sokağa çıkma yasağı ile bi nebze gerçekleşen hadise.

kişinin kendi yüzü de dahil olmak üzere, hiçbir yüzü tanıyamadığı, doğuştan ya da beyin hasarı sonrasında oluşabilen rahatsızlık. (bkz: prosopagnozi)

bu hastalığa sahip insanlar aile bireylerini yahut akrabalarını, hatta kendi yüzlerini ayırt edemezler. bu nedenle kişileri, ses ya da farklı özellikleri aracılığıyla tanımaya çalışırlar. rahatsızlığa konum algısında eksiklik, yüz dışındaki farklı cisimleri de tanıyamama gibi farklı sorunlar da eşlik edebiliyor. bu hastalar film ya da dizi izlemek gibi faaliyetleri de gerçekleştiremiyorlar.

hastalığın belirli bir tedavisi yok. şimdilik sadece kişiye yüzleri tanıyabilmesi için çeşitli yöntemler öğretmekten ibaret bir terapi yürütülüyor.

muhacır da denildiği olur. ve kızları genel olarak çok güzel olurlar.

ileride, düşünüp de aklınıza getiremeyeceğiniz fakat en alakasız zamanlarda aklınıza gelip acayip bir iç gıcıklanması yaşatabilecek utandırıcı anlardır. yüzde gergin bir gülümseme oluşabilir. neyse ki kısa süre sonra tekrar unutuluyor.

radyo 45lik eşliğinde, rüzgar okşarken

buket uzuner'in kaleme aldığı çanakkale savaşı temalı bir roman. çanakkale'ye savaşmaya gelmiş ama bir daha haber alınamamış bir anzak askerinin torununun dedesinin mezarını bulmak için gelibolu'ya gelmesi, orada bir çanakkale gazisinin kızı yaşlı bir kadınla tanıştırılması ve kaderin cilvesi olarak da yaşlı kadının babası ile anzak kadının dedesinin aslında aynı insan çıkması gibi dramatik bir olay örgüsü işlenmiştir. kitap esas olarak cepheden yazılmış mektuplarla ilerler. bu mektupların içinde okur kendisini çanakkale savaşının tam orta yerinde bulur. daha fazla spoiler vermemek için kendimi zor tutuyorum. okuyan kendisine çok şey katacaktır.

(bkz: aotearoa)

o kontör kartlarını deli gibi özledim sözlük! hele ki jelatinini yırttığımdaki mutluluğumu.

''adam olan lan!'' , ''karı gibi kıvırtma!'', ''o. çocuğu!'' gibi doğrudan bir cinsi hedef alan, erkeklerin gereksiz olan özgüvenlerini pompalamaya yöneldiği; çoğunluğu küfür ve en azından argo barındıran kahrolasıca söylemler!

kullanmayalım, kullanmamaya özen gösterelim. sene 2020, unutmayalım.

çoğu zaman beynin ufak bir oynu sonucu gelişen ve "hissediyorum" kelimesini kullandığımız cümleler kurduran bilinçaltı oynu.


şunu şöyle açıklayayım; diyelim ki biri önünüze 6 cisim koydu ve bunlar farklı renkte olan cisimler. size dedi ki; "sence benim seçtiğim hangisiydi?" cisimlere bakarsınız, renklerden biri öyle çarpıcıdır ki, içinizden bir ses size onu seçmeniz gerektiğini söyler. ve bam! sonuçta siz doğru olanı seçmiş olursunuz lakin burada işlemi altıncı his gerçekleştirmez, seçtiğiniz cisim daha renkli/güzel şekilli olduğundan beyniniz uyarıcı vari bir tepki alır. böylece siz altıncı hissinizin kuvvetli olduğunu sanırsınız. halbuki her şey ufak bir beyin oynudur. *)

bazende budur.

bir zamanlar ptt de çalışıyorlardı, sonra işsiz kaldılar.

başarılı bir aktördür. aklımda kalan en başarılı oyunculuğu, american history x'te evine saldıran zencileri katlettiği andaki rolüdür. polis silahları ona doğrultup arkasını dönüp diz çökmesini istediğinde, arkasına, kardeşine dönüp baktığında elleri havadayken gözlerindeki çıldırmış parıltı, "oyunculuk ne demektir?" dersi verir.

yaklaşık 100 kişinin ikamet ettiği apartmanda yöneticiyim. bu görevi bana zorla verdiler. ve apartmana her hangi bir şey alırken kesinlikle pazarlık yapmıyorum. teklif alıyorum kaç lira 2 bin mi? yap abicim. kaç lira 300 lira mi? getir abicim. kendime bir şey alırken canını aldığım esnafa, apartman söz konusu olduğunda “şu kadar olur mu?” bile demiyorum. umrumda degil. gönülsüz şeyden şey olur derler.

ne yaparsak yapalım dolar kuru kadar hızlı yükselmeyecek puan.

ailenin, özel mülkiyeti ve devlet kökeni adlı kitabı marksizm'in daha popüler hale gelmesine yardım etmiştir.

merhaba sevgili dostlar. bildiğiniz üzere her hafta cuma geceleri 00:30 da sizlere daha önceden hazırlamış olduğum playlist ve ses kayitlari ile eşlik ediyorum. geçen haftalarda ne kadar dinlendim, kimler dinledi, görüşleri ne oldu bilemiyorum. bu yüzden lütfen görüşlerinizi ya bu başlık altına ya da bana mesaj yoluyla iletin. insanın yaptığı bir şey karşısında feedback alması inanılmaz mutluluk verici, iyi ya da kötü.

bu hafta bizleri daha uzun bir yayın bekliyor. çünkü geçen hafta şikayet etmişti dostlarım çok kısa oldu diye. ayrıca bu hafta türkçe şarkılardan ve yanlış hatırlamıyorsam gene kadın sanatcilarimizdan ilerliyoruz. ben her bir parçayı çok severim umarım sizlerde seversiniz. ayrıca gene içeceklerinizi hazır tutmayı ihmal etmeyin. bu sefer ben de hazırladım.*

bunun dışında bu haftanın playlistini program sonrası sizlerle paylaşacağım.

esen kalın.

insanların onay vermesini önemserseniz, onların mahkumu olursunuz.

lao tzu

ne kadar seri beğeni yapsam da beğendiğim her tanımı okuyorum. o yüzden ben beğenince okumamıştır kesin diye düşünmeyin pek sevgili yazarlar.

ilk görüşle başlayan yaşanmamasına rağmen yüreklerin canevini parçalarcasına çıkma isteğiyle çarpmasına neden olan, ama asla o yüreğin yumuşak ve sıcak bir okşayışla sakinleştirilemeyen duygu.

yalanlarla dolu olan hayatımızda insanı yıkabilecek şeylerden biridir. boşuna cahillik mutluluktur dememişler.