ayrılırken ayakta 5 dakika daha konuşup ayrılamamak.

genel olarak karşılaştığım durumdur. karşıma çıkan 5 erkekten 3’ünün kirpikleri benimkilerden daha güzel. özellikle erkek kişisi siyah/koyu kahve saçlı ve açık renk tenliyse kirpikleri maskara sürülmüş gibi gözüküyor. maşallah.

umut ile umutsuzluğun karşı karşıya..
sürekli bir içsel çatışma içinde. ben hangisi olmalıyım kendime bunu yapmamalıyım deyip umut balonunu tutmakla boğuşuyorsun. tamam her şey'i yapabilecek güçteyim ama başarısızlık, beceriksizlik ve ait olamama duygusu hırpalamaz mı insanı? katlanamadığın düşünceler seni yeterince zorlarken devam edilmesi gereken hayatı düşünmek. o kadar yüzeysel, duygusuzca temel iç güdülerinle güdülmeyi beklemek bana cazip gelmiyor. bir arayışımız var ama belli sınırlar içinde. yeterince özgür kararlar verememek hem cesaretsizliğin hem daha kötüsü olma korkusuna düşürüyor. korkularla yaşıyorum. bunu yazarken ilk defa yaşıyoruz demeden kendim ile yüzleşerek yazdım. benim korkularım sahip çıkarım onlara. umudum var benim onları yenmeye olan inancım diyelim. sınırlardan çıkasım geliyor yüreğim pır pır ve yüreğim her defasında ağzımda. bu iki duyguyuda çok güçlü yaşıyorum. hem umudu hem umutsuzluğu..

acaba çekiniliyor mu dedirtir. oysa her şey bir (+) oy ile başlar, kelebek etkisi yaratır.
+ oy parasızdır. sayısızdır. bol bol kullanalım, kullandırtalım.

cahil özgüveni diye bir şey vardır ya, işte o özgüven bazı insanlara mutluluk verir.

mutluluk çok garip bir şey. herkes farklı anlamlar yükler. kimisi cahilliğiyle, kimisi bilgeliğiyle mutlu olur.

kimse kendini geliştirmek zorunda değil, herkes mutlu olacağı şekilde yaşasın.

"başkalarına zarar vermeyecekse, ne olacaksa olsun.

cahilken mutluysa, ömür boyu cahil olsun."

-sir dubaracı

"her şeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettiği"
-turgut uyar

okunması gereken kitapları paylaştığımız başlıktır.

1) ince memed- yaşar kemal

2) don kişot- cervantes

3) daha- hakan günday

4) beyaz gemi- cengiz aytmatov

5) otobiyografik üçleme ( çocukluğum, ekmeğimi kazanırken, benim üniversitelerim )- maksim gorki

6) palto- nikolay gogol

7) şeker portakalı- jose mauro de vasconcelos

8) beyaz zambaklar ülkesinde- grigory petrov

9) inci- john steinbeck

10) martı johantan livingston- richard bach

11) irade terbiyesi- jules payot

12) gençlerle başbaşa- ord. prof. dr. ali fuad başgil

13) insan ne ile yaşar- tolstoy

14) altıncı koğuş- anton çehov

15) küçük prens- antoine de saint exupery

eğer daha başka okuduğum kitaplar aklıma gelirse eklerim.

liste benim tarafımdan hazırlanmıştır, herhangi bir siteden alıntılanmamıştır. saygılarımla.

geriye dönük. olayların, olguların kökenine, geçmişine bakmak demektir.

sanat için derleme, koleksiyon anlamlarında kullanılır. retrospektif sergiler ya da seçkiler sanatçının kariyerinin kronolojik olarak tümünü anlatmayı hedefleyen, sanatçının profilini bütünüyle ortaya koymayı hedefleyen derlemelerdir.

sosyal bilimler açısından ise biraz daha farklı. retrospektif yaklaşım geçmişe ait olay ve olguların günümüz şartlarıyla değerlendirildiği durumlarda elde edilen çıktılarla geçmiş şartları göz önünde bulundurularak değerlendirildiğinde ulaşılacak sonuçların farklılıklarını ortaya koymak demektir.

güzel sanatlar itemi.

son zamanlarda güzel tasarımlar yapıyorlar ama fiyatları pablo escobar gibi ateşe atıyor paraları. hala en güzeli siyahı, o ayrı*.

koca şehirde yalnızım,
topluluklar içinde yalnızım,
mahallede yalnızım,
işyerinde yalnızım,
akrabalar içinde yalnızım,
arkadaşım yok yalnızım,

bir yer hariç !? yalnızım.

bugun saat 22:00 -23:30 arasi radyodayiz o halde, simdiden iyi yayinlar masterpiece...

gelmiş geçmiş en etkileyici filmdir. en iyi filmler konuşurken matrix'in sıralamaya alınması haksızlıktır, daima yeri 1'dir. 100 kere de izleseniz her izleyişinizde "oha, bu böyleymiş lan" dersiniz, yeni bir şey keşfedersiniz.

filmin felsefi ana fikri için herkes benzer şeyler yazdığı için ben başka bir açısından özetlemek isterim:
diyelim ki 3 arkadaş takılıyorsunuz, bir anda kozmik bir portalın içinden robotlar çıkıp geliyor, insana estetik ve sentetik olarak birebir benzeyen bir robotu gelip yanınızdaki koltuğa oturtuyorlar, ve size diyorlar ki,

"bakın kardeşler, biz geldik, bir deney yapacağız, şimdi bu robotu komple insanmış gibi programlayacağız, 27 yaşındaki bir insanmışçasına 27 senelik hatıra yükleyeceğiz, doğma anne baba okul şu bu, işte sizi de 12 senelik arkadaşı sanacağı şekilde anıları da olacak" deyip robotu kurup gittiler, diyelim.

robot çalışmaya başladığı anda zınk diye sizinle direkt takılan, kendini insan zanneden, 27 senedir kendini yaşıyor zanneden, okul arkadaşları olan, doğum günlerini kutlamış şekilde hiçbir şeyin farkında olmaksızın dümdüz yaşama başlayacaktır.

buraya kadar kopmadan açıkladığımı varsayarak şimdi bu yazıyı okuyan size sorum şu, bir takım kozmik bir şeylerin ya da her neyse işte, gelip, sizi kurup, hatırları yükleyip, çalıştırıp gitmediğini nereden bilebilirsiniz, nasıl bilebilirsiniz?

işte, matrix'i izledikten sonra bu soruya gerçekçi ve tatminkar bir cevap aramaya başlamanız gerekir, bu sorunun varlığından bile haberdar olmayan milyonlarcasına selam etmiştir matrix. cevabı bulup işin içinden çıkan varsa, bana da anlatsın. bırakın yapay zekayı, savaşları, robotları vesaire, o konuları geçelim.. matrix'in olayı budur.

(bkz: hiçbir şey olmadıysa bile kesinlikle bir şeyler oldu)

türkiye özelinde konuşacak olursak, aynısı kadınlar için de geçerli olup cinsiyetler arası kutuplaşmadan kaynaklanmaktadır.

bu noktada, ailelerin yetiştirme tarzı önemlidir.

kimi insanlar gerçekten eğleniyorlar ama. böyle 15 kişi toplanıp piknik alanında oyun falan oynuyorlar ne güzel eğlensinler sıkıntı yok bence. ben hiç sevmem mangal olayını *ondan bana garip geliyor ancak yeter ki insanlar mutlu olsun, nasıl olduğu önemli değil.
maldivler’e gitse mangal tüttürürken mutlu olacağı kadar mutlu olmaz doblolu amca.

sözlük ortamı dahil birçok yerde karşımıza çıkan durumdur. çoğu zaman ne olursa olsun sizi eğlendiren şey bilgi ve bilimden daha çok rağbet görmektedir.

akp iktidarı tarafından fesh edilen istanbul sözleşmesinin haklarını hukuken koruduğu eşcinsel erkeğin dayak yemesi olayıdır.

inadına bağıracağız, inadına söyleyeceğiz. istanbul sözleşmesi yaşatır!

ne özelde, ne kamusal alanda, ne de reel hayatta hiç kimsenin hiç kimseye küfür etme hakkı yoktur. küfreden varsa da kendi ayıbıdır. ağır küfür ettiyse hukuki işlem başlatmak en isabetli karar olacaktır.

olması gerekendir aksi düşünülmesi anormaldir. bizim ülkede çöpü yere atmak normalmiş gibi bakıyorlar neymiş belediye görevlileri işsiz kalacakmış.

çaylak üyelerin gittikçe yakındığı görülüyor. tabii yazarlar ne kadar bu tür tanımları görüyor bilmiyorum ama algıda seçicilik olsa gerek. ben görüyorum. tüm gelen çaylak üyelere gönderilen kurallar bütünüdür. fakat okunmadığı kanısındayım. her sözlüğün formatı nasılsa birbiriyle aynı yaaa ne okucam yaz geç yaparsanız olmaz sevgili romalılar.
lütfen bir kez okuyunuz. anlayınız. anlamazsanız şurayı anlamadık deyip bir mod arkadaşa sorunuz. baktınız mod cevap vermiyor mu? insanlık hâli yemek yiyordur kalp krizi geçirmiştir başka bir şey olmuştur vsvs. inanın başlardan beri burda yazan bir yazara dahi denk gelip sorsanız sizi geri çevirmez hiç kimse. okumak isteyen her şekilde okur. mesele istemek tabii ki.