portakal sekmesindeki başarıları sonrası aşağıdaki gibi hissettiğini tahmin ettiğim yazar:

haha kısa boyluyum ama sinirlenince sizin sandığınız gibi 'tanrının yarattığı en masum insan çeşidi' olmuyorum. ağlayıp, bağırıp, bir şeyleri yere atıp kırarak bayağı korkunç oluyorum. 1.61 boy, 44 kilo kızım ama sinirlenince evdeki camı pencereyi indirmişliğim var.
çok da 'tatlı' diyip bizi sinirlendirmeye kalkmayın sakın. -yani benden söylemesi-

ben kağıt 25 kuruş ve 50 kuruş da kullandım.

aysun kayacı.

sanki hiç genç olmamış, sürekli aynı yaştaymış gibi görünen büyük oyuncu.

affet bu gece ölmek istedim.

aklıma,
steve jobs'un
"geçen 33 sene boyunca her sabah aynaya baktım ve kendime: eğer bugün hayatımın son günü olsaydı, bugün yapmak üzere olduğum şeyi yapar mıydım?' diye sordum ve birkaç gün üst üste cevap hayır olduğunda bir şeylerin değişmesi gerektiğini anladım." ve
charli chaplin'in
"ayna benim en iyi arkadaşımdır.çünkü ben ağladığımda o asla gülmez."
sözlerini hatırlatan başlıktır.
~aynalar bizim dış görünüşümüzü gösterir. biz bakarken aklımıza gelen düşünceler ise içimizdeki gerçekliği.*. *

edit: anlam bozukluğu.

ah bir mesaj atsa diye bekleyenleri yakından ilgilendiren duyuru.
o mesaj gelmeyecek.
neyse ki ben elit enteller grubuna dahil olduğum için artık böyle avam romantizmiyle işim yok.
diğer yarışmacı arkadaşlara başarılar.

hoş değil.daha da iğrenci"parmakları yalaya yalaya yemek" kusma isteği uyandırır.

dışarıda koca bir dünya göremediğinden odasında koca dünyalar yarattığı için olabilir.

hayırlısıyla..

özlemek, özlemek. güzeldir aslında kavusacagını bilerek, hiç gormedigin birini özlemek. bir gün kavusacagini düşünerek yaşarsın çünkü, o özlem umut ile sımsıkı tutunur birbirine. o otogarlardaki kavuşmalar, kocaman sarılmalar ne masumdur aslında. peki ya hiç kavusamayacaģın birini özlemek? bir daha sonsuza kadar görmeyecegin birini özlemek? bu dünyadaki cehennemin başka bir çeşididir dostlar. her geçen gün katlanarak daha fazla yakar insanın yüreğini. kavurur durur da kalbini; ses çıkaramaz dilin, nefesin, sesin. günden güne eritir içindeki umut tanelerini. ta ki tamamen bitene kadar dostlar. ta ki bitene kadar...

birçok kadın arkadaşıma nazaran regli ağrım olmadığı için kendimi avantajlı saydığım fakat başlığın aksine hiçbir kadın arkadaşımın abartmadığına kesinlikle inandığım için katılmadığım durum. başınız ağrıyınca başım ağrıyor ya demeyi biliyorsanız her seferinde minimum 5 gün boyunca ağrısı olan bir kadın bunu dile getirince abartıyor denmesi tam bir cahil cühela işidir.

edit: başlığı açan arkadaş ne ifade etmek istediğini açıklamış fakat yazdığım tanım ve eleştiri bu işi hala yazdığım gibi algılayanlar için geçerlidir. çok duydum arkadaşlarım ağrım var deyince 'abartma kızım' diyen kişileri.

'değersiz, bayağı, kötü' anlamına gelen sözcüktür.

umut

adının hakkını vererek yaşamasını da öğreteceğim.

lise zamanlarında sevgili edebiyat öğretmenlerimizin zorla okutmaya çalıştığı romanlardan biriydi bu. hala da devam ediyorlar mı bilmiyorum ama o zamanlarda ve daha sonraki eğitim hayatım boyunca ve öğretmen olduğumda da edebiyat öğretmenlerinin neden böyle bir şey yaptığına tam olarak anlam veremedim. ( edebiyatı seven edebiyat öğretmenlerini tenzih ederek yazıyorum bunları. ) bana çok şey katan bir edebiyat öğretmenim olmadı maalesef. bana zorla bir şeyler okutmaya çalışanlardı çoğunluğu öğretmenlerimin.

yıllar sonra kitabı tekrar okuduğumda biraz daha sinirlenmiş olabilirim onlara. bu kitap eğer bir şeylerin ilki olmasaydı okunacak bir kitap olmazdı. üzgünüm ama hissettiklerimi yazmak zorundayım, yalan söyleyecek halim yok. beğenmedim. çok zorlama bir kitap. ama sizin de kendi fikriniz oldun istiyorsanız okuyun.

gerçekten yakışanı var, zarif bir bilekte zarif bir hal hal güzel durur.

kusur nedir ki? kusursuz ne olsun? hayatın içinde barındırdığı kusurlar gibi hayatın içinde olan bizlerde ondan parçalar taşırız. kusurlu olmak aslında kusursuzluğumuzun göstergesidir.

boş laftır; batmış, bitmiş bir devlet var ortada ve onu ayağa kaldıran bir askeri deha varken "sevgi duymuyorum" demekte biraz ergen marjinalliğidir.