ruhen güçlü insandır. üstelik donanımlıdır. bilmese bile öğrenir, öyle yapar işini. bayılıyorum böyle insanlara..
sürekli birilerinden bir şey uman, faydalanmaya çalışan insan topluluğu içinde ay parçası gibi gözüme ışıl ışıl geliyorlar. ne güzel insanlardır bunlar. ne aziz ne fevkalade kişilerdir.
evdeki insancıklara kendi bardağını, makineye koymayı öğretemiyoruz yahu..
selam olsun bu insanlara. evdekine değil, kendi işini kendi yapanlara..

iko’nun nickaltına yazdığımı beğenmiş bu da demek oluyor ki iko mor renk vermezse pavlovun göbeği bana sarısını verir. hem bana daha çok yakışır. dene bi bak olmaz mı? aranızda anlaşın bana dönüş yapın. hadi canlarım, bekliyorum bak.

salona gecip kısık sesle cizgi film izlemek.

marslı

kitaba verdiğim paraya hiç üzülmezdim,şimdi fiyatları görünce ağlayasım geliyor..

ismini boğazı 1728 yılında geçen danimarkalı kâşif vitus bering'den almıştır. boğazın iki yakası arasında bir günlük tarih farkı vardır.

turşuyu çok seviyorum. ama aynı zamanda da midemi yakıyor.

selamlaşmak önemli bir husus. güler yüz, bakışlardaki şefkat, sert olmayan üslup...

son zamanlarda hayatımı tümden değiştirmek için canımı sıkan çok güçlü bir istek duyuyorum. bir de sanki hayatımdaki kimse beni gerçekten tanımıyormuş gibi bir hisse kapılmaya başladım. bu sinsi düşünceler tam da gelecek zamanı buldu, neden şimdi bilmiyorum ama bir şeyler yapmazsam ufukta hüzünlü zamanlar beni bekliyor. ağlayarak günlüğüme yazıp* topraklama yapmam gerek.

a.b.d'nin yedinci başkanıdır. kendinden önceki başkanlar gibi eğitimli değil, asker kökenlidir.
kızılderili tehcir kanunu'nu çıkarmış ve buna direnen kızılderili kabilelere zulmetmiş ve hepsini batıya sürmüştür. bu yüzden kızılderililerin "keskin bıçak" dediği başkandır.

sigarayı şak diye bırakan arkadaşımla diyaloglarım;

-şu meredi nasıl içiyorsun ya iğrenç bir şey.

-ulan sen daha bi hafta olmadı bırakalı.

-leş gibi kokuyo hiç içmemiş gibi hissediyorum sende bırak.

-iraden zayıf olum senin.

-ne alaka lan bıraktık ya

-ondan işte, zayıf.. devam edemedin yarım bıraktın olayı.

-he sen içmeye devam ediyosun diye iraden güçlü mü dışarda sigara içicem diye ötün donuyor soğukta

- direniyorum işte, soğuğa karşı koyuyorum sigarayıda bırakmayacağım.

- 20 yıl sonra doktor kanser olduğunu söyleyince ne yapacaksın.

- 80'i görmek gibi bir niyetim yok. zaten kanserim varmış gibi yaşıyorum.

- ne cins adamsın be.

- madem sigara içmiyorsun bu soğukta ne diye dışardasın lan içeri gitsene.

- müdürü bekliyorum, parana yazık ayda 400 kağıt duman oluyor.

- ulan bıraktın tamam aferim, de bana niye bulaşıyorsun ben seni geri sigaraya başlatıyor muyum?

- amaan ne halin varsa gör. bana ne arkadaş ya...

asla son olmayan son gündür.

bir anton çehov öyküsüdür.

ivan dimitriç çerviyakov yazı işlerinden düşük dereceli bir memurdur. yeterince saygılı, fazlasıyla görgülü, oldukça modern bir adam olan çerviyakov memuriyet derecesi düşük olsa da çağdaşlık seviyesi yüksek olduğu için bir tiyatro salonunda ikinci sıradan dürbünüyle kornevil’in çanlarını izlemektedir.

klasik rus edebiyatında görmeye en alışkın olduğumuz düşük seviyeli memur tiplerinden biri olan çerviyakov’un hayatı çok insani bir şey olmasına rağmen bir hapşırık ile mahvolur. çünkü ön sırada oturan yüksek dereceli bir memurun üzerine üzerine hapşırır zavallı çerviyakov.

hikayenin gerisi spoiler olacağı için anlatmayacağım ama burdan hemen yeşilçam’a bir selam sarkıtmamız gerekiyor. başar sabuncu’nun senaryosunu yazdığı ertem eğilmez’in yönettiği ve şener şen’in ilk kez başrol oynadığı 1985 yapımı namuslu filmine bir göz atalım.

filmin hemen başlarında genel müdür binaya girdiğinde mutemet ali rıza asansörün önünde genel müdürün yüzüne hapşırır ve peş peşe özürler dilemeye başlar. işte bu sahne memurun ölümü öyküsünün yeşilçam tarafından araklanmış halidir.

çok yaşayın.

bir kesimin yaldır yaldır sözlüğe akın etmesine neden olmaktadır:

siz bu ayrımı gerçekten yapamıyor musunuz.

kötü olan islam değil, müslümanlardır. ıslam dinini kendi çıkarlarına göre yorumlayan müslümanlardır kötü olan.
ıslam dini asla kötülüğü emretmez. terörü emreden islam değildir, dini kendi çıkarlarına göre yorumlayan sözde müslümanlardır. gerçek bir müslüman, dinini layığıyla yaşayan bir insan asla kötülüğe baş vurmaz.

ne örnek verebilirim diye düşünürken ilk aklıma mevlana ve yunus emre geldi. bu insanlar allah aşığı hak aşığı islam aşığıydı. dillerinden bile kötü bir söz dökülmemiştir. gerçek müslümanlar islami layık olduğu şekilde yaşayanlar, bu adamlar gibi olanlardır.

araştırmadan kopyala yapıştır bilgilerle burada dini bilgisi sağlam olmayan insaların da aklını çeliyorsunuz.

terörist müslümanlardan hiçbir farkınız yok, onlar gibi olayları işinize geldiği gibi yorumluyorsunuz.

kimse öğretmeyi amaçlamıyor ki zaten.

politiklik adı altında bolca yapılan davranıştır. evet benim de kimseyle bir sorunum yok çünkü gerektiğinden bir fazla muhatap olmuyorum bu yüzden herkesle aram iyi. ama politik insanların hayranıyım, nabza göre şerbet verenlerin hastası.* günün sonunda kazananlardır.
(bkz: 30’undan sonra farkedilen gerçekler)

fiziksel de olsa sözel de olsa şiddet şiddettir.