bizde "söz namustur" derler reis, bilmem mesaj yerine ulaştı mı? *

tanım editi: sohbet etmeyi bilen, seven, çokça alçakkalpli* bir yazar. eğlenceli.

nedense kumruları herhangi birinin mesajçısı olarak gördüğümden sabahları beni mutlu eden sestir. oysa hayvancağız getirdiği mesajı söylemiyor, 'bak izle birazdan nasıl sıçacağım' diyor.

dinlerken gerçekten cennete doğru çıktığınızı hissettiren led zeppelin parçası

aha bu ben işte

fırat

kendisi öz kardeşim olur

80's olarak diyebilirim ki en birikimli ve her şeyden biraz görmüş ,geçirmiş kendini bilen nesildir. illa ki çürükler vardır ama çoğunluk başarılı maşallah *

sadi’yi izledikçe gözlerim doluyor. cidden dizi izlemiyorum -dumm. ama bir arkadaşın evinde denk geldikçe izlerken onu engellemek istemedim ve ben de bu diziyi onla ara ara izlemeye başladım. dizidekiler kurgu da olsa gerçek hayattan alıntılarla dolu bence. sadi gibi çok çekmiş ve hayatı boyunca gün yüzü görmemiş insanların olduğunu hissetmek anlamaya çalışmak bana çok zor geldi. buna rağmen hayata dört elle sarılıp yaşamaya devam etmeleri ise takdire şayan. umarım hayatı boyunca zor günler geçiren insanlar bir şekilde mutlu olmuşlardır sonunda. iyi insanlar iyi şeylere umarım bir şekilde kavuşmuşlardır.

ilk zamanlar sözlük raconu bilmediğimden acemilikle yaptığım eylemdir. iyi kötü eleştiri kabulümdür, feedback verirken hakaret çizgisi aşılmadıkça.

savaştığı, öldürdüğü insanların belki yarısı türk olan ama bazı türkler tarafından sevilen, çocuklarına ismi verilen moğol hükümdarıdır.

hızlı gonzales’in kuzeni olur kendileri. looney tunes’ in kurgusal karakterlerinden biri. uyuşuk bir fare, insanı sinir edecek düzeyde ağır kanlı.(swh)
sarı şapkası, kırmızı fuları ve yeşil, belinden düşen bir pantolunu var. öyle uyuşuk olduğuna bakmayın çok hızlı silah kullanır aman dikkat!

son zamanlarda benim için boşa kürek çekmek.

bir sınırım olsun istiyorum. daha açıklayıcı olması için pazarkule sınır kapısı gibi iptidai, ama samimi, içten, kontrollü, bir yandan incitmeden bir soluk aldıran bir sınır. çünkü benim için önemlisin sen ile umurunda bile değilsine hızla ışınlanmaktan mütevellit başım dönüyor.

hangisi benim, bendim, ben kimim gibi karmaşalar benliğimi tarumar ediyor. hiçbir zaman önemli değilmişim meğer simitine sarılsam, ıssız bir adaya beni sürükleyeceğine eminim.

nasıl güzel bir mavi o?

tencere kapak, kral kraliçe şeklinde sevgili tişörtleri.

edip cansever ile birlikte çağdaş türk şiirinin en yetenekli iki sairinden biri. teknik açıdan ise en iyi şairimiz olan melih cevdet anday'dan geridedirler. üretkenlik olarak, cemal süreya bu üç ismi yakalayamamistir yazık ki.

bazen kaçtığın bazen de kaçındığın o tuhaf his. sahi, tarif edecek olsak ne renk olurdu acaba? ne kadar büyüklükte yahut küçüklükte olurdu? yanımızda kim olurdu? başlangıcı ve sonu neresi olurdu? nereye, kime benzerdi? bu his nasıl bir his ki tarifi bu kadar imkansızken bir o kadar da anlamlı ve göreceli?

saçları kısacık kestirdikten sonra gelen rahatlama hissidir. bütün kışı kabanla geçirdikten sonra, çiçekli tiril tiril elbiseye terfi etmek gibidir. yıka çık kolaylığı sağlar, ergonomiktir. daha havalı, kendinden emin gözükürsünüz.
kısa saç siyah tişört gibidir, zamandan ve paradan kazandırır.

ikea gibi mağazalar
kitapçılar
bi de ucuzlukçular *

hayri,kamil ,mert ve akın'ın ana karakter olduğu , basri amca gibi aksi ama tontiş yaşlı mahalle sakini gibi karakterleri de bulunan,özendiğim çocukluğu yaşayabilmiş arkadaşlık ve getirdiği anılara konuk olduğumuz çizgi dizi.

kabuğunun altında nice hazineler gizli olan çok değerli yazar ve araştırmacı kaplumbağa, yazdıkça yükü hafifliyor olsa gerek hızına yetişemiyoruz. kaleminiz daim olsun.

son yaşananlardan sonra tekrar gündeme getirmemiz gereken sorundur. çoğu cinayet artık basitçe bir hayatta kalma güdüsü ile işlenmiyor. insan yaşamına çok süre önce dahil olmuş ve devlet organının şu ya da bu şekilde kontrolünü sağlayabildiği her suç politik bir değer kazanmıştır. hayatımızdaki en büyük otorite olan devlet, yıllar boyu her türlü araç gibi şiddeti de elinde bulundurur ve bu araçlardan süzülerek yetişen bireyler ise bu devletin onayından geçmiştir. dolayısıyla; iktidarın gücünün yettiği her şey politiktir. bu iktidar yalnızca devlet değil, din alanında ve ekonomik alanda da bulunabilir.

kadın cinayetleri bölümüne gelirsek, son iktidarın tekelinde türkiye bu sorunu hiç olmadığı kadar patavatsızca ele alan ve çözümler konusunda adım dahi atmayan bir ülke haline gelmiştir. 7 yılda yüzde 1600 artan cinayetler için "abartılıyor" diyen 12. cumhurbaşkanı olsun, "tecavüzcü kürtaj yaptırandan daha masum" diyen milletvekili olsun, "anası tecavüze uğruyorsa çocuk niye ölsün, günahı ne? anası ölsün." diyen eski ankara belediye başkanı olsun, "kadınsa iffetli olacak. mahrem namahrem bilecek. herkesin içerisinde kahkaha atmayacak." diyen dönemin başbakan yardımcısı olsun; bu sözleriyle kadınların geceleri dışarıdayken arkasından bir ses duyduğunda yaşadığı korkunun tecavüz tehdidinde bulunan hatta ve hatta bunu uygulayıp masum bir insanın hayatını karartan erkeklerin içine düşmesini engellemiştir. insani yönden yaptıklarının iğrenç bir şey olduğunu düşünmeseler bile, gülünç sebeplerle cezaları indirilen hatta salıverilen katilleri gördükçe "ya hapse girersem?" korkusunu dahi yaşamamaya başlayan bir güruh oluşmasının politik olmadığı düşüncesi saçmadır.

kısacası; kadın cinayetleri politiktir, ama sadece politik değildir. ata-erkil yapının ve oturmuş kültürün de oluşturduğu bir problemdir.