işte bunlar hep (bkz: kimyasal islamcı).

balonlar,

içini havayla doldurmak dışında başka bir şeye gerek duymayan, her yaştan insanı gülümsetebilecek, sevmeyenine çok rastlamadığım, en ucuz eğlence aracı ; plastik parçası.

annemin kardeşi mi sanmadilar? şöför öğrenci olduğuma mi inanmadi? beni üst sınıf sananlar mi olmadı? neler gördü bu gözler, neler duydu bu kulaklar a dostlar. he işime yarayan noktalar oldu mu? çok ama insan bi üzülmuyor da değil.

bir kaç troll yazar nedeniyle gitmesine üzüldüm, umarım çok yakında geri dönersin.

içerisinde kalker, silisyum, mika, demir oksit gibi alüminyum fillosilikat ailesine ait mineraller bulunduran, 2 mikrometreden daha küçük, su emme kapasitesi çok yüksek, su emdiğinde plastiklik özelliği artan, magmatik ve metamorfik kayaç parçacıklarının atmosferik ve hidrotermal etkenlerle bozulması sonucunda ince toz haline gelmesiyle oluşan maddelerdir.

içerdikleri mineral özelliklerine göre; illit, kaolinit, montmorillonit ve diğer killer olmak üzere 4 ana gruba ayrılırlar. bileşimlerinde bulunan yanıcı maddeye göre renk almaktadırlar ve sarımtırak, kırmızımtırak, veya esmer renkte olabilmektedirler. saf halde beyaz renkte olurlar lakin saf olarak bulunması çok zordur.

kil'in; çimento, tuğla, kiremit yapımında. seramik yapımında. kozmetik sanayisinde. cam, porselen, çanak, çini yapımında. döküm sanayisinde. gıda sanayisinde. petrol sanayisinde. kağıt ve plastik sanayisinde. ilaç ve kimya sektöründe kullanımı yaygındır.

ülkemizde bir çok sanayi sektöründe kullanımı olmasına rağmen halk arasında en bilindik kullanım şekli kozmetik sektörüne bağlı olan kil maskesi olarak kullanımıdır. bir tür volkanik kil çeşidi olan bentonit'ten yapılan bu maskeler bakteriyel ve toksik maddelerin vücut dışına atılmasına ve cildi gereksiz yağlardan arındırmaya yaramakla beraber detoks etkisi yaratan doğal bir maddedir.

damadın mal varlığı ağırlığınca düşerse o kaya, altında ezilir, ölürüz. kötü bir beddua veya temennidir.
senin başına düşse hoş olur mu mr. başkan.

*italya 1940 yılında savaşa almanya'nın yanında girdiği zaman zaten kuzey afrikada olan libya, eritre ve somali italya'nındı. bu yüzden savaşın kuzey afrika'ya sıçraması kaçınılmazdı.

12 şubat 1941 yılda efsanevi afrikakorps kurulmuştur. bundan önce italyan birlikleri ingilizler tarafından ezilmiş, tobruk üzerinden libya'ya ulaşan müttefik kuvvetleri önemli yerleri ele geçirmiştir. erwin rommel'in afrikaya gelmesiyle durum almanların lehine geçmiştir. 31 mart günü rommel geldiğini belli etmiş, el ageyla'daki ingiliz birliklerine sürpriz bir baskın düzenleyerek kenti ele geçirir ve ingiliz 2. zırhlı tümenini kuşatma altına alıp teslim olmak zorunda bırakır.

15 mayıs günü ise ingilizlerin operation brevity adını verdiği operasyon start almış fakat alman birlikleri ingilizleri geri püskürtmüştür. 14 haziran'da ise operation battle axe ile alman hatlarını yarmak istemişlerdir. rommel in tırpan taktiği karşısında dumura uğrayan müttefikler geri çekilmiş 1 ay içinde 2 operasyon yapmışlarsa da başarısız olmuşlardır.

18 kasım günü ise operation crusade ile almanlara saldıran ingilizler bu sefer başarılı kazanmayı bilmişlerdir.
ingilizlerin 200 tankına karşılık elinde sadece 30 tank olan rommel daha sonra gelen 30 tankla daha ingilizleri bingazi'ye kadar itmiştir. sonuç olarak almanlar bu cephede başarısız olmuş italya'ya çekilmiştir.

batırmak değilde iyi giden bir şey'in başına bir şey gelmesinden korkmak. korktuğun şey'in başına gelmesiyle düşünsel mahvetme döngüsünü gerçekleştirmiş olman diyelim. iyi geleni, iyi giden olarak göndermenin mantığını aslında pek çözebilmiş değilim. o mantıksızlığın içinde de neyi batırıp batırmadığımı algılayamıyorum maalesef.
dosto'nun bir sözü vardır;
insan bazen acı çekmeye fena halde aşıktır. hâl böyle olunca iyi giden bir şey'i korumak hayli zorlaşır. dosto kadar olmasamda bende fena değilim bu konuda. iyi mi gidiyor, kötü mü ve daha kötü ne olabilir? sorularının anlam kargaşası içinde pes edip çok güzel çuvallayanlardanım. kendime puanım: 10 üzerinden 8.5
yarışmacı arkadaşlara başarılar dilerim.*

yaklaşık sekiz aydır sözlükte olup sadece iki yüz yetmiş beş tanımımla sanırım benim o. sözcükler içime içime doluyor da bir türlü taşıramıyorum onları dışarı. ahmet arif'in kalbim bir dinamit kuyusu dediği yerdeyim.

allah affetsin .
(bkz: anın fotoğrafı)

geçen hafta cuma günü bitirdiğim bir mihail bulgakov eseridir. yaşadığı yeri ve yakınındaki insanların hayatını cehenneme çeviren, başlarına onlarca iş açan eski köpek, yeni insan şarik'in öyküsünü anlatır bizlere. açık konuşayım oldukça hoşuma gitti bu kitap ama pek sarmadı beni. o köpeğin yakalanıp deneye başlanma kısmı biraz daha hızlı aktı sanki. üniversite sınavı geçtikten sonra sakin kafayla bir daha okumayı düşünüyorum.

on dokuzuncu yüzyılda kahvehaneler çok işlevliymiş.
edmondo amicis, istanbul kitabında 1874 yılında gitmiş olduğu bir kahveyi aktarıyor:

#1250537 nolu tanımıyla @eniyisipencereden kitap hakkında bilgi edinebilirsiniz.

görsel için kaynak ve biraz daha bilgi

o bir astronot ... saka degil ciddiyim! uzay bilimleri mezunu olur kendisi. butun bu bilgi birikimi nereden geliyor sandiniz?...ayrica sozlugun en bilgili, en donanimli yazarlarindan olur kendisi. yalniz benden cekecegi var, alaniyla ilgili soracagim bir suru soru var ve yakin zaman da bolca darlayacagim kendisini. meja soz cok rahatsiz etmem, sakin beni engeleme bak...

bilimsel olarak da kanıtlanmıştır. aşağılık kompleksinin sonuçlarındandır.
salıverin küçük enişteyi
kendimin de içinde bulunduğum güruhtur.

leyla.

cevriye.

firuze.

beni çelişkilerle boğuşturan durum. birisi bana bahsedince onu bu histen kurtarmak için her şeyi yapabilecekken ona kendi inanamadığım şeyleri söylüyorum. oysa ben de bununla sürekli mücadele halindeyim. bir gün kaybedecek gibi hissediyorum zaten kaybetmiştim de hayat şans verdi tekrardan. her zaman o şansı vermez biliyorum zaten ben de hayatın o şansı vermesine izin vermem artık öyle hissediyorum.

çok güzel olmuş. asparagas bölümünde kahkahayı patlattım. emeği geçen herkesin ellerine sağlık.*

sürekli kendisini paylasmasindan daha kötü değildir.
bunda hiç bir rahatsiz edici bir şey görmüyorum bir kedi delisi olarak.

yıl bilmem kaç, iştahla ilk defa yemek yapmışım,babam yiyecek.bir iki kaşık aldı.anneme döndü.
-bu yemeği kim yaptı?
+öğrensin diye hassasa yaptırdık artık,evlenince ne yapacak?
-evlenene kadar bu kızın bu yemeklerini biz mi yiyeceğiz yani?

işte bu son sözü çok dokundu,hiç unutmam.mutfağa küstüm diyebilirim.ondan sonra yaptığım yemekler iki elin parmaklarını geçmedi.

umarım yemek yapmayı biliyorsundur ve seviyorsundur kocacım*.