(bkz: kalbimiz seninle)
(bkz: fake hesap)

kendini tanıtmayacak; kendimi tanıtma zahmetine beni sokmayacak, aklımızın yettiğince bilim, felsefe, müzik, oyun, bilim-kurgu ve fantastik eserler konuşabileceğimiz arkadaş bulabilirsem olur.

ama daha ilk maddeden patlıyorum. insanoğlu kim olduğuna, ne düşündüğünden daha çok önem veriyor.

not: doğru söyleyin lan çok favorilemiyorum, takip etmiyorum diye sevmiyorsunuz beni dimi.

- yol yabtı
- kılışdaroğluna mı güveneceksiniz
- köprü yabtı
- baraj yabtı
- tüp kuyruklarında beklerdik
- cehape zamanında her yer çöplüktü

hizliresim.com/ApsQ2w

eski sevgiliyi aramak.

bugün, ortalama bir büyükşehirde yaşayan bir genç bırakın hobiyi gezmek için bile bilete vereceği parayı 37475 kere hesaplamak zorunda kaldığından ötürü çok da şaşırılmayacak durum.

temel insani ihtiyaçlara bile para bulamıyoruz ki hobimiz olsun. herkes boomer'lar gibi aybaşı yatan emekli maaşını çekerek totosunu devirip yatmıyor.
(aslında yatmıyorlar teknik olarak. öğrenciler kampüse gidecek otobüs parası bulamazken kendileri para vermeden sabahtan akşama bütün şehri geziyor.)

gençler hayatta kalma savaşı veriyor; sizin haberiniz yok.*

açlık oyunlarını sevmemin en büyük nedeni kurgu olmasıydı oysaki.

bütün gece uyumazsan gün boyu esnersin böyle...

karlıbircumartesisabahıydı.

buhayatbenim diye bağırdı..
o an ki huzursuzluğu tüm salona yayıldı. sözlerine biraz daha sakin kalarak devam etmeye çalıştı. uykumyok kaç gündür, içten içe eriyorum. nedeni nasılı yok, öfkem çok. derdim inceduygu hastalığı. ve gözünüz aydın kafa'yı yedim sonunda.

ona yaklaşan bir kadın.. salon bu kez onun sesi ile -yankılandı:
beyefendı, gizlenen tüm duygularınızı açığa çıkardınız umarım biraz rahatlamışsınızdır. öyle zamanlardan geçiyoruz ki uyum artık mesele oldu. sizi yadırgamıyorum hatta delirmenize eşlik bile edebilirim.

bozukkafalı o adam:
anlamıyorsunuz beni, gölgelerim beni esir ediyor. ruhum acı çekiyor. hayatım köşelere saçtığım yarım bırakılan romanlarla dolu. oysa ben hep kendimeaitbiryer aradım, tamamlanmak için. fakat aklımın derinliklerinde kayboldum. kendime ulaşamadım. bilerek ve isteyerek ozgur ruhlu mahkum olmayı tercih ettim.

kadın gülümseyerek karşılık verdi.
çok değerli guzelinsann, siz varoluşsal sancıların kurbanısınız. lütfen divane gibi göstermeyin kendinizi.
şu an vahşi ve kaotik olan yakarışınız içinizdeki sessiz firtinanın yancısıdır. bugün burada noktayı koyamayacağız belli. bir virgül atalım o hâlde tamamlanmak üzere. agırroman sizin ki bu yüzden hep yarım kalmış. bırakın da yardım edeyim birlikte tamamlayalım. hepimiz şu hayatta bir garip okur yazar değil miyiz? birbirimizi anlamaya çalışsak ne kaybederiz..

adamın öfkesi kayboldu. karşısında gerçek bile olamayacak kadar eşsiz bir ruha sahip olan o kadın duruyordu. onu ilk kez tam anlamıyla gördü. hafif utanarak, reddedilemeyen teklif dedi.

şu anki online listesi ile melankolik bir hikaye yazayım dedim. mahlaslar da güzel denk geldi.*

ingilizce salary (maaş) kelimesi latince sal/salt kelimesinden türemiş salarium sözcüğünden gelmiştir. romalı askerlere tuz almaları için verilen harçlık anlamına gelirmiş. (yiyecekleri saklayıp korumak için)

...dün akşama doğru turuncu bir bulut geçti
sonra bütün bulutlar hep birden geçti
anılar, anılar, belki hepsi bir kelime.

seni günlere böldüm-edip cansever

ağrıdan bayılıp, merdivenlerden yuvarlanmıştım. resmen kâbustu.

rakı içmelik çamur parçasıdır.
sözleri:

kalmışım uzanıyorum gecenin tenha yerine
bıkmışım usanıyorum batıyorum taa derine
önce bi korkma diyorum yürü boyuna serine
sonra dön gitme diyorum gelmez ki kimse yerine
yine de, yine de, meliha

çıkmaz ki bu can sabaha
girerim türlü günaha
sevdanı dillerde değil güllerde ara
gitme meliha

önce ne sonrası nedir
dur susma ardını getir
bir feryad ki elde değil
bir kere sor da gitme meliha

gecenin tam ortasında aklımda hep gün dönümü
çaresiz savruluyorum çoktan şaşırdım yönümü
kaç kere ölür ki insan biter mi bu can sızısı
vazgeçtim dünya gamından dinmiyor bu aşk acısı
yine de, yine de, meliha

çıkmaz ki bu can sabaha
girerim türlü günaha
sevdanı dillerde değil güllerde ara
gitme meliha

önce ne sonrası nedir
dur susma ardını getir
bir feryad ki elde değil
bir kere sor da gitme meliha

gitme meliha
yine de meliha
gitme meliha
yine de meliha

bütün yazdıklarınız yorumlara katılıyorum, yalnız bizim erkek çocukların, ders sırası ve sonrasında yapacakları göndermeleri, kızları rahatsız edecek davranış ve imalı konuşmaları rahatsız eder.
benim naçizane tavsiyem ayrı ayrı sınıflarda ders görmeleri.
utanmak iyidir, ar perdesi olsun çocuklarda.

kazakistan'ın almatı kentinde yer altı suyunun yüzeye çıkıp donmasıyla oluşan şekil volkan buzulu olarak adlandırılıyor. yerin altındaki sıcak sular yüzeye çıkarken aniden bir soğuk havayla karşılaşınca donmaya uğruyor ve buz kütlesine dönüşüyor.


kaynak

hoş bir kare.

"biri ölür üzülmezsiniz, sonra sandalyeye asılı hırkasını görürsünüz o hırkanın duruşu kalbinize oturur."
nuri bilge ceylan'ın bu sözü aklıma geldi.
gerçekten de bu böyledir. sakin kafayla eve girdiğinizde daha kapıyı anahtar ile açmaya çalıştığınız o ilk anda anlarsınız bir şeylerin eksik olduğunu, bir şeylerin yarım kaldığını. ne olduğu önemsiz, gözünüze ilişen ona ait her şey onu hatırlatır.
yukarıda geçen hırkanın artık sahipsiz kalması ve öylece ortada durması ise daha derin bir acıdır.

teneke orucu tutmak isteyen çocukların sahurda uykulu gözlerle size eşlik etmesi, iftarda hurma ile göz göze gelip "seni bana iftar olarak verene şükürler olsun." diyebilmek, tüm gün sinirlerine hakim olamaya calisarak çocuklara doğru örnek olmak, tutmayıp tutana da laf edenlere de sabah namazında hidayet istemek ... hepsi çok çok güzeldir ama en güzel yönü; bir önceki ramazan ayından bu ramazan ayına kendine kattikların hakkında ve bir sonraki ramazan ayına gotureceklerin hakkında tefekkür edebilmektedir.

teletabilerin sürekli yaptığı şey. sıkı sıkı sarılıyorlar*.

biz bu filmi daha önceden izledik yazmak istediğim başlık. artık bu açıklamalara tabiri caizse "yav he he" deyip, geçiyorum.