allah size akıl fikir versin, bir de çıkmış yok buna karşı çıkan teröristtir diyor hele bak haspama, ırkçılığa karşı çıkmak ne zamandan beri teröristlik oldu.

limon otu olarak da bilinen bir ottur.

hayvanları koruma kanunu'nun, hayvanları koruyamadıkları bariz bir şekilde ortada. bu olan olaydan bağımsız olarak söylüyorum, bu olanlarda devletinde payı çok büyük. bu 70 köpeği işkence ile öldüren zaten insan falan değil, biyolojik atık falan diyeceğim ama o bile değil yani, siz doldurun altını.

devletin bu olaylarda payı ve hatası azımsanmayacak kadar çok. peki neden? hayvanları gerçekten koruyan bir yasa çıkarmıyorlar, neden çıkarmıyorlar anlamak çok güç, bir kediye işkence eden, ya da bir köpeği öldüren vesaire, alacağı cezayı zaten önceden biliyor. spor salonunun kameralarının kaydettiği olayda, hamile bir kediyi darp eden kadın kılıklı insan artığının savunmasını hatırlayın, "insana vurmadım sonuçta, bir kediye vurdum" diye hırlamıştı o insan artığı. maalesef insanımızın gözünde hayvanların bir değeri ne yazık ki yok, sorsan bir çoğu müslümanım falan der, inandıkları din ile de bir alakaları yok iki yüzlüler.

peki burada devletin üzerine düşen nedir? ilk başta şuan hizmet veren barınaklardan çok daha büyük barınaklar inşa etmek. eğitimli personeli oralarda görevlendirmek. ardından sokaktaki tüm köpekleri toplamaları şart, lütfen hayvanseverlik adı altında köpektaparlık yapıp saldırmayın, bizim insanımızda sokak hayvanlarına karşı en ufak bir saygı sevgi falan yok, sonra bu tip olaylar oluyor ve yine üzülen bizler oluyoruz. devletin bu sahipsiz hayvanları toplamasıyla görevi son bulmuyor, hayvanları koruyan ve eziyet edildiğinde ya da öldürüldüklerinde failin ağır hapis cezası alması şart. ayrıca artık bir hayvan sahiplenmek bu kadar kolay olmamalı, abd'de olduğu gibi o sahiplendiği hayvan sahiplenen kişiye zimmetlenmeli. ve eğer sahiplendiği hayvana karşı, sorumsuzca davranışları tespit edilirse ağır bir ceza ve bir daha hayvan sahiplenememe gibi yaptırımlarla cezalandırılmalı.

tabii bunlar hep hayal, bunlar tam demokratik ülkelerde olur.

otobüs şoförüyüm ben. patronuma otobüs sürmek bana terapi gibi geliyor dersem maaşımı vermez hatta benden maaş alır bir de sigorta yapmamı ister. susun.

bir gün çok korktuğum o yuvarlak testeresi olan alet de dahil her şeyi ağzıma soktuklarında atlattığım korku. ağzımda kemik mi kesmediler, balkonu salonla mı birleştirmediler neler yaptılar neler. korkmayın gidin. harika uyuşturucu iğneleri var. işlem uzunsa çenenizin yorulması dışında genelde pek bir şey hissetmiyorsunuz.

osmanlı devletinde 19.yüzyıl başlarında yapılan hükümet reformları ile birlikte şimdiki bakanlara karşılık gelen isim. bakanlıklara karşılık gelen "nazırlık" müessesesi'de aynı dönemde hayata geçirilmiştir. o dönem bilinen nazırlıklardan bazıları şunlardır.

dahiliye nazırlığı

hariciye nazırlığı

harbiye nazırlığı

adliye nazırlığı

bahriye nazırlığı bunlardan bir kaçıdır.

bu güzel 2 kelime basit bir düzeye indirilmemelidir. kişi kalbinde bu duyguyu hissetmeyinceye kadar da yalan olarak kişiyi bununla katiyen kandırmamalıdır.
seni seviyorum demenin sorumluluğunu alan kişiler bunu sevdiceğine ithaf etmelidir. seni seviyorum, dediğimiz zaman aslında şunları da kast etmiş oluruz: üzüldüğünde yanında olacağım, gözyaşlarını silebilirim, gülüşüne ortak olmak beni ayrı mutlu ediyor, ben seni biliyorum, tanıyorum,anlayabiliyorum, seni sen olduğun için seviyorum, farklılıklarını seviyorum. hata ettiğimde telafi edebilirim, yargılayamam seni, saygı duymalıyım, sana güven vermeliyim, sevdiğimi hissettirmeliyim. iyi ki varsın.
demiş oluruz. bu sorumluluğu almayanlar bu güzel, naif kelimeyi laf olsun diye rica ediyorum demesin.

(bkz: tehlikeli oyunlar)

şu andır. tektir. kıymeti bilinmelidir.

ne demek kadın değil? hayır kadın.

"feleğin bir suyu var, su değil kezzap gülüm.
feleğe dayandım gülüm, öldüm de uyandım gülüm. "

hayatı acılarla dolu müslüm gürses, bir söyleşisinde şöyle diyor; "her şey insanlar için. acı varsa göreceksin, neşesi de varsa yaşayacaksın. isyan etmeye gerek yok."

doksanlarda geçmesinin mantığını anlamadığım ve muhtemelen asla da anlayamayacağım netflix yapımı bir türk dizisi.

atılma tehlikesindeki bir grup "belalı" genç, disiplin kurulunda atılmalarını istemeyen ama evlenip gitmek üzere olan tek öğretmenlerini yeni gelen beden öğretmeniyle baş-göz edip okulda kalmasını sağlamaya karar verirler ve olaylar gelişir.

taksimde kokoreç yemeler, rock konserlerine gitmeler, kızlarının yeteneğine değil de kendilerine katkılarına bakarak okutmaya çalışan ebeveynler, yoksulluk ve geçim sorunları vs vs derken kendilerinde oluşturulmuş bir takım problemler (gençliğin problemleri !?!) ve çözülmesi yani. türkiyeye dair gösterilen şeyler hala aynı, hani nostaljik bir şey yok ortada (çok keyifli soundtrackler hariç, ama gelin görün ki günümüzde de benzer türde müzikler bulunabilir, sadece doksanlarda varolmuş türde şarkılar değil yani). demem o ki, bu dizi 2012'de de geçebilirdi, çocuklar yine taksimde kokoreç yiyebilir, yine akşam evden kaçıp konsere gidebilirdi. ve yine hala var olan disiplin kurulu oy birliğinin olmaması nedeniyle çocukları atamamak gibi tuhaf bir şey yapabilirdi. daha enteresan görünsün diye geçmişi zorlamanın anlamı ne? kaldı ki doksanlarda (süper lise mi? fen lisesi mi? düz lise mi?) bir liseye saç baş dağınık, kıyafetler düzensiz ütüsüz gitmek? ne bileyim, ben 2010'da sıradan bir anadolu lisesinde okudum ama o zaman bile hocalarımız o gömlekleri sokun pantolonlardan eteklerden içeri, toplayın saçları, giyemezsiniz armasız hırkaları vs vs diye darlardı bizi. ne bileyim, normalde böyle boş dizileri severim ve türk dizisi de olsa amaaaan neresi türk ki dizi işte diyip geçerim ama bu diziye bir kılım, çok zorlama bir iş olduğunu düşünüyorum.

peter naumoski ile birlikte türk basketbolu için kilometre taşlarından birisi olmuş büyük oyun kurucu. onu canlı izleme fırsatı bulduğum için kendimi şanslı addediyorum. oyun zekası çok yüksekti ve o dönem avrupa basketbolunun şifresini çok net bir şekilde çözmüştü. adamın ilk işi adı sanı duyulmamış antibes'i fransa şampiyonu yapmasıdır ki, bunun futboldaki karşılığı maradona'nın napoli'yi italya şampiyonu yapmasıdır. oyuncuların takımlarını tek başlarına sırtlayarak aldıkları bu başarıların eşine az rastlanır.

sonrasında olympiakos ile avrupa şampiyonu olmuştur ama zaten bunu beklersiniz. o camiada rivers gibi bir adamın rahatça ulaşabileceği bir başarıydı. tofaş yıllarına baktığımızda ise kendisinin etrafında oluşturulan takımın kalitesinin de, o dönemde kazandığı başarılarda ciddi rol oynadığını görüyoruz. slaven rimac gibi üst düzey bir şutör, rashard griffith gibi dominant ve neredeyse avrupa basketbolunda shaq etkisi yaratan bir pivot. genç yıldız adayı mehmet okur. örümcek abimiz alper yılmaz. basketbol emekçileri cüneyt erden, şemsettin baş ilk aklıma gelenler... yani o kadro rivers için yönetebileceği mükemmel bir orkestra gibiydi.

bu sayede de o dönemin iki lokomotif takımı efes'i ve ülker'i tabiri caizse madara ederek iki yıl üst üste şampiyon oldular. rimac-griffith-rivers üçlüsü bu ligde gördüğüm en öldürücü üçlülerin başında gelir. adam bir tek teamsystem bologna'da başarılı olamadı ki, o kadar kusur kadı kızında da bulunur *

kendisi ile yapılan şu röportajı şayet okumadıysanız, muhakkak okumanızı tavsiye ederim; lider

iyi gün dostu olduğunu ispat etmiş insandır. hayatınızdan çıkıp gittiği için şükretmeniz gerekir. en nihayetinde o insan er ya da geç kendini belli edecekti zaten, ne kadar erken o kadar iyi.

bir kadın için hangi yaşta olursa olsun yerine başka bir şey koyulamayacak faaliyettir.
dedikodusu, kıyafet denemesi, çayı, laklağı ve kikirdemesi bolca olandır.*

portakal çiçeği festivali.

kelimelerle arası gayet iyi yazarımız, mürekkebin bitmesin porsuk.

1987 yılında seattle'da kurt cobain ve krist novoselic tarafından kurulan grunge grubudur. dönemin grunge / alternative müziğinin şekillenmesinde çok büyük etkileri olmuştur. 1994 nisan ayında cobain'in trajik kaybı sonrası grup dağılmıştır. grubu anlamak için "bleach" albümüyle başlamanızı öneririm. kapanışı da "in utero" ile yaparsınız. aradakiler de keyfinize kalmış. nirvana'yı klasik amerikan rock müziği olarak nitelemek doğru değildir. o gruba nickelback, kid rock gibi çakma oluşumlar dahildir. aradaki farkı anlamak istiyorsanız, anahtar kelime "grunge" olacaktır. oradan yürüyünüz. saygılar, sevgiler.

sol tarafta anlamadığım dilde anlamadığım bir başlık görürsem ve okuyup anlayamazsam çok üzülürüm kendimi kötü hissederim lan.
o yüzden doğru bulduğum bir kısıtlama.

düşünsene birisi ıvanmılınskı ve portakalları diye başlık açıyor ama anlamıyorum. çok gergin.