mazhar alanson'un da dediği gibi yalnızlık ömür boyu.

(bkz: anlaşılmanın dünyanın en zor şeyi olması)

çöreğim naptın ama yaa...

hayat başlar ve biter!nasıl başlayıp nerede sona erdiği değil, ikisi arasına neler sığdırılabildiğin önemlidir.demiştir.

akşam 22:00'ı iple çekmeme sebep olan müthişli radyo yayını*.

sözlükte 'sınır boyu, hudut' anlamına gelen sözcüktür.

aynı zamanda bir erkek ismidir.

ayın en iyi yazarı belirleme kriterlerini doğru bulmuyorum. ne kadar nick altı, o kadar etkileşim. ne kadar etkileşim o kadar artı oy, artı oy eşittir iyi yazar olamaz. sıralamada 21. olmuşum “black jack” yapmışım. bence 21’i yakalamak daha zor ve daha kazançlıdır.

benim için sözlük yazarları arasında birkaç isim vardır ki, her ayın iyi yazarlarıdır. söylemekten de çekinmem.

(bkz: evernevergreen)
(bkz: mahlassızım)
(bkz: 10pele)
(bkz: ateist kaplumbağa)

ve daha ismini yazamadığım, ayın listesinde sıralamasını bilmediğim ancak benim listeme giren yazar arkadaşlar, siz hep yazın. biliyorum. sözlüğün bu uygulaması sizin de umrunuzda değil.

"hayattan rengi alın, geriye neyi kalır ki?" repliğini andıran başlık.

gerçeklerden kaçmak için.
hayaller de olmasa insan nefes alamaz.
mesela annem hayal kurmaz. gerçekleşmeyeceğini söyler çünkü şimdiye kadar birçok hayali gerçekleşmemiş.
ben kurarım. gerçekleşir, gerçekleşmez pek bilemem, gerçekleşmesi için çabalarım ama kurmaktan asla vazgeçmem, vazgeçemem.
hayali olmayan insan mutsuz gelir bana, geçmişe takılı kalmış gibi.
hayal kurmak güzeldir, gece uykuya dalmadan önce kurulması elzemdir.

tıpla ilgili oldukça faydalı bilgiler veren değerli bir yazar. kendilerini okudukça daha önce duymadığım kimi hastalıklar konusunda bilgi sahibi oluyorum, kaleminize sağlık efendim.

kutu açılışı yapıp, kutunun içinden hıyar çıkınca bağıran çocuk.
elindeki sopayla su bulan dayıyı da unutmamak lazım.

iyi ki yoksun artık.

yeniler hatılamaz, eskiden okula giderdik. yol boyunca da denizi seyrederdik.

niccolo machiavelli'nin çok okunmuş ve tartışılmış baş eseridir. klasik kitap denince akla gelen ilk kitaplardan biridir. machiavelli eserinde prense/hükümdara politika sanatıyla ilgili tavsiyeler vermektedir. bu tavsiyeleri genel olarak tarihsel deneyimlerden beslenerek öne sürmektedir. eserde akıllı bir prensin yapması gerekenler ve kaçınması gerekenler edebî bir üslupla anlatılmaktadır. 1513'te yazılmış bir kitabın günümüzde hâlâ bütün dünyada okunması hakikaten etkileyici bir durum. machiavelli'nin ölümsüz olduğunu söyleyebiliriz. eserde prenslik türleri ele alınıyor öncelikle. bunlar mirasa dayalı prenslik, karma prenslik, yeni prenslik gibi başlıklar altında ele alınıyor. her birinin olumlu ve olumsuz nitelikleri inceleniyor. machiavelli'nin yazdığı dönemde italya topraklarında işlerin çok karmaşık olduğu ve siyasi birliğin bulunmadığı unutulmamalıdır. askerlik üzerine ilginç tespitler var. paralı orduların/askerlerin baş belası olduğunu söylüyor. onlarda sadakat ve adanmışlık olmayacağını ifade ediyor. milli orduların gerekliliğinden bahsediyor. sanıldığının aksine machiavelli prens'e astığı astık kestiği kestik olmasını tavsiye etmiyor. ama gerektiğinde her şeyin yapılabileceğini söylüyor. yani devletin menfaati için yapılması gereken her şey yapılabilir. bu toprakların yabancısı olduğu bir fikir hiç değil bu. ya devlet başa ya kuzgun leşe diyor machiavelli. prens devletin menfaati için adam öldürebilir, sözünden dönebilir, kumpas kurabilir. makyavelizm denilen şey bu siyaset bilimde. prens sevilmekten çok korku uyandırmayı önemsemelidir. çünkü böylesi daha güvenlidir. prens acımasız olmamalı. merhametli görünmelidir. machiavelli merhametli olmalı demez, görünmeli der. imajı önemsiyor yani. halka merhametli, erdemli, ahlaklı vesaire görünmelidir. prens insanların sevgisini kazanamasa bile korkudan doğan saygılarını kazanmalıdır. her hâlükarda korku prensi güvende tutar. insanlar ayaklanamaz. eserde tarihsel pek çok örnek var. özellikle roma imparatorlarından. dalkavuklarla ilgili de uyarılar vardır. prens bu konuda dikkatli olmalıdır. eserin ana konusu özet olarak devletin bekâsı için her şey yapılabilir. prens/hükümdar devletin güvenliğinden sorumludur.

haydaa yine pleb olduk. sıfır rütbe, sıfır itibar. kaç para ulan bir rütbe?**

bu ülkede hayatta kalabilmek, daha ne olsun?

eski türkiye'nin en akılda kalan sembollerinden, netflix ve türevlerinin atası, türk halkına yabancı dizi izleme kültürünü kazandıran eski tv kanalı.

merkantilizm: 16-18.yüzyıllar arasında, klasik iktisat ekolü’nden önce dünyada geçerli olan ekonomik ve siyasal doktrin; dünya servetlerini altın ve gümüş miktarı ile ölçer. klasik teoriden önceki ekonomik ve siyasal doktrin merkantilizm idi. merkantilist felsefeye göre, dış ticaret politikasının temel amacı, hazinenin altın stokunu artırmaktır. bunun için de ödemeler dengesinde fazlalıklar oluşturmak gerekir. merkantilistler altın ve değerli madenleri servetin kaynağı olarak görmüşlerdir. onlara göre, hazinenin altın stoku aynı zamanda ekonomik ve siyasal gücün de temelini oluşturur. o dönemler uzun süren savaşların doğurduğu büyük finansman ihtiyacı, bu düşüncelerin benimsenmesinde etkili olmuştur.

tam ismi jean desire gustave courbet. 18. yüzyılda yaşamış fransız reailst ressam.

courbet’in yüzyıllardır süren beğeni ve estetik anlayışa uymayan, sıradan sayılan insanları sanatın merkezine yerleştirmesinin yanı sıra, kendisinin başlattığı bir akıma isim babalığı yapmış olması da sanat tarihinde bir ilk sayılır. zira sanat tarihinde adı anılan pek çok akım ismi, çoğunlukla ya bir nitelemeden hareketle ya da bir eleştirmenin bir resim ya da grubu küçümsemek amacıyla kullandığı bir sözcüğün akım ismi olarak yerleşmesiyle günümüze kadar gelmiştir. courbet’in içerik belirlemenin yanı sıra adını da koyarak başlattığı gerçekçilik akımı, süreç içinde yeni adlar altında ve yeni açılımlarla zenginleşerek, uzun yıllar hatta günümüze kadar varlığını ve etkinliğini sürdürmeyi başarmış bir sanatsal tavır alış olmuştur.
“beni sosyalist ressam olarak adlandırıyorlar. bu sıfatı memnuniyetle kabul ediyorum. ben sadece bir sosyalist değilim, aynı zamanda bir demokrat ve bir cumhuriyetçiyim. kısacası tüm devrimin bir partizanı ve hepsinin üzerinde bir realistim. realist, samimi, katışıksız, gerçek düşkünü anlamına geliyor.”

benim yine de bakmaya doyamadığım, her baktığımda nefis ayrıntılarla ilgimi çeken, 1845 yılında yaptığı the desperate man (çaresiz adam) otoportresidir.

(link: )