1-mandalinayı portakalın kardeşi zannediyordum.
2- duvardaki allah yazılı tabloyu görünce allahın beni gördüğünü düşünüyordum.
3-arabaları kamyonların çocuğu sanıyordum.
4-ayna grubunu da kör sanıyordum.

çok güzel bir bilgisayar oyunu serisi olan ''euro truck similatör''ün kısaltmasıdır.

kuş tüyü

bambaşka bir alemde yaşıyordum.

insan gerçekten hayret ediyor, medeniyetin bu topraklardan doğmuş olmasına...

amaan bir daha mı geleceğiz dünyaya be diye diye burnum b.k dan çıkmıyor.

atatürk'ün son başbakanı ve cumhuriyetin ilk sivil cumhurbaşkanı. cumhuriyet'in ekonomi politikasını oluşturma görevini üstlendi. bir asırlık ömründe türkiye tarihinin önemli dönüm noktaları arasında yer aldı.

motherland fort salem
salem
a series of unfortunate events
the good place
once upon a time
good amens
tales from the loop
downton abbey
parks and recreation
dr. house
hanna
russian doll
virgin river
haunting house 1-2
dark
sherlock
sex education
criminal minds
utopia
reign
princess hours
playful kiss
the heirs
descendants of the sun
pinocchio
heartstrings
doctors
jewel in the palace
dong yi
the princess' man
moon embracing the sun
empress ki
jumong
high school love on
aftermath 1-2 (kore dizisi)
school 2017
blood
goblin
mirror of the witch
(aklıma geldikçe yazarım)

bir karacaoğlan şiiridir. aynı zamanda ayna grubu bu şiirden güzel bir şarkı çıkarmıştır.
"ölünce sevemezsem seni" çok saçma söz değil mi la? diyenleri duyuyorum. bildiğim kadar bu sözü açıklayacağım.
cümlede kafa karıştıran yapı 'ölünce' sözcüğünde bulunmaktadır. bilindiği üzere -ınca, -ince zarf-fiil eki eylemi yaptıktan sonraki zamanı belirtir. tabii bu günümüzde öyledir. örneğin; 'eve varınca ara beni'. buradaki örnekte de görüldüğü üzere -ınca zarf fiil eki, eylem tamamlandıktan sonrasını karşılıyor. 'eve vardıktan sonra' desek de çok fazla anlam kaybına uğramamakla beraber hemen hemen aynı anlama gelmektedir.
dil, canlı bir varlıktır der bilim insanları. uzun zamanların ardında sözcükler, ekler gelişip değişebilir, hatta yok olabilirler. buradaki durum da bundan ibarettir. -ınca, -ince zarf fiil eki çok önceleri şimdiki anlamda değil, 'eylemin yapılacağı zamana kadar' gibi bir anlam taşıyordu. karacaoğlan'ın yaşadığı dönemde şimdiki türkiye türkçesi kullanılıyor olsaydı, karacaoğlan bu cümleyi 'ölünceye kadar sevemezsem seni' ya da 'ölene dek sevemezsem seni' şekillerinde yazabilirdi.

açılın mühendis geldi öhm öhm.
şimdi formülde yerine koymuşsun ama yine tam mantığını açıklamamışsın dostum. şöyle söyleyim :
5! nedir ? beşten bire kadar olan sayıların çarpımıdır değil mi.
peki 2! nedir ? aynı şekilde ikiden bire kadar olan sayıların çarpımıdır. dolayısıyla 1! de direkt kendisi olduğu için eşittir 1 dir.
peki ama 0! neden bire eşittir hiç sayı yok ki , hiçbir sayıyı çarpmıyoruz ki ?
cevap kısaca biz öyle kabul ettiğimiz için. matematikte bazı şeyler tanım gereği kabul edilmek zorundadır ve bazı istisnaların tanımı bozmaması için öyle kabul görür. ben de şöyle bir yerleştirme yapayım :
n elemanlı bir kümenin n elemanlı al küme sayısı nedir ? tabiki kendisidir yani bir. formülde yerine yazarsak :
(n) = n!/n!.(n-n!), buradan da 1/0! elde ederiz
(n)
pekiii tanım gereği bu sonucun bire eşit olması için 0! in kaça eşit olması gerekir ? teşekkürler sağolun.

(bkz: yiyin efendiler yiyin), doyunca, tıksırınca, çatlayıncaya kadar yiyin.

ısrarla "sorarlar birgün sorarlar" desede kimsenin rahatını bozup sormaya niyeti yok.

taş kömürü ile ünlü ilimiz.

herkese selamlar ! ben zippodan çıkan çınn sesi. nasıl gidiyor, n’aptınız ?
malumunuz, gün bizim günümüz ve bugün de sizlerle birlikteyiz ! bu hafta kafa kafaya programımızda yine sizlere birbirinden güzel konular hazırlardık, konuştuk, tartıştık, anlaştık. şimdilik sözü yayın ortağım 21oz’a devrediyorum, akşam yayında görüşürüz !

selam arkadaşlar ben 21oz. sayın zippo yine bana söylenecek pek bir şey bırakmamış anlaşılan !?! yine “hem komik, hem ciddi” konuları ele aldığımız, yeri gelince sosyal tespitin dibine vurup, dibini ekmekle sıyırdığımız bir yayın olacak ! neyse spolier yok. bu akşam saat 21.00’da kafa kafaya programında buluşalım!

küçüğüm daha. ilk bayram harçlığımı alacağım. deli gibi heyecanlıyım. zıpır zıpır zıplıyorum yerimde. minyonlar gibi.
o zamanlar da ilk bayramlaşacağım kişi babamın dedesi. çağırdı beni yanına. güzelce öptüm elini. bayramlaştık. sen burda bekle beni dedi. elinde 20 tl ile geldi. seviniyorum tabi. 20 tl o zamanlar için büyük nimet . hala bekle diyor bana. tamam dedelerin gülü, efendimiss, yüce honosum diyorum. bakkala gidip parayı 2 onluk ile bozdurmus. geldi yanıma parayı ha uzattı ha uzatacak diye bekliyorum. yok hala bekle diyor bana. elini paraya sürme, içeriden kumbaranı getir dedi. gittim getirdim kumbarami. tüm kağıt paralarımı ve bozukluklarımi aldı. bayram şekeri ikram ettiğin çocuk kasede tüm şekerleri avuçlar cebine atar ya bu da öyle yaptı benim kara paralarımı.

bak paranı tümlüyorum dedi. kagit 5 lirayı kumbarama atar gibi yaptı. eli de titriyor bunu yaparken. sonra 5 tlyi de cebine attı. bomboş kumbarami da elime tutuşturdu. hadi git whis selametle dedi.

hem kumbaramdaki paradan, hem 20 tl'den hem 5 tl'den oldum.

adi herif diyorum şu tanımları yazarken. ne vardi bari 5 tl bayram harçlığı verseydin. ne güzel gider arada mezarında 3 kulhu 1 elham okurdum ellerim titreye titreye.

gezen bilir. canlı yaşar ve görür.

yorgunluk ve stresin içinde küçük birkaç detay sayesinde mutluyum.

sabahtan beri tek bir imza için koşturup duruyorum. tam sırada beklerken 4 yıl önceki çocuk hastamı ve annesini gördüm. durumu iyi olmadığı için ve o dönem çok ayrı bir bağ kurduğumuz için hiç aklımdan çıkmamıştı. yürümeye başlamış, çok değişmiş ve hâlâ çok gülen bir çocuk.

onlar işini halledip gitti. sonra yine aynı sırada beklerken arkamdaki kadının kucağındaki küçük kız çocuğu saçlarımı sevmeye başladı. o an sıraya kaynak yapan teyzeleri, sosyal mesafenin hiçe sayılışını falan unuttum. maskenin altında aptal aptal gülerek kıpırdamadan durdum.

güzel, bugün güzel bir gün.

sıcak soğuk ayarı yaparken komşu ülke radyosunun sabah yayınına bağlanmışlığım var.

çok zor bir soruyu çözüme erdirince veyahut çok karmaşık bir tanıyı kavrayınca hissedilen o pamuksu hissiyata sahip olmak.