyorum hiçbir şeye ve düşünceye . içimde derin mülahazalar oluyor ve çoğunlukla kaybeden ben oluyorum . bir kişi kendisine sunabileceği değişimi yine kendisi sunabilir ve bunun yegane kaynağı da motivasyon bence . kaybettiğim ama eski dostumu, bir şeyi arıyorum ve içimde yeniden ortaya çıkmayı bekliyor. insanın biraz kendini dinlemesi lazım çünkü kendini yeniden motive edebilmek için gerekli. sevdiğim bir dostoyevski sözü şöyle der;aşkla yapılmış ölesiye bir çalışma, işte gerçek mutluluk. gerçek mutluluk içimizde ama mutsuzlukta sadece seçim bizim.

ismini jim carrey filminden alan psikolojik bir durum.
filmdeki gibi kişi kendisinin hayatını sürekli kayıt altına alındığına inanır.
bütün hayatı ve yaşadığı her mekanı bir set olarak algılar.
çevresindekiler figürandır onlara göre.

çok sinirlensen de asla kıyamazsın. bir kere bağırsan anında pişman olur, peşinde koşarsın. kardeş dünyanın en güzel şeyi. hayatta en sevdiğin kişi o olur. ne anne ne baba, kardeş herkesi sollar. bilmiyorum belki sollamaz.* hele anne baba çalışıyorsa bir yerden sonra onun ebeveyni sen oluyorsun.*

biraz önce fark ettim beyaz kalp emojisi sanırım en güzel emoji. böyle bi şey olamaz yaa. o kadar masum ve güzel duruyor kii*. sonra da bu başlığa denk geldim ve tesadüf olamaz diyip en sevdiğim emojilerden birinin artık o olduğuna karar verdim*. çok güzel yaa baksanıza şuna*.

sid: ben anne oldum. (ama le harfi içten söylenecek)