2 nisan 2025 ekonomik boykot yapılması

şu saate gözlemlediğim ve duyduklarım üzerine bir sıfırdan büyüktür diyenler katılıyor.
yapılabilecek en doğru hamlelerden biri olduğuna ikna oldum ben.

bu daha başlangıç, mücadeleye devam.

sözde azınlığın tepkisi.
tepkinin büyümesi gözdağı korkusu yaşanması için gerekli bir eylem.

ekstra olarak derbi için fıstık, içki vs. satın alan yakınlarınızı tespit edip tokatlayarak destek verebileceğiniz boykot.

ekonomik boykot, bir kişi, grup veya devletin, belirli bir şirketi, ürünü veya ülkeyi ekonomik olarak baskı altına almak veya bir mesaj iletmek amacıyla ticari ilişkileri kesmesi veya kısıtlamasıdır.

israil boykotunda olmayan büyük çoğunluğunun yaptığı işler. ister engelleyin ister tepki gösterin bu da benim fikrim.

(bkz: boş boş işlerle uğraşmak)

karşı tarafla birlikte olmadıkça kayda değer bir etkisi olmayacak hareket. iyi niyetli bir girişimden öteye gitmeyecek. gezi'de de benzer duygularla insanlar yükselmişti. sonrasında geldiğimiz yeri hep birlikte görüyoruz.

hükümet tam da bu sebepten dolayı kutuplaştırıyor. %50'yle bir yere varamıyorsun halk olarak. bir boykot yapılacaksa, birlikte hareket edersen sonuç alabilirsin. şu halde yaptığımız şey vicdan masturbasyonundan başka bir şey değil. ateşi söndüremem ama tarafım belli olsun hareketi. yanlış anlamayın, yapılan şeyi değersiz görmüyorum. aksine çok değerli bulduğum için yazıyorum. çünkü, bu haliyle yetersiz.

nasıl ki, hükümetin yaptığı boykot kararı firmalarda herhangi bir yara açmadıysa, muhalefetin yaptığı çağrı da çok büyük yaralar açmayacak. muhalefetin şöyle bir avantajı var. alışveriş yapan, eğitimli, markalara yön veren kesimin çoğu kendi saflarında. boykotta adı geçen markalar da süreci kötü yönettiği için marka değerlerinde düşüş yaşacaklar ama burası türkiye. neleri unuttuk. bunu da unutup, hayatımıza devam ederiz.

eğer, gerçekten samimiyseniz. gerçekten bir şeyler elde etmek istiyorsanız. bok attığınız, aşağıladığınız karşı tarafla birlik olmanız gerekiyor. içlerinde bu yapılanları hak eden yok mu? mutlaka vardır ama mevzu o değil. mevzubahis vatansa gerisi teferruattır diyorsunuz ya. işte o kısım teferruata dahil. gerekiyorsa bağrına taş basacaksın, karşı taraftaki insanı kendisi için de iyi olacağına ikna edeceksin. birlikte kazanım elde edeceksin.

bu şekilde düşünmeyen, bu şekilde davranmayan kimseyi ben ciddiye almıyorum. sadece, kişisel tatminleri için bir şeyler yapan insanlar olduklarını düşünüyorum. ne söylerseniz söyleyin bu konyda fikrim de değişmeyecek.

ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz.

boykot un anlamını bilmeyen sosyolog atlamış gene;

zaruri ihtiyaçlarını alma demek değil boykot yani ekmeğin suyun yoksa git al. yemek yapacak malzemeni al diyor insanlar zaten. kafelere gitme, yandaş şirketlerin marketlerinden alışveriş yapma, akpli olmadığını bildiğin esnaftan alışveriş yap gibi şeyler boykot. temel ihtiyaç tüketimini kimse durduramaz temel ihtiyaç olmayan şeyleri yapma diyor boykot zaten.

işte 200 liralık sertifikalarla özgüven ve sosyoloji satılınca böyle oluyor.

(bkz: ne kadar inanarak boş konuşuyor görüyor musunuz) )

boykotun acısı yine bizden çıkacağı için, takmıyorum. sabah kendime iki adet fistan, bir çift deri ayakkabı aldım. birazdan çıkıp, market, cadde, sokak, alışveriş derken bir yerde oturup kahve içeceğim, yanında da çizkeyk yerim. hasılı kelam, içeri tıkılan hırsız çıkarılsın, daha çok yesin, daha da palazlansın diye ekonomiyi boykot edemem. ayrıca bende sürü psikolojisi yok anam, her daim sistemin zıttına giderim, dikte edilene, empoze edilene alerjim var. eleştirileriniz gücüme güç katar, günümü neşelendirir. fikrim değişmeyecektir. kendi bindiği dalı kesen başka mal bir millet de gezegende yoktur zaten. ?????

daha önce gezi olayları ile başladığım ve listemi kabartarak devam ettireceğim eylem.

yukarıdaki paylaşımlarda dikkatimi çeken en büyük unsur ise ‘sizin boykotunuzla ne olacak’ söylemleri. bir çeşit manipülasyon tekniği olan bu söylem , boykot yapan çoğunluğu azmış gibi göstermeye yöneliktir ki biz bunu yemeyiz efendim. boykot şu işe yarar: bizden korkmayan ve bizim baskılarımıza cevap vermeyen hükümete sermaye tarafından baskı yapılmasını sağlar. çünkü şu an görünen şu ki, yukarıda ‘sen benim sırtımı kaşı, ben de senin sırtını kaşıyayım’ anlayışı sürmekte. işte bu boykotla sırt kaşıma olayındaki düzeni bozuyoruz. arada menfaat ilişkisi bozulunca işte o zaman asıl yukarda baskı hissedilecek.

sadece bir gün değil, zorunlu ihtiyaçlar harici tüm harcamalarımı askıya aldım. sonuç alana kadar da devam edeceğim. şu an sade bir vatandaş olarak yapabileceğim en büyük katkı bu çünkü.

böyle bir afişi olan boykot. sözlük sosyologlarından biri olarak ve türkçe bilgime güvenimle hiçbir mal alınmaması gerektiğini okuyorum burada ve boykotu yapanların boykot doğru netice vermesin diye uğraşmalarını da görüyorum ve artırıyorum. tüm hayata yayılmadıkça asla tesiri olmayacaktır.

ben, emeğimin karşılığını almak isteyen, hakkını savunan bir insan olarak bu ekonomik boykotun arkasındayım. her geçen gün artan haksız fiyatlarla, adaletsiz kazançlarla, halkın sırtından yükselenlerle mücadele etmek benim için bir zorunluluk.
bugün boykota destek veriyorum, çünkü geleceğime sahip çıkıyorum. çünkü yalnız olmadığımı biliyorum. çünkü artık sesimi duyurmak istiyorum.

ben buradayım ve vazgeçmeyeceğim!

nerede anarşik* eylem orada ben. hiçbir şey almayarak destek oluyorum. hatta dün aldığım bir eşyayı "geri" iade ederek duble yaptım.
tabi boykota katılmam boykotu düzenleyen örgütü (chp) desteklediğim anlamına gelmiyor.
ek olarak taşrada pek fazla yankı bulmadığını da söyleyeyim. chp ilçe örgüt elleri şeylerinde oturuyor halen.

yağmurdan dolayı iptal olmazsa saat 17-19 arası alsancak kıbrıs şehitleri türkan saylan kültür merkezi önünde takas pazarı kurulacak.

yeni bir dünya mümkün.

ankara'daki bütün bar ve kafeler kapalı. boş demiyorum. kapalı. ikinci bir karara kadar, temel ihtiyaçlar hariç (en basit yiyecek ve su), başka hiçbir alışveriş yapmıyoruz.

böyle böyle adam olacaksınız oğlum.

günü birlik hiçbir şey yapmam. prensiplerim var ve bu prensipleri hayatın her yerinde uyguluyorum. eskiden bu kadar keskin değildi ama artık %100 uygulamaya çalışıyorum.

medeniyete inanmayan herkes yaptırım listemde. buna devletler , milletler , kişiler yani hemen hemen dünya'da var olan her şey dahil. mesela elimden geldiğince iran , çin , rusya ürünleri kullanmamaya çalışıyorum. alternatifi varsa (kötü bile olsa) alternatiflere yöneliyorum.

bence günü birlik eylemler yerine benim gibi bireyselciliğe inersek çok daha güzel dünya yaratabiliriz. birisi bilimsel çalışmalara inanmıyor mu? ****iri çek gitsin. öbürü diğer insanların özgürlüğüne mi karışıyor? ****iri çek gitsin... o yüzden kimseyi umursamam. diğer insanların ne söylediği umrumda değil. tek hakikat medeniyet ve bilimdir. diğerleri olduğu yerde debelenip dursun... biz bireysel dünyamızda mutluyuz.

bir şeyi anlayamadım: hani biz azgın azınlıktık? bu durumda niye birileri panikliyor? ben olsam, karşımda azgın bir azınlık olsa, boykot edeceklerini duyunca "almazsanız almayın lan. sizin paranıza mı kaldık? siz 2 gofret almasanız, ıslak mendil almasanız, kahve içmeseniz, bir günlüğüne hiç para harcamasanız ekonomimiz mi batacak?" der geçerdim. haksız mıyım?

azgın olmadığımızı da, azınlık olmadığımızı da pekâlâ biliyorlar. bu korku ondan. kimse kusura bakmasın; bize yaramayan ekonomiye can suyu veren hortumu keseriz biz. biz batığız zaten, siz de batın da eşitlenelim!

restoranım var. bugün açmadık. dışardan su bile almadık. hadi bakalım.

aktrollerle birlikte ticaret bakanını da yusuflatmış boykottur.
ne biçim yönetici bunlar? biri belediye başkanından korkar öbürü kahve içmiyorum diyenden.

çokomelli ekonomi için şarttır.